پا به پای تویوتا یاریس هاچ‌بک مدل ۲۰۱۵

تویوتا یاریس هاچ‌بک را از هر جنبه‌ای که بنگریم خودروی شایسته‌ای است چه به لحاظ زیبایی و چه به لحاظ کارکرد؛ اما آنچه این خودرو را از دیگر همتایانش، متمایز می‌سازد بهای بسیار بالای آن است. گرچه این مدل در بیشتر نقاط گیتی خودرویی معمولی به شمار آمده و خرید آن برای عامه مردم میسر است ولی در کشورمان با قیمتی بیش از یک‌صد و ده میلیون تومان عرضه می‌شود که بهایی سرسام‌آور برای خودرویی چنین کوچک است.

در بیشتر نقاط دنیا، سیاست‌های جاری دولت‌ها بر این منوال قرار دارد که از فروش و ورود خودروهای کوچک و نیز کم‌مصرف، با انواع و اقسام وام‌ها و معافیت‌های مالیاتی و گمرکی…. حمایت کنند، زیرا با انجام این کار هم از مصرف بی‌رویه بنزین جلوگیری شده و هم از شدت آلودگی هوا کاسته می‌شود ولی در کشور ما، به دلایلی چند، که مهم‌ترین آن وجود غول‌های انحصاری و غیرپاسخگوی خودروسازی است، این مسئله، علیرغم فواید فراوانی که به همراه دارد، همواره نادیده گرفته شده است. زیرا ورود هر خودروی مرغوب، مدرن، کم‌مصرف و نیز ارزانی، حیات این مؤسسات زیان ده را که وبال گردن دولت و ملت هستند، به مخاطره می‌افکند و خواب آن‌ها را سخت آشفته می‌سازد. بگذریم!

در حدود یک سال است که نسل جدید تویوتا یاریس هاچ‌بک، روانه کشورمان شده است. خودروی وارد شده به بازار ایران، نسخه آسیایی آن محسوب می‌شود. این خودرو از اواخر سال ۲۰۱۳ میلادی وارد بازارهای جهانی شده و کد اتاق آن‌هم XP150 است. در حال حاضر، این نسخه از یاریس در ممالکی همچون چین، تایلند، اندونزی، مالزی و …. تولید می‌شود که نمونه‌های وارد شده به ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس ساخت کشور تایلند هستند.

چندی پیش این خودرو توسط سایت «DRIVEARABIA» امارات مورد تست و بررسی قرار گرفت که در اینجا خلاصه‌ای از آن را تقدیمتان می‌کنم.
نگارش مطلب درباره خودروهای ارزان‌قیمت، هرگز امر ساده‌ای نیست، زیرا در این خودروها، چیز زیادی برای نوشتن یافت نمی‌شود. این دسته از خودروها به‌سختی حرکت می‌کنند، از فقدان تجهیزات متعدد رفاهی و ایمنی رنج می‌برند و درنهایت اینکه بیشتر آن‌ها خواستنی و خوشایند عامه هم نیستند. بااین‌وجود، ممکن است که نسخه کاملاً جدید تویوتا یاریس بتواند به‌عنوان نخستین برند ژاپنی، پرانتزی را در این بین باز نموده و این پیش‌فرض را به پرسش گیرد.

نمای ظاهری این خودرو، در قیاس با زمانی که در آن به سر می‌بریم، از زرق و برق فراوانی برخوردار است، تا آن حد که می‌تواند برای برخی از بازارهای هدف که خصلتاً محافظه‌کار هستند، تکان‌دهنده هم باشد و این موضوعی است که از زبان برخی از منتقدان و مخالفان این روند به کرات شنیده شده است. بی‌گمان، از شش ماه پیش تاکنون، هزاران دستگاه از نمونه سفید رنگ این خودرو در پیرامون ما پرسه می‌زدند که بی اعتناء از کنارشان رد شدیم، ولی در عوض، نسخه فول نارنجی‌رنگی که در اختیارمان قرار دارد را دوست داشته و می‌پسندیم. این نسخه از رینگ‌های آلومینیمی ۱۵ اینچی بهره می‌برد.

در داخل، داشبورد این خودرو به‌طور مستقیم از نسخه سدان آن نمونه‌برداری شده است. در سمت راست و بخش پایینی داشبورد، محلی مشاهده می‌شود که به ظاهر با چرم دوخته شده که البته ساختگی بوده (دوخت آن واقعی هم نیست) و در اصل با پلاستیک سخت قالب‌ریزی شده است، حتی استراحتگاه دست و نیز پانل درب‌ها هم از پلاستیک‌های سخت ساخته شده‌اند، درنهایت نیز وجود یک پوشش سست و بی‌دوام که در صندوق عقب آن جای گرفته، این پروسه ارزان‌سازی را تکمیل می‌کند. تا هنگامی که هیچ یک از تجهیزات داخل اتاق اعم از کلیدها، دکمه‌ها، فرمان و… را لمس نکنید از چشم‌انداز کابین لذت خواهید برد، به‌خصوص از گیج‌هایی (اندازه‌گیرهایی) که از شباهت اندکی با سنگ‌های قیمتی برخوردارند و از رنگ نارنجی آتشینی هم بهره می‌برند.

