یادی از اولین خودروی اسپرت تویوتا که تنها 44 اسب بخار قدرت داشت!

تویوتا امروز یکی از شناخته‌شده‌ترین خودروسازان جهان است. این شرکت مدل‌های متنوعی از سدان‌های خانوادگی تا شاسی‌بلندهای آفرودی تولید می‌کند. این شرکت همچنین در دنیای خودروهای اسپرت هم با مدل‌هایی مثل سوپرا، سلیکا و GR86 به نام پرآوازه‌ای تبدیل شده است اما اولین خودروی اسپرتی که تویوتا ساخت، کاملاً با مدل‌های امروزی متفاوت بود. این خودرو تویوتا اسپرتس ۸۰۰ است؛ مدلی کمتر شناخته‌شده که در دهه ۶۰ با تولید محدود و فقط در ژاپن عرضه شد. اسپرتس ۸۰۰ اولین تلاش تویوتا برای ورود به دنیای خودروهای اسپرت بود. این خودرو هرچند کمتر از ۵۰ اسب بخار قدرت داشت اما تأثیر گسترده‌ای بر جای گذاشت.

تویوتا اسپرتس ۸۰۰ در سال ۱۹۶۲ در نمایشگاه خودروی توکیو رونمایی شد و سه سال بعد وارد خط تولید شد. البته خودرویی که تویوتا به توکیو آورد هنوز اسپرتس ۸۰۰ نام نداشت. این یک کانسپت اولیه به نام پابلیکا اسپرت بود که بسیاری از ویژگی‌های اسپرتس ۸۰۰ را پیش‌نمایش می‌کرد. این خودرو بر اساس تویوتا پابلیکا که در سال ۱۹۶۱ معرفی شده بود ساخته شد. پابلیکا اسپرت بسیار نوآورانه بود و از درهای کشویی کاناپی مانند و نسخه تیون‌شده موتور پابلیکا با ۲۸ اسب بهره می‌برد. وقتی اسپرتس ۸۰۰ به‌صورت تولیدی عرضه شد، تغییرات زیادی نسبت به کانسپت پابلیکا اسپرت تجربه نکرده بود به‌جز طراحی درها که به نمونه‌های معمولی تغییر یافتند. درهای کشویی کاناپی اگرچه طراحی جذابی داشتند اما برای خودرویی تولیدی کمی غیرکاربردی بودند و با درهای معمولی‌تر جایگزین شدند.

اسپرتس ۸۰۰ همچنین به پنل سقف جداشونده مجهز بود که می‌توانست در صندوق‌عقب خودرو قرار گیرد؛ این مدل یکی از اولین خودروهای تولیدی با سقف تارگا بود. درمجموع، بین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۹، تعداد 3,131 دستگاه از این خودرو توسط پیمانکار تویوتا، شرکت کانتو موتور ورکس، تولید شد. درحالی‌که اکثر این خودروها فرمان راست بودند، حدود ۳۰۰ دستگاه با فرمان چپ برای فروش در استان اوکیناوا (که در آن زمان تحت اشغال آمریکا بود و رانندگی در سمت راست جاده انجام می‌شد) ساخته شدند.

برخی از خودروهای فرمان چپ اسپرتس 800 حتی به آمریکا راه یافتند زیرا تویوتا برای مدت کوتاهی امکان صادرات این مدل را بررسی کرد. بااین‌حال، پس از مشاوره با نمایندگی‌های تویوتا در آمریکا و یک دوره آزمایشی کوتاه، شرکت درنهایت به این نتیجه رسید که اسپرتس 800 برای بازار آمریکا مناسب نیست و موفقیت تجاری چشمگیری نخواهد داشت. درنتیجه، این کوپهٔ اسپرت یک مدل کاملاً ژاپنی باقی ماند اگرچه حدود ۴۰ دستگاهی که برای برنامه آزمایشی به آمریکا برده شده بودند، در آنجا ماندند و هرگز به ژاپن بازنگشتند. اسپرتس ۸۰۰ همچنین در مسابقات محلی حضوری کوتاه داشت. قابلیت اطمینان و مصرف سوخت پایین آن مزیتی در مسابقات استقامتی بود، مانند مسابقه ۲۴ ساعته فوجی در سال ۱۹۶۷ که تویوتا در آن به رتبه‌های اول تا سوم دست یافت و یک اسپرتس ۸۰۰ پس از دو تویوتا 2000GT در جایگاه سوم قرار گرفت.

اسپرتس ۸۰۰ از یک پیشرانهٔ دو سیلندر تخت کوچک با حجم 800 سی‌سی استفاده می‌کرد. این موتور تنها ۴۴ اسب بخار تولید می‌کرد و به یک گیربکس دستی چهار سرعته متصل بود. بااین‌حال، این توان پایین با دو ویژگی مهم خودرو یعنی طراحی آیرودینامیک و وزن کم جبران می‌شد. طراحی بدنه اسپرتس ۸۰۰ با تأکید بر آیرودینامیک برای جبران کمبود توان خودرو انجام شد. تاتسو هاسگاوا، مهندس ارشد تویوتا نیز با تجربه قبلی خود در صنعت هواپیماسازی، وزن اسپرتس ۸۰۰ را تا حد ممکن کاهش داد تا فشار بر موتور کوچک آن کم شود. فولاد نازک و آلومینیوم به‌طور گسترده در شاسی و پنل‌های بدنه استفاده شد و وزن نهایی خودرو را به تنها ۵۸۰ کیلوگرم رساند. همچنین در طول عمر این مدل، تغییرات جزئی برای بهبود ظاهر و پرفورمنس اسپرتس ۸۰۰ مثل بهبودهایی در گیربکس، جلوپنجره جدید و به‌روزرسانی چراغ‌ها انجام شد.

اگرچه اسپرتس ۸۰۰ هرگز در خارج از ژاپن فروخته نشد اما زمانی از راه رسید که تویوتا در حال تثبیت هویت خود و گسترش از حوزه تمرکز اصلی خود بود. این شرکت پس از شروع کار با خودروها و پیکاپ‌های ارزان‌قیمت و جمع‌وجور، کم‌کم به دنیای خودروهای اسپرت روی آورد. میراث اسپرتس ۸۰۰ آغاز یک خط پیوسته بود که در طول دهه‌ها امتداد یافت و منجر به برخی از خودروهای اسپرت مشهور تویوتا مثل سوپرا و GR86 شد که امروزه می‌شناسیم.