بررسی تویوتا لندکروزر 2000 اسب بخاری؛ سریع‌ترین شاسی‌بلند دنیا!

در این مقاله می‌خواهیم به بررسی ویژگی‌های سریع‌ترین شاسی‌بلند دنیا یعنی تویوتا لندکروزر با 2000 اسب بخار قدرت و حداکثر سرعت 370 کیلومتر در ساعت بپردازیم.

به جرات می‌توان گفت تویوتا لندکروزر یکی از موفق‌ترین محصولات خودروسازی ژاپن است. بیش از 10 میلیون دستگاه از این خودرو از سال 1951 تاکنون تولید شده‌اند که یک رکورد به شمار می‌رود. البته لندکروزر می‌تواند رکوردهای دیگری هم بر جای بگذارد. تویوتا به لطف یک دستگاه لندکروزر 2000 اسب بخاری توانسته در کتاب رکوردها نامی برای خود دست و پا کند. این خودروی ژاپنی که در نمایشگاه سما 2016 معرفی شد شباهت زیادی به نسخه استاندارد لندکروزر ندارد اما زمانی که رکورد حداکثر سرعت شاسی بلندها در جهان را شکست توجه بسیاری جلب آن شد. البته که دستیابی لندکروزر به سرعت 370 کیلومتر در ساعت تا سال 2016 برای بسیاری از افراد تصورناپذیر بود.

این شاسی‌بلند که بر پایه نسخه استاندارد لندکروزر ساخته شده با حداکثر سرعت 370 کیلومتر در ساعت خود حدود 140 کیلومتر در ساعت سریع‌تر از حداکثر سرعت اعلامی برای سریع‌ترین نسخه از شاسی‌بلند تویوتاست. البته ثبت این رکورد یک چالش بزرگ برای مرکز فنی تویوتا موتور اسپرت MTC در لس‌آنجلس بوده است. آن‌ها تلاش‌های زیادی برای بهبود آیرودینامیک خودرو انجام داده‌اند و تغییرات مهمی برای پیشبرد پروژه اعمال شده است. MTC مسئول اصلی توسعه خودروهای مسابقه تویوتا در ناسکار است اما زمانی که فرصت کار روی لندکروزر فراهم شده اصلاً فرصت را از دست نداده است.

این پروژه برای مهندسان مرکز فنی تویوتا موتور اسپرت تنها شکستن یک رکورد نبوده بلکه سنگ محکی برای بررسی مهارت‌ها و علاقه خود به جابجا کردن مرزها در دنیای خودرو نیز محسوب شده است. هر جنبه‌ای لندکروزر استوک که یک اسطوره در بین شاسی بلندها به شمار می‌رود با دقت بررسی شده و بهبود یافته تا در سرعت‌های بسیار بالا دوام بیاورد. از بازنگری در بدنه گرفته تا تیونینگ پیشرانه و سیستم تعلیق، تمامی جزئیات رعایت شده‌اند تا حداکثر پرفورمنس و پایداری حاصل شود. همان‌طور که حدس می‌زنید تقریباً تمامی بخش‌های زیر بدنه اصلاح شده‌اند. کابین اصلی خودرو از جمله هفت صندلی جدا شده‌اند و جای صندلی راننده هم نمونه‌ای مسابقه‌ای و هماهنگ با مشخصات فیا قرار گرفته است. طبیعتاً یک رول کیج ایمنی نیز اضافه شده اما مهم‌ترین تغییر در زیر کاپوت لندکروزر رخ داده است. نیروگاه پرقدرت این خودرو از نوع 8 سیلندر 5.7 لیتری است که در حالت استاندارد 376 اسب بخار قدرت و 542 نیوتون متر گشتاور تولید می‌کند. در واقع همین پیشرانه را می‌توان قوی‌ترین پیشرانه تویوتا در زمان خود دانست.

