رویارویی تویوتا تاندرا و فورد F150، آیا پادشاه به زیر کشیده می‌شود؟

همیشه دوست داریم در آزمایش‌های مقایسه‌ای به نتیجه‌ای قطعی برسیم اما در این رقابت چنین اتفاقی رخ نداد زیرا در تقابل نسل جدید تویوتا تاندرا با فورد F150 یکی پیشرانهٔ بهتری دارد یکی گیربکس بهتری، یکی داخل زیباتری دارد یکی از کابین کاربردی‌تری برخوردار است. حتی صندلی‌های عقب هم در این تقابل نقش دارند. البته درنهایت ما توانستیم یکی را به‌عنوان برنده انتخاب کنیم اما این پیروزی با کمترین اختلاف بود؛ بنابراین، هرکدام از این پیکاپ‌ها را که برای خرید انتخاب کنید قطعاً اشتباه نخواهید کرد.

خب مقدمه کافی است. بیایید با خودروها آشنا شویم. برای این آزمایش تصمیم گرفتیم از تیپ‌های پایه و کاری این پیکاپ‌های فول سایز استفاده کنیم. هردو وانت از نوع دو کابین با اتاق بار کوتاه و چهارچرخ محرک هستند. تویوتا با تاندرا لیمیتد به میدان آمده که به پکیج TRD Off Road و چند آپشن کاربردی دیگر مجهز است که قیمت آن را به 60,188 دلار رسانده‌اند. فورد نیز F150 XLT را به این رقابت فرستاده که یک تیپ بالاتر از پایه محسوب می‌شود و 58,585 دلار قیمت دارد. این پیکاپ به دو آپشن مهم شامل پکیج یدک کشی و پیشرانهٔ 3.5 لیتری V6 اکوبوست توئین توربو هم مجهز است.

در نگاه اول، از نظر ما فورد F150 پیکاپ زیباتری است. این خودرویی آرام و مطمئن به نظر می‌رسد درحالی‌که گویی تاندرا تلاش می‌کند چیزی را اثبات کند. هرچند طراحی پیکاپ تویوتا هم جذابیت خاص خود را دارد اما نمی‌توان از آن جلوپنجرهٔ عظیم چشم‌پوشی کرد که ما را به یاد یک هواپیمای مسافربری می‌اندازد که بخش مخروطی دماغهٔ خود را گم کرده است. در عقب نیز به نظر می‌رسد چراغ‌های عمودی تاندرا به‌خوبی با طراحی کلی پیکاپ ادغام نشده‌اند. البته به‌طورکلی، تویوتا با چراغ‌های LED خود مدرن‌تر به نظر می‌رسد زیرا فورد در تیپ‌های پایینی F150 به لامپ‌های رشته‌ای بسنده کرده است.

همین داستان در داخل پیکاپ‌ها هم جریان دارد. کابین تاندرا با نمایشگر عظیم 14 اینچی اطلاعاتی-سرگرمی (سفارشی) دریچه‌های تهویهٔ زیبا و کلیدهای پیانو مانند (ایدهٔ جالبی که از جنرال موتورز گرفته شده است)، در ظاهر مدرن‌تر به نظر می‌رسد. از سوی دیگر، در F150 کنترل‌های سیستم صوتی، تهویه مطبوع و غربیلک فرمان به همراه دکمه‌های پلاستیکی قدیمی به نظر می‌رسند اما مسلماً استفاده از آن‌ها آسان‌تر است. همچنین در کابین F150 پلاستیک‌های ارزان‌قیمت هم دیده می‌شود اما بخش بزرگی از داشبورد آن با متریال باکیفیت‌تری از تاندرا ساخته شده است.

حتی بر سر تودوزی پیکاپ‌ها هم بحث و اختلاف‌نظر وجود داشت زیرا برخی آزمایش‌کنندگان صندلی‌های پارچه‌ای دورنگ F150 را بسیار جذاب‌تر و راحت‌تر از چرم مصنوعی تاندرا می‌دانستند درحالی‌که برخی دیگر، تودوزی تویوتا را لوکس‌تر دانسته و برایشان سؤال بود که چرا فورد در یک پیکاپ 60 هزار دلاری از صندلی‌های پارچه‌ای استفاده کرده است. هردو پیکاپ به نمایشگرهای بسیار بزرگی برای سیستم اطلاعاتی-سرگرمی مجهز هستند اما از تویوتا بزرگ‌تر است که هرچند برای اپل کارپلی عالی خواهد بود ولی عجیب اینکه نمایشگر پیکاپ تویوتا در یک زمان فقط می‌تواند یک سیستم (صوتی، تلفن، ناوبری، تنظیمات) را نشان دهد درحالی‌که فورد موارد مختلفی مثل آهنگ‌ها و نقشه را هم‌زمان نشان می‌دهد.

