داستان سوبارو SVX، کوپه جذاب و قدرتمندی که شکست سختی خورد

طی ربع قرن گذشته، سوبارو خودروهای جذابی مانند ایمپرزا، لگاسی، فورستر و BRZ عرضه کرده که برخی هنوز هم فروش خوبی دارند و به مدل‌های افسانه‌ای سوبارو تبدیل شده‌اند؛ اما در کنار این موفقیت‌ها، سوبارو مدل‌هایی هم تولید کرده که به دلایل مختلف نتوانستند در بخش‌های بازار خود جایگاهی پیدا کنند. SVX به‌عنوان یک گرند تورر مدرن، با طراحی آینده‌نگرانه، سیستم چهارچرخ محرک، موتور قدرتمند و امکانات لوکس، شاید جذاب‌ترین نمونه از این شکست‌ها باشد.

در نیمه دوم دهه ۸۰، سوبارو تلاش کرد به بخش خودروهای اسپرت ارزان‌قیمت که تحت سلطه رقبای ژاپنی مانند تویوتا سلیکا، هوندا پریلود، نیسان سیلویا و میتسوبیشی استاریون بود وارد شود. پاسخ سوبارو، خودرویی بنام XT بود. این یک کوپه ۲+۲ با طراحی جسورانه بود که عمدتاً برای بازار آمریکا توسعه یافت و از ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۱ به فروش رسید. با وجود ظاهر جذاب و امکان سفارش سامانه چهارچرخ محرک، موتور چهار سیلندر ضعیف و هندلینگ معمولی XT باعث شد در مقایسه با رقبای اصلی‌اش چندان موفق نباشد. سوبارو با معرفی نسخه‌ای با موتور شش سیلندر قوی‌تر تلاش کرد این خودرو را بهبود دهد اما نتیجه‌ای حاصل نشد. سپس در سال ۱۹۸۹، سوبارو به پروژه بازطراحی این خودرو را در دستور کار قرار داد و با همکاری استودیوی ایتالیایی ایتال‌دیزاین، یک کانسپت خیره‌کننده به نام SVX را در نمایشگاه خودروی توکیو ۱۹۸۹ رونمایی کرد که با طراحی آینده‌نگرانه، حاضرین را شگفت‌زده کرد و از XT فاصله زیادی داشت.

سوبارو SVX طراحی زاویه‌دار و چراغ‌های مخفی XT را کنار گذاشت و به سمت حال‌وهوای یک گرند تورر مدرن حرکت کرد. ویژگی برجسته آن، شیشه‌های جانبی دوبخشی الهام‌گرفته از کابین هواپیماهای جنگنده بود که سوبارو آن را پنجره‌ای در پنجره نامید. خطوط روان و ظاهر اسپرت، همراه با کابین لوکس، SVX را به یک گرند تورر واقعی تبدیل کرد. این کانسپت با استقبال و تحسین بازدیدکنندگان نمایشگاه توکیو و رسانه‌ها مواجه شد و سوبارو، با وجود این واکنش‌ها، SVX را جایگزین مناسبی برای XT شکست‌خورده دید و تولید آن را از سال ۱۹۹۱ آغاز کرد. نسخه تولیدی تقریباً مشابه کانسپت بود و با حفظ ویژگی پنجره‌ای در پنجره و طراحی مدرن، به جسورانه‌ترین خودروی تولیدی سوبارو تا آن زمان تبدیل شد.

سوبارو SVX نسبت به XT اسپرت‌تر بود اما با طول و عرض بیشتر، کابین جادارتری ارائه می‌داد. طراحی داخلی، از داشبورد تا صندلی‌ها، با تمرکز بر راحتی و ارگونومی بازطراحی شد و SVX را به یک گرند تورر لوکس تبدیل کرد، برخلاف XT که یک خودروی اسپرت مقرون‌به‌صرفه بود. این مدل ابتدا در تابستان ۱۹۹۱ در آمریکا عرضه شد و سپس در ژاپن (با نام آلسیون SVX)، اروپا و سایر بازارها به فروش رسید. نسخه اولیه در آمریکا در دو تیپ با نام‌های SVX-L و تورینگ عرضه شد که دومی امکاناتی لوکس‌تر مانند روکش چرم کامل، صندلی‌های جلوی برقی با تنظیم ۸ جهته، سیستم صوتی پریمیوم و سانروف برخوردار بود. سوبارو SVX از داخل و خارج، به‌ویژه در نسخه تورینگ، ظاهر و حس یک گرند تورر مدرن را القا می‌کرد و به لطف پیشرانه‌اش، عملکردی درخور یک GT داشت.

• بزرگ‌ترین پیشرانه سوبارو

یکی از بزرگ‌ترین نقاط ضعف XT، موتور ۴ سیلندر با ۹۷ اسب بخار در نسخه تنفس طبیعی و ۱۱۲ اسب بخار در نسخه توربوشارژر بود. اضافه شدن موتور شش سیلندر ۱۴۵ اسب بخاری هم چندان هیجان‌انگیز نبود. بنابراین، برای SVX، سوبارو تمام تلاش خود را به کار گرفت و یک موتور شش سیلندر تخت جدید با کد EG33 و حجم ۳.۳ لیتر طراحی کرد که در آن زمان بزرگ‌ترین موتور استفاده‌شده در خودروهای جاده‌ای سوبارو بود. این موتور که بر پایه معماری موتور چهار سیلندر EJ22 (مورداستفاده در لگاسی و ایمپرزای نسل اول) شکل گرفت، با سرسیلندرهای DOHC چهار سوپاپ برای هر سیلندر و انژکتور سوخت چندنقطه‌ای متوالی، بدون توربوشارژر، ۲۳۱ اسب بخار قدرت و ۳۱۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد.

اگرچه این اعداد با استانداردهای امروزی چندان چشمگیر نیستند اما نسبت به XT پیشرفت قابل‌توجهی بود و به SVX حس اسپرت‌تری می‌داد. این GT ژاپنی در ۷.۳ ثانیه به سرعت ۹۷ کیلومتر بر ساعت می‌رسید و مسافت ۴۰۰ متر را در ۱۵.۴ ثانیه طی می‌کرد. همچنین بهبود هندلینگ با تعلیق جدید سامانه چهارچرخ محرک استاندارد، تجربه رانندگی هیجان‌انگیزتری نسبت به XT فراهم می‌کرد.

با وجود طراحی آینده‌نگرانه و موتور قدرتمند، SVX هرگز نتوانست به انتظارات نزدیک شود؛ زیرا سوبارو برند معتبری در بخش گرند توررهای لوکس نبود. همچنین قیمت نسخه تورینگ در آمریکا حدود ۲۸ هزار دلار (معادل ۶۶ هزار دلار در سال ۲۰۲۵) بود که در مقایسه با رقبای ژاپنی گران محسوب می‌شد. عرضه SVX در دوره‌ای از آشوب اقتصادی جهانی نیز تأثیر منفی بر فروش گذاشت. علاوه بر این، مدل‌های اولیه مشکلات گیربکس اتوماتیک داشتند و اگرچه سوبارو این مسائل را در نسخه‌های بعدی برطرف کرد اما SVX به قابلیت اطمینان ضعیف شهرت یافته بود. درنتیجه، درحالی‌که سوبارو فروش سالانه حداقل ۱۰ هزار دستگاه را در نظر داشت، از تابستان ۱۹۹۱ تا پایان سال ۱۹۹۶ تنها 21,379 دستگاه از SVX فروخته شد تا این خودرو به یکی از بزرگ‌ترین شکست‌ها در تاریخ سوبارو تبدیل شود.

منبع: Autoevolution