مقایسه نسل جدید تویوتا پرادو با لندروور دیفندر، جیپ رانگلر و فورد برانکو

نسل جدید تویوتا پرادو که قرار است در آمریکا با نام لندکروزر عرضه شود امروز در موزهٔ میراث لندکروزر در یوتا رونمایی شد. این خودرو که تحت عنوان سری 250 شناخته می‌شود، برخی قطعات خود را از لکسوس GX و تویوتا تاکوما قرض گرفته است اما با قیمت پایهٔ حدود 55 هزار دلار، باید با خودروهایی مثل لندروور دیفندر، فورد برانکو و جیپ رانگلر رقابت کند. پس بیایید ببینیم حداقل روی کاغذ، پرادوی جدید در برابر این رقبا چگونه خواهد بود.

در اینجا سری 250 را با دیفندر 110 پایه، برانکو بدلندز چهاردر و رانگلر ویلیز 4xe چهاردر مقایسه می‌کنیم که همگی بهای نزدیکی به قیمت پایهٔ 55 هزار دلاری لندکروزر دارند. مثل اکثر خودروها، پرادو از برخی لحاظ بهتر و در برخی دیگر بدتر از رقبای خود است. البته باید منتظر بمانیم و ببینیم سری 250 در دنیای واقعی چطور عمل می‌کند تا بتوانیم برندهٔ واقعی سگمنت شاسی‌بلندهای آفرودی جدید بازار را مشخص کنیم اما مسلم است که دیفندر، رانگلر و برانکو رقیب جدیدی خواهند داشت.

پرادو با فاصلهٔ 22 سانتی‌متری از زمین ارائه می‌شود و زاویهٔ حملهٔ 31 درجه، زاویهٔ فرار 22 درجه و زاویهٔ شکست 25 درجه دارد. این خودرو از سیستم تعلیق معمولی با طرح دو جناقی در جلو و چند اتصالی در عقب استفاده می‌کند که امکان تغییر ارتفاع از زمین را ندارد. پرادو 4,920 میلی‌متر طول و 2,139 میلی‌متر عرض دارد و فاصلهٔ محوری آن 2,850 میلی‌متر است. اعداد آفرودی این خودرو تقریباً هم‌سطح رقبای اصلی است به‌جز استثنائات قابل‌توجهی مثل زاویهٔ فرار چشمگیر دیفندر و زاویهٔ حملهٔ عالی رانگلر. همچنین دیفندر با تعلیق بادی هم ارائه می‌شود که این اعداد را به میزان قابل‌توجهی بهبود می‌دهد.

تویوتا پرادو در آمریکا فقط با یک پیشرانه عرضه می‌شود که از نوع 2.4 لیتری چهار سیلندر توربوشارژ هیبریدی است و 326 اسب بخار قدرت و 630 نیوتن متر گشتاور دارد. این نیرو از طریق یک گیربکس هشت سرعتهٔ اتوماتیک منتقل می‌شود و امکان یدک کشیدن تا 2720 کیلوگرم را فراهم می‌کند.

تویوتا پرادو به‌صورت استاندارد با کنترل پایین رفتن از شیب و کرال کنترل ارائه خواهد شد درحالی‌که تیپ میانی از آنتی‌رول بار قطع شونده و سیستم مالتی‌ترین هم بهره می‌برد. برانکو بدلندز هم در جلو به آنتی‌رول بار قطع شونده مجهز است و از سیستمی بنام دستیار پیچیدن تریل هم برخوردار است که برای بهبود توان مانور دهی خودرو، ترمز چرخ عقب را فعال می‌کند. قفل دیفرانسیل‌های جلو، مرکزی و وسط هم به‌صورت استاندارد در برانکو بدلندز ارائه می‌شوند.

جیپ رانگلر ویلیز با اکسل‌های صلب جلو و عقب، قفل‌های دیفرانسیل مرکزی و عقب و زاویای آفرود و فاصلهٔ چشمگیر از زمین عرضه می‌شود اما برای بهره‌مندی از آنتی‌رول بار قطع شونده باید سراغ نسخهٔ روبیکان 62,975 دلاری رفت. لندروور دیفندر 110 در تیپ پایهٔ S به‌صورت استاندارد به گیربکس کمی ضریب سنگین و قفل دیفرانسیل مرکزی مجهز است درحالی‌که برای داشتن سیستم مدیریت مسیر باید پکیجی 2,350 دلاری را سفارش داد که کروز کنترل سرعت پایین و سیستم تعلیق بادی را هم به همراه دارد. دیفرانسیل عقب فعال هم بخشی از یک پکیج 1,550 دلاری است.

هرچند تویوتا لندکروزر پرادو ویژگی‌ها، مشخصات و تجهیزات قابل‌توجهی را با قیمت پایهٔ 55 هزار دلاری ارائه می‌کند اما قطعاً کار سختی در بازار خواهد داشت. کسانی که خواهان پرداخت کمتر هستند می‌توانند برانکوی ارزان‌تری را با پکیج ساسکواچ سفارش دهند که همان تجهیزات آفرود بدلندز را ارائه می‌کند. در رانگلر هم می‌توان سراغ نسخه توانمندتر روبیکان با پیشرانه 3.6 لیتری V6 غیر هیبریدی رفت که با قیمت 51 هزار دلار، کمی در هزینه صرفه‌جویی می‌کند. در همین حال، دیفندر 110 هم با وجود قیمت گران، پرفورمنسی عالی در آنرود و آفرود را ارائه می‌کند؛ بنابراین، انتخاب برنده صرفاً بر اساس مشخصات روی کاغذ غیرممکن خواهد بود و باید صبر کنیم تا پرادو راهی بازار شود و آن را در برابر رقبای اصلی قرار دهیم.

[poll id="151"]