صندلی‌های عقب هم در F150 و هم در تاندرا جادار بوده و از فضای پای زیاد و دسترسی آسان از طریق درهای بزرگ به همراه دو نوع پورت USB و یک خروجی برقی 120 ولت برخوردار هستند. بااین‌حال، صندلی‌های تاندرا با حمایت بیشتر از ران‌ها و زاویهٔ بهتر پشتی، با اختلاف جزئی راحت‌تر هستند. با تا کردن کفی صندلی‌ها اما حالا این کف صاف و محفظه‌های اشیاء F150 است که بسیار کاربردی‌تر و انعطاف‌پذیرتر از تاندرایی است که برآمدگی بزرگ میل‌گاردان در آن دیده می‌شود.

هردو پیکاپ آزمایشی ما به پیشرانه‌های 3.5 لیتری V6 توئین توربو مجهز هستند اما برای فورد، این موتور اکوبوست در قالب یک آپشن 2,595 دلاری ارائه می‌شود. موتور استاندارد F150 یک 3.3 لیتری V6 تنفس طبیعی با گشتاوری نصف این موتور اکوبوست است اما از سوی دیگر، تاندرا به‌صورت استاندارد در همهٔ تیپ‌ها با همین موتور توئین توربو ارائه می‌شود. برای هردو پیکاپ قوای محرکهٔ هیبریدی هم قابل سفارش خواهد بود اما فقط فورد هنوز هم موتور V8 تنفس طبیعی را ارائه می‌کند.

هرچند موتور V6 توئین توربوی فورد با 400 اسب بخار قدرت و 680 نیوتن متر گشتاور تنها 10 اسب بخار قدرت و 30 نیوتن متر گشتاور بیشتری از تویوتا دارد اما بدنهٔ آلومینیومی F150 یک‌چهارم تن وزن کمتری از تاندرا دارد. علاوه بر این، هردو پیکاپ به‌صورت استاندارد با ضریب محور عقب 3.31 به یک عرضه می‌شوند اما F150 آزمایشی ما از ضریب سفارشی 3.55 به یک بهره می‌برد که بدون هزینهٔ اضافی قابل سفارش خواهد بود و تویوتا آن را ارائه نمی‌کند. به لطف همهٔ این ویژگی‌ها، F150 در سرعت و شتاب برتری چشمگیری نسبت به رقیب ژاپنی دارد به‌گونه‌ای که ما شتاب صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت را با آن در 5.3 ثانیه ثبت کردیم که تقریباً یک ثانیهٔ کامل از تاندرا سریع‌تر است.

علاوه بر این، مصرف سوخت ترکیبی فورد هم حدود 0.6 لیتر از تویوتا کمتر است. روی جاده‌های باز بزرگراهی، F150 پیکاپ قوی‌تری احساس می‌شود و در طول آزمایش ما هم مصرف سوخت کمتری را ثبت کرد. بااین‌حال، این لزوماً بدان معنا نیست که قوای محرکهٔ فورد انتخاب بسیار بهتری خواهد بود زیرا گیربکس 10 سرعتهٔ اتوماتیک تویوتا عملکرد بهتری داشته و به‌سرعت و به‌آرامی دنده‌ها را کم‌وزیاد می‌کند. در مسیری باریک و تپه‌ای در آزمایش ما، گیربکس تاندرا به‌راحتی می‌دانست باید کدام دنده را انتخاب کند اما گیربکس فورد در همان مسیر تأخیر داشت و برای یافتن دندهٔ مناسب تلاش می‌کرد.

