نبرد پیکاپ‌های برقی، تسلا سایبرتراک، ریویان R1T و فورد F150 لایتنینگ

تاکنون لفاظی‌های اغراق‌آمیز زیادی در مورد تسلا سایبرتراک شنیده‌ایم و ایلان ماسک دسترسی به این پیکاپ را صرفاً برای تعدادی از اینفلوئنسرهای موردنظر خود فراهم کرده است. بااین‌حال، حالا سایبرتراک به دست خریداران رسیده و امکان آزمایش آن برای رسانه‌های معتبر خودرویی فراهم شده است. این دقیقاً همان کاری است که موتورترند انجام داده و پیکاپ تسلا را در برابر دو رقیب مستقیم خود یعنی فورد F150 لایتنینگ و ریویان R1T قرار داده است.

سایبرتراک آزمایشی ما در این رقابت یک نمونهٔ دو موتوره با قیمت 82,335 دلار است که با ارتقاءهای سری فونداسیون قیمت آن به 102,235 دلار رسیده است. در مقابل این پیکاپ، ریویان R1T دو موتوره با پکیج باطری مکس، پکیج سفارشی پرفورمنس و قیمت کلی 102,850 دلار قرار گرفته است. F150 لایتنینگ هم از تیپ پلاتینوم با قیمت آزمایشی 94,135 دلار است. ما چهار روز را صرف آزمایش کامل این خودروها از جنبه‌های مختلفی مثل یدک کشی و رانندگی در ترافیک کردیم تا بهترین پیکاپ الکتریکی بازار را مشخص کنیم.

تسلا برای شتاب سایبرتراک بیشتر روی نسخهٔ سه موتورهٔ سایبربیست مانور داده است و نسخهٔ میانی دو موتوره با شتاب 3.8 ثانیه بین ریویان با 3.3 ثانیه و فورد با 4.1 ثانیه قرار می‌گیرد. همین موضوع در مورد زمان مسافت 400 متر هم با 12.1 ثانیه برای ریویان، 12.4 ثانیه برای تسلا و 12.8 ثانیه برای فورد صدق می‌کند. در توقف از سرعت 96 کیلومتر بر ساعت، فورد و ریویان هردو مسافت 37.5 متر را ثبت می‌کنند اما لنت‌های F150 پس از یک توقف شدید دود می‌کنند و مسافت توقف حدود 2 متر بیشتر می‌شود. تسلا هرچند با مسافت توقف 38.4 متری، از دو رقیب خود فاصله دارد اما این رقم در ترمز گیری‌های بعدی ثابت خواهد بود و کنترل بدنه هم عالی است.

هر سه پیکاپ روی کاغذ بردی بیش از 480 کیلومتر را اعلام کرده‌اند اما ریویان با باطری بزرگ 141 کیلووات ساعتی، 130 کیلومتر برد بیشتری نسبت به فورد دارد. این برتری اما در دنیای واقعی تقریباً به نصف کاهش پیدا می‌کند جایی که R1T در آزمایش جاده‌ای با سرعت 110 کیلومتر بر ساعت برد 425 کیلومتری را ثبت کرد درحالی‌که این رقم برای تسلا و فورد به ترتیب 360 و 357 کیلومتر بود. برای شارژ، هرچند سایبرتراک از مزیت شبکهٔ گستردهٔ سوپرشارژرهای تسلا بهره می‌برد اما این برتری در حال کمرنگ شدن است زیرا حالا فورد و ریویان هم می‌توانند با استفاده از آداپتور به اکثر سوپرشارژرها متصل شوند.

روی کاغذ، تسلا و ریویان ظرفیت یدک کشی 5 تن را دارند درحالی‌که این رقم برای فورد 3850 کیلوگرم است. برای آزمایش، ما یک تریلر 985 کیلوگرمی را به هر پیکاپ متصل کردیم و مسیری 180 کیلومتری متشکل از 65 درصد مسیر بزرگراهی و 35 درصد جاده‌های روستایی با میانگین سرعت 80 کیلومتر بر ساعت طی کردیم. در این آزمایش، برد دنیای واقعی در فورد و تسلا حدود یک‌سوم و در ریویان یک‌چهارم کاهش پیدا کرد. هنگام عبور از مسیرهای ناهموار، تریلرها تکان‌ها و ضربه‌های زیادی را به تسلا و فورد وارد می‌کردند درحالی‌که ریویان اصلاً احساس آشفتگی نداشت. بااین‌حال، تسلا به لطف سیستم فرمان گیری چرخ‌های عقب، به‌راحتی می‌توانست با تریلر دنده‌عقب حرکت کند و آن را دقیقاً در همان‌جایی که می‌خواستیم قرار دهد.

