دوئل فیات 500L و اشکودا یتی

امروز پس از چندین روز وقفه نهایتاً دور یازدهم مرحلهٔ مقدماتی سری رقابت‌های خودرویی پدال را آغاز کرده‌ایم. البته همان‌طور که در جریان هستید دوئل‌های بسیاری از گروه‌ها در مرحلهٔ مقدماتی به‌طور کامل برگزار شده است و تنها تعداد محدودی از گروه‌ها باقیمانده‌اند که هنوز دوئل‌های آن‌ها تکمیل نشده است. یکی از این گروه‌ها که شلوغ‌ترین گروه رقابت‌ها هم محسوب می‌شود، گروه کراس‌اوورهای ساب‌کامپکت است که امروز دوازدهمین دوئل آن‌را برگزار می‌کنیم. در دوئل قبلی این گروه نیسان جوک و فورد اکواسپرت در برابر یکدیگر قرار گرفتند. در این رقابت مجموعاً تعداد 1186 رأی به ثبت رسیده است که جوک توانست با دریافت 928 عدد از آن‌ها و کسب 78 درصد از کل آراء قاطعانه پیروز گردد درحالی‌که اکواسپرت موفق به کسب تنها 258 رأی شده است. حال امروز دوازدهمین دوئل گروه کراس‌اوورهای ساب‌کامپکت بین اشکودا یتی و فیات 500L برگزار شده است.

اشکودا یتی

در نمایشگاه ژنو 2005 اشکودا کراس‌اوور کوچک کانسپتی بنام یتی را رونمایی کرد که در اصل پیش‌نمایشی از نسخهٔ تولیدی آن بود؛ اما پروسهٔ تبدیل این کانسپت به نمونهٔ تولیدی مدت زیادی طول کشید به‌نحوی‌که نهایتاً چهار سال بعد اشکودا در نمایشگاه ژنو 2009 نسخهٔ تولیدی یتی را برای اولین بار معرفی کرد. این خودرو اولین کراس‌اوور اشکودا محسوب می‌شد و بدین ترتیب این شرکت پیش از آنکه کراس‌اوورها تا این حد محبوب و پرفروش شوند به این بخش وارد شد. یتی روی پلت‌فرم A5 گروه فولکس‌واگن ساخته شده که با خودروهای فراوانی از این گروه خودروسازی مثل فولکس‌واگن تیگوآن، فولکس‌واگن شیراکو، آئودی Q3، سئات آتکا و اشکودا اکتاویا مشترک است. یتی پس از چهار سال، در سال 2013 فیس‌لیفتی را تجربه کرد که در نمایشگاه فرانکفورت همان سال رونمایی شده و با مدل 2014 به بازار آمد. در این فیس‌لیفت عمدهٔ تغییرات در نمای جلویی خودرو و به‌ویژه در چراغ‌ها صورت گرفته است. سپس در نمایشگاه فرانکفورت 2017 اشکودا کراس‌اوور کاملاً جدیدی بنام کاروک را به‌عنوان جایگزین یتی رونمایی کرد ولی یتی همچنان در بازار حضور دارد؛ اما بااین‌حال به‌احتمال‌زیاد به‌زودی این کراس‌اوور ساب‌کامپکت رسماً کنار گذاشته خواهد شد. یتی علاوه بر جمهوری چک، در کشورهای دیگری شامل ازبکستان، اوکراین، روسیه و چین هم به تولید می‌رسد. البته نسخهٔ چینی این خودرو به میزان 6 سانتیمتر فاصلهٔ محوری بیشتری دارد. یتی با طیف گسترده‌ای از پیشرانه‌های بنزینی و دیزلی مختلف گروه فولکس‌واگن با سطوح قدرت گوناگون در بازارهای سراسر جهان عرضه می‌گردد. ما از بین این موتورها به جهت هماهنگی با رقیب ایتالیایی پیشرانهٔ 1.4 لیتری چهار سیلندر بنزینی توربوشارژ یتی را انتخاب کرده‌ایم. این موتور در دو سطح قدرت مختلف ارائه می‌شود که به جهت نزدیکی هرچه بیشتر با رقیب، نسخهٔ ضعیف‌تر آن انتخاب شده است. این مدل 125 اسب بخار قدرت و 200 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. این نسخهٔ این پیشرانه صرفاً به‌صورت دیفرانسیل جلو ارائه می‌شود اما برای نسخهٔ قوی‌تر آن امکان سفارش سامانهٔ چهارچرخ محرک هم وجود دارد. هرچند در نمایشگاه فرانکفورت پارسال مدل جدید کاروک به‌عنوان جایگزین یتی معرفی شد اما یتی سال گذشته به‌طور کامل در بازار حضور داشته و در اروپا موفق به فروشی بیش از 45 هزار دستگاه شده است.

