درگ تویوتا هایلوکس رالی داکار و لندکروزر GR اسپرت؛ کدام‌یک برنده است؟
هر دو خودرو از پیشرانه 6 سیلندر 3.5 لیتری توئین توربو استفاده می‌کنند. این نیروگاه آهنین در لندکروزر 409 اسب بخار قدرت و 650 نیوتون متر گشتاور تولید می‌کند هرچند به دلیل قوانین مسابقات، قدرت پیشرانه هایلوکس رالی داکار به 356 اسب بخار محدود شده ولی گشتاور 650 نیوتون متری‌اش مشابه لندکروزر است. تنها قطعاتی که در هایلوکس رالی داکار از نسخه تولیدی گرفته شده‌اند چراغ‌های جلو و نشان تویوتا هستند! وزن وانت پیکاپ مسابقه‌ای ژاپنی‌ها به 2 تن می‌رسد درحالی‌که لندکروزر بسیار سنگین‌تر بوده و وزن 2360 کیلوگرمی دارد. چالش دو خودرو با یک درگ استاندارد شروع می‌شود. اگرچه هایلوکس قدرت کمتری دارد اما وزن سبک‌تر آن به همراه نسبت‌های دنده کوتاه‌تر باعث می‌شود این وانت مسابقه‌ای در مسافت 400 متر حدود 1 ثانیه سریع‌تر از لندکروزر باشد.
سپس نوبت به چالشی متفاوت می‌رسد. هایلوکس مسابقه را از زمین شنی و ماسه ای شروع می‌کند درحالی‌که لندکروزر روی آسفالت حضور دارد. کشش کمتر مسیر هایلوکس باعث می‌شود لندکروزر دست برتر را داشته باشد و بتواند برادر خود را شکست دهد؛ اما اوضاع دو خودرو در مسابقه درگ رولینگ متفاوت خواهد بود. هایلوکس همچنان در زمین یاد شده مسابقه می‌دهد اما لندکروزر نمی‌تواند به پای این وانت رالی داکار برسد. عوامل برنامه این مسابقه را سه بار انجام می‌دهند زیرا فرصت راندن یک خودروی قهرمان در داکار به این آسانی‌ها وجود نخواهد داشت.
تست نهایی نیز به چالش ترمز از سرعت 160 کیلومتر در ساعت مربوط می‌شود که بازهم هایلوکس روی زمین شنی و لندکروزر روی آسفالت حضور دارند. هایلوکس رالی داکار با کاهش سرعت در شن فرو می‌رود. شایان ذکر است نسل جدید لندکروزر در آمریکا عرضه نمی‌شود و بجای آن لکسوس LX600 عرضه شده که از همان قوای محرکه و پلتفرم تویوتا استفاده می‌کند. این خودروی لوکس از دو نمایشگر بالایی 12.3 اینچی و پایینی 7 اینچی استفاده می‌کند و در تریم اولترا لوکس آن نیز دو صندلی مجزا در ردیف دوم نصب شده‌اند. مدل F اسپرت نیز از سیستم تعلیق اسپرت تر سود می‌برد. قیمت LX در آمریکا از 90,660 دلار شروع می‌شود درحالی‌که تریم اولترا لوکس آن گران‌ترین مدل بوده و 130,750 دلار قیمت دارد.