بیست سال شاسی‌بلند جمع و جور تویوتا: RAV4
بازار کنونی اتومبیل، پر از شاسیبلندهای کامپکت از شرکت‌های گوناگون است و این درحالی است که تا ۲۰ سال پیش خبری از این کلاس در دنیای اتومبیل‌ها نبود. تا این که در نمایشگاه موتور ژنو در سال ۱۹۹۴ میلادی، تویوتا اولین نسل از RAV4 خود را رونمایی کرد؛ خودرویی که نام آن، مخفف عبارتی با مضمون « وسیله نقلیه تفریحی با دیفرانسیل چهار چرخ» است.
طرحی که تا قبل از آن، در حال خاک خوردن بود، ۲۰ سال پیش وارد خط اصلی خودروسازی دنیا شد و امروزه هر شرکت معتبر خودروسازی، حداقل یک مدل شاسی‌بلند کامپکت در خط تولید خود ارائه می‌کند.
وقتی تویوتا مدل راو ۴ خود را عرضه کرد، انتظار زیادی از آن نمی‌رفت و فروش جهانی آن تنها، ۴۵۰۰ دستگاه در سال تخمین زده می‌شد. ولی هنگامی که خودروساز، تنها در ماه اول، ۸ هزار سفارش دریافت کرد، اهمیت این مدل به سرعت افزایش یافت.
پس از رونمایی از کانسپت راو فور ۱۹۸۹، قبول ادامه تولید تویوتا راو ۴ برای مهندس ارشد، ماساکاتشو نوناکا آسان نبود. وی شرایط را برای متقاعد کردن شاخه‌های دیگر تویوتا برای تولید انبوه خودرویی با بازار نامعلوم، بسیار دشوار می‌دید. در همین‌حال، به مرور زمان خریداران و مردم عادی، مفهوم شاسیبلندهای ۴ در و کامپکت را بهتر درک کردند و قابلیت‌هایی نظیر ارتفاع بیشتر فضای داخل کابین و دسترسی به دیفرانسیل تمام چرخ و در نتیجه‌ی آن مصرف بهینه سوخت و کنترل بهتر، مورد توجه قرار گرفت.
پروژه راو ۴ در یک مرحله، کاملاً متوقف شد؛ امّا واحدهای ژاپن و اروپا، مدیریت تویوتا را قانع کردند که زمان، زمان ورود این کلاس خودروی جدید است. و حق نیز با آن‌ها بود؛ راو ۴ در اولین سال حضورش در بازار، ۵۳ هزار دستگاه در سرتاسر جهان فروخت. همچنین در سال‌های ۱۹۹۵ و ۱۹۹۶، فروش دو برابر و در مجموع سه برابر شد. بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۳، در مجموع، حدود بیش از ۵ میلیون نفر در سراسر دنیا، خودروی راو ۴ خریدند که ۱/۳ میلیون از آن‌ها در اروپا ساکن بودند. از بین خریداران اروپایی نیز، تعداد ۱۹۷ هزار نفر از بریتانیا بودند.
تویوتا می‌گوید که بیش از ۹۰ درصد راو ۴ های به فروش‌رفته تاکنون، هنوز کار می‌کنند و به عنوان نمادی از خودروهای شاسی‌بلند محسوب می‌شوند.
۱۹۹۴: معرفی اولین نسل از راو ۴ در نمایشگاه موتور ژنو با موتور کارگذاشته شده به صورت عرضی با حجم ۲ لیتر و قدرت ۱۲۷ اسب‌بخار و دیفرانسیل تمام‌چرخ تمام‌وقت. راو ۴ می‌توانست با سیستم گیربکس پنج دنده دستی یا چهار دنده اتوماتیک تحویل داده شود. این خودرو، دارای ساختاری منحصر به فرد بود و از سیستم‌های تعلیق مستقل در جلو و عقب استفاده می‌کرد.
۱۹۹۵: یک مدل «پنج در» از آن در بازار بریتانیا در دسترس قرار گرفت.
۱۹۹۷: تولید نسخه الکتریکی راو ۴ اعلام شد و تا سال ۲۰۰۰ ادامه داشت.
۱۹۹۸: یک مدل «سه در» از راو ۴ در بریتانیا عرضه شد.
۲۰۰۰: نسل دوم از راو ۴ معرفی شد. در این نسل، طول خودرو برای مدل‌های «سه در» به اندازه ۵۵ میلی‌متر و برای مدل‌های «پنج در» ۴۰ میلی‌متر اضافه شده بود. موتور‌های ۱/۸ لیتری و ۲ لیتری افزوده شده و سیستم دیفرانسیل تمام‌چرخ نیز دارای یک دیفرانسیل مرکزی با لغزش محدود، شده بود. همچنین میله ضد لغزش برای محور عقب به عنوان یک آپشن در دسترسی مشتری قرار داشت.
۲۰۰۲: اولین راو ۴ دیزل ارائه شد.
۲۰۰۶: بر اساس پلتفرمی جدید، راو ۴ نسل سوم ساخته شد و منحصراً به صورت «پنج در» فروخته شد. با این‌حال، در بازارهای مختلف، فاصله محورهای خودرو، متفاوت بود. در هر حال، طول خودرو افزایش یافته بود. این افزایش طول برای خودروهای با فاصله محورهای کوچک، ۱۹۰ میلی‌متر و برای خودروهای با فاصله محورهای بزرگ، ۴۷۵ میلی‌متر بود. همچنین سیستم دیفرانسیل تمام‌چرخ با کنترل الکترونیکی چرخش‌ها، در کنار سیستم‌های کمکی کنترل در سراشیبی و استارت در شیب، معرفی شد.
۲۰۱۰: کانسپت جدید راو ۲ الکتریکی در امریکا با همکاری «تسلا» توسعه داده شد.
۲۰۱۳: نسل چهارم راو ۴ باز هم به صورت انحصاری «پنج در» و همچنین، با یک فاصله محورهای جلو و عقب عرضه شده است. طول خودرو نسبت به مدل قبلی با فاصله محورهای کوتاه، ۲۳۵ میلی‌متر افزایش داشته است و در همین حال، محل آغاز به کار سیستم دیفرانسیل تمام‌چرخ با کنترل دینامیکی پیچش است.