با این وجود مهندسان موتور اسپرت تویوتا همه‌چیز را وارد دنیای جدیدی کرده‌اند. آن‌ها پیستون‌های جدید، یاتاقان‌های فورج کاری شده و دیگر قطعات متفاوت را انتخاب کرده‌اند. به این لیست باید دو توربوی بزرگ گرت GTX4718R را افزود. هر توربو تقریباً ابعادی مشابه توپ فوتبال دارد و با فشار قابل‌توجه 3.8 بار کار می‌کنند. برای مقایسه باید گفت توربوی موجود در پیشرانه 2 لیتری مرسدس AMG CLA45 که یکی از قوی‌ترین توربوهای استوک است با فشار 1.8 بار عمل می‌کند. همچنین به منظور عملکرد صحیح توربوها مکان باتری از پیشرانه به گوشه سمت راست فضای بار تغییر کرده است.

به منظور جلوگیری از ریسک ایجاد حباب در سوخت طی شتاب گیری، یک مخزن داخل سیستم سوخت قرار گرفته است. نوع طراحی سیستم سوخت‌رسانی به گونه‌ای است که تأمین مداوم سوخت برای انژکتورها را تضمین می‌کند. این سیستم با کنترل الکترونیکی موتک کار می‌کند که از نمایشگری برای ارائه اطلاعات مهم درباره شرایط پیشرانه سود برده است. سیستم اگزوز سفارشی بورلا هم گازهای خروجی اگزوز را به بیرون هدایت می‌کند. خروجی‌های اگزوز نیز درست جلوی چرخ‌های عقب دیده می‌شوند. تغییر مسیر خروج گازها باعث شده کف خودرو تخت شود و آیرودینامیک بهتری داشته باشد. تمامی بخش‌های تویوتا لندکروزر استاندارد بهینه یا به‌طور کامل تعویض شده‌اند. از شاسی گرفته تا پیشرانه، هیچ قطعه‌ای بدون بازنگری باقی نمانده است. شرکت توربو اسمارت مسئول تولید سوپاپ‌ها بوده درحالی‌که اینترکولرها توسط خود مرکز فنی تویوتا توسعه یافته‌اند. همچنین حجم پیشرانه به 5663 سی‌سی کاهش یافته و گیربکس متفاوتی از نوع 8 سرعته اتوماتیک برای هماهنگی با پیشرانه در نظر گرفته شده است.

اما تمامی این تغییرات منجر به کسب قدرتی فوق‌العاده یعنی 1972 اسب بخار شده است. این قدرت عجیب باعث می‌شود شاسی‌بلند تویوتا وارد قلمروی ابر خودروها شود و بتواند به سرعت‌هایی باورنکردنی دست یابد. افزایش قدرت پیشرانه تنها بخشی از معادله است چراکه بدون وجود پایداری بالا راننده نخواهد توانست از ظرفیت‌های کامل خودرو استفاده کند. به همین خاطر اقدامات دیگری هم صورت گرفته تا پایداری خودرو تضمین شود. این امر نیازمند روشی متفاوت برای حل مشکلات متنوع بوده و بنابراین سیستم تعلیق، آیرودینامیک، چسبندگی چرخ‌ها و استحکام شاسی ارتقا یافته‌اند. هریک از این عناصر باید در هماهنگی کامل باشند تا راننده با اعتمادبه‌نفس بالا بتواند به سرعت‌های قابل‌توجه دست یابد.

یکی دیگر از جنبه‌های افزایش پایداری لندکروزر بازنگری در سیستم تعلیق بوده و از جذب‌کننده‌های شوک فاکس و فنرهای ایباخ استفاده شده است. این تنظیمات نه تنها پایداری و هندلینگ خودرو را در سرعت‌های بالا افزایش داده‌اند بلکه باعث ایجاد ظاهری گیرا برای خودرو و بهبود راندمان آیرودینامیکی آن شده‌اند. تکمیل کننده سیستم تعلیق لندکروزر هم رینگ‌های 20 اینچی مومو با استایل برجسته و توانایی‌های عملکردی قابل‌توجه است. علاوه بر این انتخاب لاستیک‌های مناسب برای رکوردشکنی لندکروزر امری حیاتی بوده است. این لاستیک‌ها هم باید پایداری و چسبندگی را در زمان شتاب گیری افزایش دهند و هم کشش مناسبی را تأمین نمایند. به همین منظور خودروی موردبحث از لاستیک‌های میشلن پایلوت سوپر اسپرت استفاده کرده است.