کابین این خودرو، چه در بخش جلو و در چه عقب آن بسیار جادار است، صندلی‌های آن نیز تقویت شده و از راحتی مناسبی برخوردارند، اما استراحتگاه دست در میانه صندلی‌های جلوی آن موجود نیست. صندوق عقب این خودرو در قیاس با خودروهای موجود در این کلاس، از گنجایش مناسبی سود برده و صندلی‌های پشتی آن نیز از قابلیت تاشدن برخوردارند. یک نگه‌دارنده فنجان در داشبورد آن نصب شده و یکی دیگر از این نوع هم در بخش عقب آن جای گرفته است. همچنین در محفظه‌های کناری پانل درب‌ها نیز می‌توان یک بطری آب را به‌راحتی جای داد.

بالاترین تیپ این خودرو، از تجهیزات نسبتاً مناسب و درخوری بهره می‌برد، که شامل مواردی همچون سیستم ورود بدون کلید، شیشه‌ها و آینه‌های برقی، دو ایربگ و نیز تهویه مطبوع دستی (با کارکردی بالاتر از حد متوسط)، می‌گردد. همچنین یک سیستم صوتی رضایت‌بخش نیز در آن وجود دارد که از قابلیت پخش CD و MP3 برخوردار بوده و از پورت‌های USB و AUX نیز بهره می‌برد. با همه این‌ها، این خودرو برخلاف همتایش نیسان سانی، از وجود تجهیزاتی همچون کانال‌های تهویه مطبوع برای سرنشینان عقب، بی‌بهره است و یا از صفحه نمایشگر لمسی که در هوندا سیتی یافت می‌شود، برخوردار نیست. حتی تجهیزاتی چون اتصالات بلوتوث و سنسورهای پارک هم در آن وجود ندارد، مگر اینکه برای دستیابی به آن‌ها به نمونه‌هایی متوسل شوید که توسط فروشنده، این تجهیزات بر روی آن‌ها نصب شده باشد.

توضیح: نصب تجهیزات اضافی توسط فروشندگان محلی در امارات امری مرسوم و شایع است و این عمل اسباب دردسر فراوانی را برای مصرف‌کنندگان ایرانی فراهم آورده است، زیرا در بسیاری از مواقع، تجهیزات نصب شده فاقد استانداردهای کارخانه مادر بوده و از کیفیت بسیار نازلی برخوردارند و حتی گاهی به کارکرد عادی خودرو نیز لطمه وارد می‌کنند.

تنها خودروی یاریسی که پیش از این رانده‌ایم، نسخه سست و بی‌حال ۱.۳ لیتری آن بود و به همین سبب نیز چندان مایل نیستیم که درباره آن بیندیشیم. اما نسخه ۱.۵ لیتری آن بیش از پیش مورد توجهمان قرار گرفت. این پیشرانه قادر است توانی معادل ۱۰۷ اسب‌بخار در ۶۰۰۰ دور در دقیقه و گشتاوری برابر با ۱۴۱ نیوتن‌متر در ۴۲۰۰ دور در دقیقه را برای این خودرو به ارمغان بیاورد. در عین حال ما توانستیم شتاب صفر تا صدی معادل ۱۲.۴ ثانیه را با آن تجربه کنیم که کماکان کند است ولی در مجموع، عملکرد متوسط آن در سطح شهر توانسته است رضایت ما را به خود جلب کند. جعبه‌دنده ۴ سرعته خودکار آن گرچه ابتدایی به نظر می‌رسد اما نسبتاً پاسخگوست و نکته جالب هم اینجاست که در تمامی اوقات، موتور در نقطه جوش خود قرار داشت و سرعت میانگین خودرو هم ۱۲۰ کیلومتر در ۳۰۰۰ دور در دقیقه بود.

تویوتا یاریس هاچ‌بک، یک خودروی کارآمد برای رفت و آمد روزانه است و مصرف سوخت آن هم در هنگام تست به‌طور میانگین ۷.۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر مسافت بود. علاوه بر این، خودروی مذکور از هدایت راحت و آسانی نیز برخوردار است و سواری نرمی را در بیشتر سطوح جاده به راننده پیشکش می‌کند؛ همچنین سایز و اندازه کوچکش این امکان را برای آن فراهم می‌کند که در لابه‌لای شکاف‌ها و روزنه‌های موجود در ترافیک‌های شهری به‌راحتی خود را جای دهد و به اصطلاح گلیم خود را از آب بیرون بکشد! رانندگی با این خودرو در بزرگراه‌ها به هیچ‌وجه حالت شناور بودن را به راننده القاء نمی‌کند و اصوات ناشی از باد- موتور- جاده تا سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت و در بیشتر مواقع، در سطح متوسطی شنیده می‌شود اما در سرعت‌های بالاتر این صداها به‌وضوح افزایش می‌یابد. دید راننده و تسلط آن به محیط پیرامونش، در سطح مناسبی قرار دارد و عمل پارک با آن، حتی در نبود سنسورهای عقب نیز به‌راحتی صورت می‌پذیرد.

