رقابت آفرود تویوتا پرادو 2025 با لندکروزر مدل 2002، کدام برتر است؟
وقتی حرف از آفرود می‌شود، یکی از اولین نام‌هایی که به ذهن می‌آید تویوتا لندکروزر است. این خودرو در طول تاریخ طولانی‌اش، در تمام مدل‌ها و نسل‌ها توانایی‌های آفرود فوق‌العاده و قابلیت اطمینان بی‌نظیری داشته است. تیم کارواو اما سؤال جالبی را مطرح کرده است. آیا لندکروزر دو دهه پیش در توانایی‌های آفرود می‌تواند حریف جدیدترین عضو این خانواده شود؟ برای فهمیدن پاسخ این سؤال، یک لندکروزر مدل 2002 از سری 100 در برابر نسل جدید لندکروزر پرادو فرار گرفته است.
مدل ۲۰۰۲ مجهز به موتور ۴.۷ لیتری V8 تنفس طبیعی با ۲۳۵ اسب بخار قدرت و ۴۳۴ نیوتن متر گشتاور است. این خودرو از گیربکس چهار سرعته اتوماتیک، حالت رانندگی ضریب سنگین، دیفرانسیل مرکزی قفل‌شونده و سیستم تعلیق با قابلیت تنظیم ارتفاع بهره می‌برد. در مقابل، لندکروزر ۲۰۲۵ از موتور ۲.8 لیتری توربودیزل چهار سیلندر با 205 اسب بخار قدرت و 500 نیوتن متر گشتاور استفاده می‌کند. این مدل به گیربکس هشت سرعته اتوماتیک، دیفرانسیل مرکزی و عقب قفل‌شونده الکترونیکی و فناوری‌های مدرن آفرود مانند سیستم کرال کنترل مجهز است.
کارواو این دو لندکروزر را در مجموعه‌ای از چالش‌های آفرود آزمایش کرد تا توانایی‌هایشان را مقایسه کند. هر چالش به برنده دو امتیاز، بازنده یک امتیاز و در صورت عدم تکمیل، صفر امتیاز اعطا می‌کرد. اولین چالش، مسابقه‌ای مستقیم در مسیر سربالایی لغزنده بود که قدرت و چسبندگی را آزمایش می‌کرد. لندکروزر ۲۰۰۲ که به‌عنوان یکی از بهترین سال‌های تولید این مدل شناخته می‌شود، به لطف موتور V8 پرقدرت خود شروع بهتری داشت و این چالش را برد. مدل ۲۰۲۵ به دلیل تأخیر توربو کمی عقب ماند و در عبور از قله تپه، فرود سختی داشت که به بدنه آسیب جزئی وارد کرد.
چالش بعدی، مسیری خاکی با پیچ‌های تنگ بود که چابکی و مانورپذیری را آزمایش می‌کرد. لندکروزر ۲۰۲۵ این مسیر را در ۳۰ ثانیه طی کرد، اما در بخشی از مسیر به دلیل تماس با زمین، بدنه خودرو کمی آسیب دید. مدل ۲۰۰۲ کمی کندتر عمل کرد و زمان ۳۰.۵ ثانیه را ثبت کرد، اما به نظر می‌رسید با آرامش بیشتری مسیر را طی کرد و آسیب کمتری دید. این چالش نشان داد که مدل قدیمی‌تر در برخی موارد همچنان قابل‌اعتماد است. در چالش پایین رفتن از شیب، فناوری مدرن مدل ۲۰۲۵ با سیستم کنترل حرکت در شیب برتری داشت. این سیستم باعث شد خودرو با سرعت کم و پایدار حرکت کند که هدف اصلی این چالش بود. در مقابل، لندکروزر ۲۰۰۲ که فاقد این فناوری بود، بسیار سریع‌تر پایین آمد که سرعت بالا نشان‌دهنده کنترل کمتر بود؛ بنابراین، مدل جدید این چالش را با موفقیت به پایان برد.
در بخش آفرود با موانع صخره‌ای، هر دو خودرو در یک نقطه به سنگ‌های بزرگ گیر کردند که نشان‌دهنده سختی مسیر بود. با مانورهای راننده، هر دو توانستند از این مانع عبور کنند، اما پله‌های کناری مدل ۲۰۰۲ در این چالش آسیب دید و خم شد. این نشان داد که مدل قدیمی‌تر در برابر موانع سخت، آسیب‌پذیرتر است. در مسابقه شتاب‌گیری در مسیر خاکی، لندکروزر ۲۰۰۲ به لطف موتور V8 و پاسخ فوری آن، به‌راحتی برنده شد. مدل ۲۰۲۵ در اواخر مسیر به دلیل گشتاور بالاتر شروع به نزدیک شدن کرد اما چرخش بیش‌ازحد چرخ‌ها باعث شد نتواند به مدل قدیمی برسد.
در پایان چالش‌ها، لندکروزر ۲۰۲۵ با امتیاز ۱۰ در برابر ۸ از مدل ۲۰۰۲ برنده شد. فناوری‌های مدرن مانند دیفرانسیل‌های قفل‌شونده الکترونیکی، سیستم کرال کنترل و تعلیق بهبودیافته، مدل جدید را به گزینه‌ای بهتر برای آفرود و استفاده روزمره تبدیل کرد. بااین‌حال، عملکرد خیره‌کننده مدل ۲۰۰۲ با قیمت تنها 5 هزار پوند، نشان داد که هنوز هم ارزش زیادی برای علاقه‌مندان به آفرود با بودجه محدود دارد. لندکروزر ۲۰۰۲ ثابت کرد که با وجود سن بالا، همچنان توانایی رقابت با مدل‌های مدرن را دارد اما مدل ۲۰۲۵ با تجهیزات پیشرفته‌تر و ایمنی بهتر، گزینه‌ای مناسب‌تر برای کسانی است که به دنبال خودرویی همه‌کاره برای آفرود و رانندگی روزمره هستند.
برای تماشای ویدئو از آپارات لطفاً وی پی ان خود را خاموش نمایید.