یکی از قسمت‌هایی که در آن فورد به‌طور قطعی بالاتر از تویوتا قرار می‌گیرد، سیستم تعلیق است. البته هیچ‌کدام از این پیکاپ‌ها سواری نرم و قایق مانند یک لینکلن تاون کار قدیمی را ارائه نمی‌کنند اما F150 از سواری نرم‌تری برخوردار است درحالی‌که تویوتا حتی هنگام عبور از روی دست‌اندازی‌های متوسط هم لرزش داشت. همچنین هنگامی‌که شرایط مسیر خراب‌تر شد، سواری تویوتا بسیار بدتر شد و کیفیت سواری آن بسیار سریع‌تر از F150 کاهش یافت. با توجه به اینکه تویوتا در عقب تاندرا از فنرهای پیچشی استفاده کرده و ظرفیت بار آن نسبت به فورد با فنرهای شمش کاهش یافته است، این کیفیت سواری کمی عجیب به نظر می‌رسد.

فرمان فورد کمی سبک و بی‌حس احساس می‌شود و به همین دلیل مانور دادن با این پیکاپ چندان لذت‌بخش نخواهد بود اما بازهم بهتر از تاندرا عمل می‌کند که دقت کمتری داشته و در بزرگراه‌ها بیشتر از مسیر منحرف می‌شود. هردو پیکاپ به کروز کنترل تطبیقی با قابلیت حفظ حرکت میان خطوط مجهز هستند اما درحالی‌که سیستم فورد به‌طور دقیق خودرو را هدایت می‌کرد، تویوتا برای ماندن بین خطوط کار سخت‌تری داشت. البته باید توجه داشت که تاندرای آزمایشی ما به پکیج 3,085 دلاری TRD Off Road مجهز بود که کمک‌فنرهای سفت‌تر و لاستیک‌های آل‌ترین را به همراه دارد. بدون این پکیج، احتمالاً کیفیت سواری و فرمان تویوتا بهتر خواهد بود.

برخلاف F150، تاندرا فاقد کفی اسپری شدهٔ اتاق بار است (کفی اسپری شده اساساً یک پوشش ضخیم از پلی اورتان یا پلی یوریا است که با استفاده از تفنگ اسپری روی کف و دیواره‌های اتاق بار پیکاپ‌ها پاشیده می‌شود) اما نیازی هم به آن ندارد زیرا اتاق بار این پیکاپ از نوعی کامپوزیت پلاستیکی ساخته شده که عملاً تخریب ناپذیر است. البته اتاق بار فلزی فورد هم هیچ مشکلی ندارد اما در طولانی‌مدت، تورفتگی‌ها و خراش‌های ناشی از استفاده‌های خشن در آن نمایان خواهد شد درحالی‌که این مشکل در تاندرا رخ نخواهد داد. هردو پیکاپ در دیواره‌های اتاق بار خود به حلقه‌های اتصال بند مجهز هستند اما این حلقه‌ها در فورد ثابت و در تویوتا متحرک هستند.

تاندرای آزمایشی ما به پکیج برق 385 دلاری مجهز بود که شامل پریز 400 واتی در اتاق بار و شارژ بی‌سیم گوشی در کابین می‌شود. فورد از دومی محروم است اما پریز 400 واتی را با قیمت 290 دلار ارائه می‌کند. بااین‌حال، نمونهٔ آزمایشی ما به پکیج 995 دلاری ProPower با توان 2000 واتی مجهز بود. درب پشتی تویوتا به یک پله جمع شونده مجهز است اما سفارش این پلهٔ کوچک 400 دلار هزینه دارد و برای افراد کوتاه‌قد هم خیلی مناسب نیست. F150 ما اما فاقد هرگونه ویژگی کمکی در درب پشتی بود. البته فورد یک پلهٔ باکیفیت را برای درب پشتی F150 ارائه می‌کند اما این بخشی از پکیج 695 دلاری درب پشتی برقی است که در پیکاپ ما وجود نداشت.

از لحاظ توانایی‌های باربری، فورد پیروز آشکار این نبرد محسوب می‌شود. ظرفیت بار تاندرای آزمایشی ما 790 کیلوگرم و ظرفیت یدک کشی آن 5050 کیلوگرم است درحالی‌که فورد ظرفیت بار 950 کیلوگرمی را ارائه می‌کند و به لطف پکیج Max Trailering می‌تواند تا 6300 کیلوگرم را یدک بکشد. F150 حتی با یک پکیج تریلر ارزان‌تر نیز همچنان با اختلاف 80 کیلوگرم در ظرفیت بکسل تاندرا را مغلوب می‌کند. البته ظرفیت بار و مهارت در حمل بار دو موضوع مجزا هستند و هرچند F150 یکی از بهترین پیکاپ‌های بازار برای یدک کشی محسوب می‌شود اما تاندرا هم در بکسل تریلر به همان اندازه توانمند است.

