تویوتا MC8-R، سوپراسپرت گمنام دهه 90 با 600 اسب بخار

MC8-R، شگفتی گمنام تویوتا، یک خودروی مسابقه‌ای بر اساس MR2 بود که با موتور V8 توئین توربو و 600 اسب بخار، در دهه 90 میلادی به مصاف غول‌هایی مثل مک‌لارن و پورشه در لمان رفت.

تویوتا سال‌ها است که با خودروهای قدرتمند و سریعی مثل سوپرا، MR2، سلیکا و لکسوس LFA نام خود را در دنیای خودروهای پرفورمنس تثبیت کرده است. سوپرا با موتور 2JZ به نماد تیونینگ تبدیل شد، MR2 ارزان‌ترین خودروی اسپرت موتور وسط بود و LFA با موتور V10 خود یک شاهکار مهندسی محسوب می‌شود؛ اما در میان این ستارگان، خودرویی گمنام و فوق‌العاده کمیاب وجود دارد که سریع‌ترین و جسورانه‌ترین تلاش تویوتا در دنیای موتوراسپرت محسوب می‌شود. این خودرو که SARD MC8-R نام دارد، توسط شریک موتوراسپرت تویوتا، شرکت SARD (Sigma Advanced Research Development)، برای رقابت در دسته GT1 در دهه 1990 ساخته شد.

MC8-R بر پایه پلتفرم تویوتا MR2 توسعه یافت، اما تغییرات آن چنان گسترده بود که شباهت کمی به MR2 اصلی داشت. شاسی جلو تا حدی حفظ شد اما عقب خودرو کاملاً بازطراحی شد تا موتور 4 لیتری V8 توئین توربو 1UZ-FE (که در لکسوس LS400 استفاده می‌شد) در وسط خودرو جای گیرد. این موتور در نسخه مسابقه‌ای 600 اسب بخار قدرت و بیش از 650 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد. بدنه با پانل‌های فیبر کربنی سبک و عریض‌تر، آیرودینامیک بهتری داشت و شاسی حدود 400 میلی‌متر از محور عقب کشیده شد تا پایداری در سرعت‌های بالا تضمین شود. وزن خودرو حدود 1340 کیلوگرم بود که با گیربکس دستی ساخت پورشه و سیستم انتقال قدرت محرک عقب، عملکردی خیره‌کننده ارائه می‌داد.

MC8-R برای رقابت در مسابقه لمان طراحی شد اما در برابر رقبای قدرتمندی مثل مک‌لارن F1 GTR، پورشه 911 GT1 و فراری F40 LM کار سختی داشت. این خودرو در سال 1995 در لمان شرکت کرد اما پس از 14 دور به دلیل مشکلات فنی کنار رفت. در سال 1996 با نسخه‌ای بهبودیافته بازگشت و در جایگاه بیست و چهارم (دومین تیم از آخر در میان تیم‌هایی که به خط پایان رسیدند) به کار خود پایان داد. MC8-R در سال 1997 نیز تلاش کرد، اما نتوانست از مرحله پیش‌انتخابی عبور کند. همچنین دو دستگاه از این خودرو در مسابقات قهرمانی FIA GT در سوزوکا در سال 1997 شرکت کردند اما هیچ‌کدام به خط پایان نرسیدند.

با وجود ناکامی‌ها، MC8-R به‌عنوان یکی از معدود تلاش‌های مستقل ژاپنی برای رقابت در سطح GT1، جایگاه ویژه‌ای دارد. برای رعایت قوانین همولوگیشن فیا، SARD موظف بود حداقل یک نسخه جاده‌ای تولید کند اما نهایتاً دو نسخه جاده‌ای از MC8-R ساخته شد. یکی از این دو خودرو مدل 1995 با رنگ سفید بود که در سال 2015 دوباره در ژاپن دیده شد و همچنان در شرایط عملیاتی است درحالی‌که دیگری مدل 1997 با رنگ مشکی بود که آخرین بار بدون پیشرانه در یک انبار مشاهده شد. هر دو مدل از نسخهٔ تضعیف‌شدهٔ موتور V8 استفاده می‌کردند و برای استفاده قانونی در خیابان‌ها اصلاح شده بودند.

قیمت دقیق این نمونه‌های جاده‌ای مشخص نیست ولی گفته می‌شود نسخه سفید در دهه 2000 با قیمتی بیش از 90 هزار دلار به یک کلکسیونر فروخته شده است.