شاسی‌بلند موردبحث در نمایشگاه سما 2016 معرفی و سریعاً به یکی از محصولات جذاب این رویداد تبدیل شد. حذف آینه‌های سنتی و استفاده از دوربین، رینگ‌های 20 اینچی آلیاژی به همراه لاستیک‌های 315/35 ZR20 و رنگ مشکی براق بدنه نشان می‌دادند که این یک لندکروزر عادی نیست. در جدول زیر می‌توانیم مشخصات فنی تویوتا لندکروزر رکوردشکن را مشاهده کنیم.

علاوه بر کاهش ارتفاع سیستم تعلیق و استفاده از لاستیک‌های دیواره کوتاه، سریع‌ترین شاسی‌بلند دنیا تغییرات دیگری را نیز تجربه کرده است. اگرچه شکل کلی بدنه یک چالش برای آیرودینامیک است اما دو بهینه‌سازی کلیدی در این زمینه دیده می‌شود. اولین مورد کاهش ارتفاع خودرو به خاطر نصب شوک‌ها و فنرهای سفارشی است. همچنین آینه‌های بزرگ لندکروزر استاندارد جای خود را به دوربین داده‌اند که درگ را کاهش می‌دهد. استفاده از دوربین در خودروهای کانسپت امری متداول است که باعث بهبود آیرودینامیک آن‌ها می‌شود.

این موارد به همراه استفاده از متریال سبک‌وزن و... باعث شده‌اند لندکروزر یاد شده نسبت به نمونه‌های عادی زمین تا آسمان متفاوت باشد. واضح است که پروژه موردبحث یک چالش بزرگ برای مرکز فنی تویوتا موتور اسپرت به شمار می‌رود و چاک وید مدیر این مرکز می‌گوید:

همین چالش باعث شد که لندکروزر ما بسیار خاص باشد. هر بخش از خودرو ارتقا یافته و هدف ما نصب بدنه روی فریمی کاملاً اصلاح شده بوده است

تبدیل یک شاسی‌بلند بزرگ و سنگین‌وزن به محصولی رکوردشکن و قابل‌رقابت با بسیاری از سوپرکارها چالشی بود که در نهایت به ثمر نشست. تیم چاک وید توانستند رکورد سریع‌ترین شاسی‌بلند دنیا را ارتقا دهند. به همین منظور کارل ادواردز راننده مسابقات در مسیری 4 کیلومتری در پایگاه هوافضای موهاوی نشست. ادواردز دوم می 2017 اقدام به رکوردشکنی کرد و توانست به حداکثر سرعت 340 کیلومتر در ساعت برسد هرچند او به دلیل محاسبات اشتباه در تخمین فاصله توقف موردنیاز کمی زودتر پایش را از روی پدال گاز برداشت؛ اما در بار دوم بود که رکورد موردبحث به دست آمد. ادواردز می‌گوید:

در سرعت 362 کیلومتر در ساعت خودرو از یک سمت به سمت دیگر می‌رفت اما ما به چیزی که کریگ استانتون گفته بود فکر می‌کردم: هر اتفاقی بیفتد، پدال گاز را تا انتها فشار بده! و این‌گونه بود که به سرعت 370 کیلومتر در ساعت رسیدم.

سرانجام تویوتا توانست سریع‌ترین شاسی‌بلند دنیا را بسازد و رکورد قبلی را بیش از 30 کیلومتر در ساعت ارتقا دهد...