بااین‌حال، در بخش سیستم‌های کمکی تریلر شرایط تفاوت دارد. ما از طرفداران پروپاقرص سیستم دستیار پشتیبان تریلر فورد هستیم که هنگام دنده‌عقب رفتن با تریلر، به‌خوبی پیکاپ و تریلر را هدایت می‌کند. تویوتا هم چنین سیستمی را برای نسل جدید تاندرا ارائه کرده و نام آن را Straight Path Assist گذاشته است اما این سیستم فقط می‌تواند تریلر را در مسیر مستقیم حفظ کند؛ به‌عبارت‌دیگر، سیستم تویوتا هنگام دنده‌عقب رفتن فقط جهت تریلر را حفظ می‌کند و از هدایت آن عاجز است. به همین دلیل، درحالی‌که سیستم فورد می‌تواند تا 95 درصد از اضطراب ناشی از دنده‌عقب رفتن با تریلر را کاهش دهد، این رقم برای تویوتا فقط 50 درصد خواهد بود.

از همان ابتدا می‌دانستیم که این رقابت بسیار نزدیک خواهد بود و همین‌طور هم شد. تویوتا هنگام توسعهٔ نسل جدید تاندرا به‌وضوح F150 را معیار قرار داده و بسیار به رقیب پرفروش خود نزدیک شده است؛ اما بااین‌حال، درنهایت فورد توانسته هنوز هم با اختلافی در حد یک یا دو سپر جلوتر از تویوتا بماند. F150 پیکاپ بهتر و راحت‌تری برای رانندگی است (هرچند که تاندرا بدون تعلیق TRD شاید بتواند این شکاف را از بین ببرد)، کابین آن تا حدودی زیباتر و استفاده از آن آسان‌تر است و صندلی‌های عقب آن‌هم هرچند به راحتی تویوتا نیست اما انعطاف‌پذیری بیشتری برای حمل اشیاء و بارهای مختلف دارد.

ما اتاق بار کامپوزیتی تاندرا را دوست داریم ولی فورد ظرفیت حمل بار بیشتری دارد و هرچند هردو پیکاپ برای یدک کشی مناسب هستند اما فورد در اینجا هم از ظرفیت بیشتری برخوردار است و سیستم کمکی تریلر بهتری هم دارد؛ و درنهایت، هرچند تاندرا از طراحی مدرن‌تری برخوردار است اما به نظر ما ظاهر F150 دیرتر کهنه و قدیمی خواهد شد. طرفداران تویوتا شاید از اینکه نسل جدید تاندرا پیشتاز این کلاس نیست ناامید شوند زیرا این عنوان از دید ما هنوز هم به رم 1500 تعلق دارد اما در عرصهٔ پیکاپ‌های فول سایز یعنی جایی که نفوذ به آن با حضور سه غول فورد، شورلت و رم تقریباً غیرممکن است، دنبال کردن پیشتاز بازار شاید هوشمندانه‌ترین حرکت باشد و تویوتا تاندرا مدل 2022 قطعاً فورد F150 را بسیار بسیار نزدیک دنبال می‌کند.

نقاط قوت: ارائهٔ پیشرانهٔ توئین توربوی قدرتمند به‌صورت استاندارد، اتاق بار کامپوزیتی بادوام، صندلی‌های عقب راحت

نقاط ضعف: سواری ناراحت با پکیج TRD، سیستم کمکی تریلر ناقص، عدم استفادهٔ مناسب از نمایشگر بزرگ مرکزی

نقاط قوت: سواری راحت، لیست متنوع پیشرانه‌ها و ضرایب محور، ظرفیت بار و بکسل بالا با پکیج‌های سفارشی

نقاط ضعف: صندلی‌های عقب ناراحت، گیربکس خشن، صندلی‌های پارچه و لامپ‌های رشته‌ای در یک پیکاپ 60 هزار دلاری