رانندگی با این خودرو حتی می‌تواند سرگرم‌کننده نیز باشد، به شرط آنکه بتوانند بر تأخیر جزئی دریچه گاز که در سرعت‌های پایین روی می‌دهد، غلبه کنید. با آنکه فرمان آن سبک به نظر می‌رسد ولی از دقت نسبتاً خوبی برخوردار است و بازخورد مناسبی را هم نسبت به فرامین راننده از خود نشان می‌دهد. نوسانات بدنه در این خودرو به آسانی کنترل می‌شوند و ترمز ABS و مکمل‌های آن نیز عملکرد مناسب و درخوری را از خود ارائه می‌دهند. این خودرو تااندازه‌ای سریع، چسبندگی خود را به جاده از دست می‌دهد ولی بااین‌وجود، پدیده کم فرمانی (UNDERSTEER) چندانی در آن مشاهده نمی‌شود. با اینکه، خودروی مذکور به لحاظ ماهیت وجودی کیلومترها دورتر از رقیبی همچون خودروی مینی است؛ ولی ازسوی دیگر، در سرعت‌های معقول و در جاده‌های متلاطم ایمن‌تر و چابک‌تر از آن ظاهر می‌شود.

آیا ما یاریس هاچ‌بک را به لیست توصیه‌ها و سفارش‌هایمان اضافه می‌کنیم؟ خوب، نبود برخی از تجهیزات بدیهی و نیز فقدان بعضی از آپشن های کلیدی، آن را خارج از این لیست قرار می‌دهد. ولی آیا ما هنوز هم این خودرو را به خریداران تازه‌وارد و نیز آن‌هایی که در رفت و آمد مکرر هستند و در عین حال آپشن هایی همچون بلوتوث را موضوع مهمی نمی‌دانند توصیه می‌کنیم؟ در یک جمله باید گفت، این خودرو با احتساب بهایی که برای آن پرداخت می‌شود، بسیار خوب و مناسب است و حتی در حال حاضر، قدری هویت و کاراکتر را نیز داراست.

نکات مثبت این خودرو از دیدگاه سایت «DRIVEARABIA»
خودرویی ارزان جهت خرید و نگهداری (البته در امارت!)
فضای خوب کابین
سواری و هندلینگ مناسب و درخور
نکات منفی این خودرو از دیدگاه سایت «DRIVEARABIA»
مواد به کار رفته در داخل کابین آن کمی ارزان‌قیمت هستند
نبود برخی از تجهیزات پایه‌ای
کندی خودرو

مشخصات فنی

حجم موتور: ۱۴۹۷ سی‌سی
توان: ۱۰۷ اسب‌بخار در ۶۰۰۰ دور در دقیقه
گشتاور: ۱۴۱ نیوتن‌متر در ۴۲۰۰ دور در دقیقه
شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر: ۱۲.۴ ثانیه (در برخی منابع ۱۱.۹ ثانیه ذکر شده است)
حداکثر سرعت: ۱۷۵ کیلومتر بر ساعت (در برخی منابع ۱۸۰ کیلومتر هم ذکر شده است)
مصرف ترکیبی: ۷ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر
نوع جعبه‌دنده: ۴ دنده اتوماتیک
سیستم تعلیق جلو: مک‌فرسون
سیستم تعلیق عقب: محور پیچشی
سیستم ترمز جلو: دیسکی خنک شونده
سیستم ترمز عقب: کاسه‌ای

ابعاد

طول/عرض/ارتفاع: ۴۱۱۵ /۱۷۰۰/۱۴۷۵ میلی‌متر
فاصله بین دو محور: ۲۵۰۰ میلی‌متر
وزن خالص: ۱۰۶۰ کیلوگرم
گنجایش صندوق عقب: ۳۲۶ لیتر
ظرفیت باک: ۴۲ لیتر
اندازه تایرهای جلو و عقب: ۱۸۵/۶۰ R 15

ایمنی

۲ ایربگ ایمنی (راننده و سرنشین جلو)
سیستم ضدبلوکه ترمز ABS
سیستم الکترونیکی توزیع نیروی ترمز EBD
سیستم کمکی ترمز BAS

برخی از تجهیزات این خودرو

سیستم هوشمند ورود بدون کلید (KEYLESS) + دکمه استارت
کنترل سیستم صوتی بر روی فرمان + CD + MP3 + پورت USB + AUX
۶ عدد بلندگو
آینه‌های جانبی راهنمادار با قابلیت تاشو برقی
فرمان و سر دنده از جنس چرم
سنسور پارک جلو و عقب
فرمان برقی با قابلیت تنظیم
فرمان سه پره یوروتن + سیلور
سیستم ضد سرقت (IMMOBLIZER)
چراغ‌های مه شکن جلو و عقب
تهویه مطبوع تمام اتوماتیک
برف‌پاک‌کن تناوبی قابل تنظیم
و….

قیمت

قیمت در ایران: ۱۱۰ میلیون تومان (بازار آزاد)
قیمت در امارات: ۵۴,۹۰۰ الی ۵۷,۵۰۰ درهم (نسخه ۱.۵ لیتری)