فیات 500L

فیات مدتی پس از آنکه در سال 2007 مدل محبوب و به‌یادماندنی 500 خود را احیا کرده و نسل کاملاً جدید آن‌را با طراحی رترو معرفی نمود، تصمیم گرفت این نام را به یک خانواده تبدیل کرده و خودروهای دیگری در کلاس‌های دیگر را هم تحت این نام تولید کند. اولین خودرویی که طبق این استراتژی شکل گرفت، ام‌پی‌وی کوچکی بنام 500L بود که برای اولین بار در نمایشگاه ژنو 2012 رونمایی شد؛ بنابراین 500L در اصل یک ام‌پی‌وی است و شاید قرار دادن آن در بین کراس‌اوورها عجیب باشد اما این خودرو بر روی پلت‌فرم مشترکی با کراس‌اوور ساب‌کامپکت فیات 500X ساخته شده که در جیپ رنگید هم همین پلت‌فرم بکار رفته است. از سوی دیگر، 500L در ظاهر هم شباهت‌هایی با کراس‌اوورها دارد. علاوه بر این، فیات نسخهٔ کراس مانندی از این ماشین را هم بنام Trekking تولید کرده است که با افزودن قطعات و تغییراتی، تا حد زیادی به کراس‌اوورها شبیه شده است. این مدل اولین بار در نمایشگاه لس‌آنجلس 2012 رونمایی شد؛ اما علاوه بر نسخه‌های معمولی و Trekking، در خانوادهٔ 500L عضو سومی هم بنام Living حضور دارد که نسخهٔ کشیده یا استیشن آن محسوب می‌شود و ظرفیت حمل هفت نفر را دارد. 500L به‌تازگی برای مدل 2018 فیس‌لیفتی را تجربه کرده که طی آن تغییراتی جزئی در ظاهر و به‌روزرسانی‌هایی در داخل آن صورت گرفته است. هم‌زمان با این فیس‌لیفت همچنین نام مدل Trekking به کراس و نام Living به واگن تغییر یافته است. برای این رقابت‌ها نیز ما 500L کراس را انتخاب کرده‌ایم که با 25 میلی‌متر ارتفاع بیشتر و پوشش‌های پلاستیکی بدنه، در ظاهر به یک کراس‌اوور واقعی شبیه است. برای 500L پیشرانه‌های بنزینی و دیزلی مختلفی قابل انتخاب است که کوچک‌ترین آن‌ها یک واحد 0.9 لیتری دو سیلندر بنزینی است. ولی ما از بین این موتورها، پیشرانهٔ 1.4 لیتری چهار سیلندر بنزینی توربوی 500L را انتخاب کرده‌ایم که 120 اسب بخار قدرت و 215 نیوتن متر گشتاور دارد؛ اما درحالی‌که برای مدل 500X سامانهٔ چهارچرخ محرک ارائه می‌شود، تمامی مدل‌ها و موتورهای 500L صرفاً به‌صورت دیفرانسیل جلو تولید می‌شوند و حتی در نسخهٔ کراس هم امکان سفارش سامانهٔ چهارچرخ محرک وجود ندارد. فیات 500L سال گذشته در اروپا بیش از 63 هزار دستگاه فروش داشته است.

مشخصات فنی

این دوئل‌ها، مقایسه‌هایی برای دریافت و شناخت خودروهای برتر نیستند بلکه نظرسنجی برای شناخت خودروهای محبوب‌تر بین شما کاربران ایرانی می‌باشند؛ بنابراین با توجه به جمیع جهات، جذابیت، طراحی بدنه و کابین، برند، ویژگی‌های فنی، قیمت و مقرون‌به‌صرفه بودن و حتی تجربه کاربری، کدام خودرو را ترجیح می‌دهید؟ دلایل و معیارهای انتخاب خود را نیز لطفاً در بخش نظرات بیان فرمایید.

[polldaddy poll=9961840]