سایبرتراک پیش از عرضه به‌عنوان خودرویی برای رفتن به هرجایی و حتی مریخ توصیف می‌شد و لاستیک‌های گودیر رانگلر تریتوری RT آن تلاش می‌کنند این موضوع را نشان دهند اما در آزمایش واقعی مشخص شد که این لاستیک‌ها به‌سرعت در خاک فرو می‌روند و به‌اندازهٔ رقبا چسبندگی ندارند؛ بنابراین، کسانی که می‌خواهند با سایبرتراک به آفرود بروند، باید بودجه‌ای را برای تعویض لاستیک‌ها کنار بگذارند و انتظار کاهش چسبندگی روی جاده و افزایش مصرف انرژی را داشته باشند. همچنین در یکی از قسمت‌های چالش‌برانگیز مسیر، تسلا بدون قفل دیفرانسیل (ظاهر نصب شده اما هنوز فعال نیست)، بیشترین تلاش را برای عبور داشت. در اینجا هرچند چرخ‌های فورد از زمین جدا می‌شدند اما قفل دیفرانسیل عقب از گیر کردن پیکاپ جلوگیری می‌کرد و انعطاف بالای تعلیق ریویان هم چرخ‌های R1T را روی زمین نگه می‌داشت.

با گذراندن بیش از یک سال پشت فرمان F150 لایتنینگ، می‌دانیم که چقدر راحت می‌توان به آن عادت کرد. این پیکاپ ظاهر و احساسی معمولی دارد درحالی‌که دیگر پیکاپ‌های الکتریکی به دنبال برهم زدن سنت‌ها و کلیشه‌ها هستند که این یعنی خریداران باید خود را برای چیزی متفاوت آماده کنند. در تسلا، زمانی که با پاشیدن آب گل‌آلود شیشهٔ جلو کاملاً پوشیده شود، یادگیری فرایند دومرحله‌ای برای روشن کردن تک برف‌پاک‌کن عظیم سایبرتراک وحشتناک خواهد بود. علاوه بر این، دید رو به بیرون این پیکاپ هم بسیار ضعیف است و ستون‌های A هنگام پیچیدن کاملاً مانع دید راننده می‌شوند. ریویان هم با فقدان قابلیت حرکت دوباره پس توقف در کروز کنترل و نبود دستیار حفظ حرکت میان خطوط، پیکاپ بدون ایرادی نیست.

هرکدام از این پیکاپ‌ها مشکلات خاص خود را دارند. فورد برای دارندگان پیکاپ‌های درون‌سوز کاملاً آشنا خواهد بود اما با مشکل برد محدود دست‌وپنجه نرم می‌کند. ریویان به رابط کاربری بهتری برای نمایشگر خود نیاز دارد و اتاق بار آن نسبت به رقبا بسیار کوچک‌تر است. در سایبرتراک هم همه‌چیز متفاوت است که این گاهی عجیب یا حتی خطرناک خواهد بود. با این اوصاف، ما از جهش تکنولوژیکی تسلا (معماری الکتریکی 48 ولتی، سیستم فرمان با سیم، بدنهٔ ضدگلوله و...) آن‌قدر شگفت‌زده شدیم که بتوانیم آن را در جایگاهی بالاتر از پیکاپ الکتریکی فورد قرار دهیم اما عملکرد ضعیف سایبرتراک در یدک کشی و آفرود و فرم عجیبی که کاملاً روی کارایی آن تأثیر می‌گذارد، پیکاپ تسلا در جایگاه دوم پس از ریویان شیک، لوکس و سریع قرار داد.

مقام سوم: فورد F150 لایتنینگ

نقاط مثبت: احساس آشنا و راحت، صندوق جلو و اتاق بار بزرگ، بهره‌مندی از شبکهٔ سوپرشارژرهای تسلا

نقاط منفی: تکنولوژی پایین‌تر، محدودیت‌های سیستم تعلیق فولادی، شعاع حرکتی کمتر از رقبا

چکیده: بهترین انتخاب برای کسانی که معمولاً به گوشی هوشمند، کامپیوتر یا تلویزیون هوشمند ناسزا میگویند

مقام دوم: تسلا سایبرتراک

نقاط مثبت: فرمان گیری چرخ‌های عقب، تکنولوژی‌های نوآورانه، شارژ راحت و بدون دردسر

نقاط منفی: دید ضعیف، عملکرد ضعیف لاستیک‌های آفرودی، برخی کنترل‌های خطرناک مثل برف‌پاک‌کن

چکیده: پیکاپ الکتریکی مناسبی برای علاقه‌مندان به تکنولوژی که بیشتر از ماجراجویی به دنبال توجه هستند

نقاط مثبت: پرفورمنس و برد چشمگیر، توانایی‌های آفرود مناسب، ثبات و پایداری عالی هنگام یدک کشی

نقاط منفی: کروز کنترل ابتدایی، اتاق بار کوچک، آپشن‌های گران‌قیمت

چکیده: ترکیبی درست از طراحی متمایز و نوآوری که راننده را به ماجراجویی تشویق می‌کند