رولزرویس سیلور ریث ۱۹۵۴ خودروی تک ساختی بود که با بدنهٔ سفارشی شرکت ایتالیایی ویناله ساخته شد و حالا به حراج گذاشته خواهد شد.
در دورانی که شخصی‌سازی خودروها به دست کارگاه‌های اتاق‌سازی (Coachbuilder) انجام می‌شد، رولزرویس‌های لوکس بوم نقاشی مالکان ثروتمند بودند. در سال ۱۹۵۴، «جوزف ماسکوش»، مخترع آمریکایی از نیوجرسی، از کارگاه ویناله در ایتالیا خواست تا رولزرویس سیلور ریث او را به یک لیموزین استیشن مانند با طراحی مدرن تبدیل کند. نتیجه، خلق خودرویی تک ساخت با چهار چراغ جلو و ظاهری بی‌نظیر بود که حالا قرار است چند روز دیگر در حراجی ساتبیز میلان با قیمت تخمینی ۱۲۰ تا ۱۵۰ هزار یورو به حراج گذاشته شود.
این سیلور ریث بدنه‌ای کاملاً بازطراحی‌شده توسط ویناله دارد. دو چراغ اضافی در نمای جلو، آن را به یک «چهارچشم» تبدیل کرده و ورق‌کاری جدید، ظاهری آینده‌نگرانه به آن بخشیده است. تندیس روح خلسه در حالت خمیده طراحی شده تا دید راننده را بهبود دهد. سقف شیب‌دار عقب و شیشه عقب با شیب معکوس، فضای سر بیشتر و ظاهری استیشن مانند ایجاد کرده است. رنگ نقره‌ای براق بدنه، همراه با لاستیک‌های دورسفید، جلوه‌ای کلاسیک و باشکوه به خودرو می‌دهد.
کابین این رولزرویس ترکیبی از تجمل و نوآوری است. صندلی‌های جلوی چرمی مشکی و عقب خاکستری، با تزئینات چوبی و دسته‌های تاشو، راحتی و زیبایی را به ارمغان می‌آورند. یک تلفن برای سرنشین عقب، خنک‌کننده شامپاین با روکش طلا زیر صندلی و تلویزیون در ردیف عقب، امکانات لوکسی هستند که در دهه ۱۹۵۰ بی‌سابقه بودند. فضای داخلی با ابعاد جادار برای سرنشینان راحتی لیموزین مانندی را فراهم می‌کند.
زیر کاپوت، موتور ۴.۹ لیتری شش سیلندر خطی با قدرت تقریبی ۱۷۸ اسب بخار قرار دارد که به رنگ سبز رنگ‌آمیزی شده و لوله‌های کرومی آن جلوه‌ای جذابی دارد. این موتور به گیربکس اتوماتیک متصل است و عملکردی نرم و متناسب با یک رولزرویس ارائه می‌دهد. بااین‌حال، خودرو نیاز به بازسازی مکانیکی دارد و در حال حاضر قابل رانندگی نیست که هزینه‌های اضافی برای خریدار به همراه خواهد داشت. این سیلور ریث تنها رولزرویسی است که توسط ویناله اتاق‌سازی شده است. ویناله بعدها توسط فورد خریداری شد و از نام آن برای مدل‌های لوکس اروپایی فورد استفاده شد.
