نگاه دقیق به پیشرانه V8 توئین توربوی جدید تویوتا

تویوتا بار دیگر شمشیر را از رو بسته و آماده است تا به قله دنیای سوپراسپرت‌ها بازگردد. این شرکت که پیش‌ازاین با مدل‌های افسانه‌ای 2000GT در سال ۱۹۶۷ و لکسوس LFA در ۲۰۱۰، توانایی خود را به رخ کشیده بود، حالا با ابرخودروی جدید GR GT وارد میدان می‌شود اما این بار خبری از موتورهای تنفس طبیعی ۶ سیلندر خطی یا ۱۰ سیلندر نیست. قلب تپنده این هیولای جدید، یک پیشرانه ۴ لیتری توئین توربوی V8 است که با تکنولوژی هیبریدی تقویت شده است. این یک اعلام جنگ تمام‌عیار به رقبای اروپایی است و تویوتا قصد دارد اطلاعات آن را قطره‌چکانی منتشر کند ولی ما تمام جزئیات فاش‌شده را کنار هم گذاشته‌ایم.

مرسدس و ب‌ام‌و برای ساخت پیشرانه‌های V8 اساساً دو موتور چهار سیلندر ۲ لیتری خود را روی یک میل‌لنگ قرار می‌دهند اما بلوک آلومینیومی موتور جدید تویوتا بر اساس خانواده پیشرانه چهار سیلندر G20E تویوتا ساخته نشده است و مهندسان با کاهش ارتفاع بلوک و تغییرات اساسی در ابعاد داخلی سیلندرها، به یک طراحی کاملاً متفاوت رسیده‌اند. کورس پیستون از ۹۷.۶ میلی‌متر به تنها ۸۳.۱ میلی‌متر کاهش یافته و در مقابل، قطر سیلندر از ۸۰.۵ به ۸۷.۵ میلی‌متر افزایش پیدا کرده است. این اعداد یعنی تویوتا یک موتور کورس کوتاه ساخته است؛ طراحی که در آن قطر سیلندر از طول حرکت پیستون بیشتر است. این فلسفه دقیقاً همان چیزی است که در قلب سوپراسپرت‌هایی مانند مک‌لارن با موتور M840T (با ابعاد ۹۳.۰ در ۷۳.۵ میلی‌متر) دیده می‌شود و نویدبخش توانایی رسیدن به دور موتورهای بسیار بالا است. این رویکرد کاملاً در تضاد با استراتژی مرسدس بنز (۸۳.۰ در ۹۲.۰ میلی‌متر) و گروه فولکس‌واگن (۸۴.۵ در ۸۹.۵ میلی‌متر) قرار دارد که موتورهای کورس بلند را برای تولید گشتاور بیشتر در دورهای پایین ترجیح می‌دهند.

تویوتا به‌صورت رسمی اعلام کرده که مجموع خروجی این پیشرانه V8 و موتور الکتریکی همراه آن، به ۶۵۰ اسب بخار قدرت و ۸۵۰ نیوتن متر گشتاور می‌رسد اما فریب این اعداد را نخورید زیرا بسیاری معتقدند این ارقام یک تخمین محافظه‌کارانه یا مربوط به نسخه لکسوس است. وقتی موتورهای ۴ سیلندر تویوتا به‌راحتی به قدرت ۴۰۰ اسب بخار می‌رسند، دو برابر شدن تعداد سیلندرها به همراه یک موتور الکتریکی، پتانسیل تولید قدرتی بسیار فراتر از این‌ها را خواهد داشت.

این پیشرانه طراحی Hot V استفاده می‌کند که توربوشارژرها را در فضای V شکل میان سیلندرها قرار می‌دهد. این یعنی گازهای داغ خروجی، کوتاه‌ترین مسیر ممکن را برای رسیدن به توربوها طی می‌کنند که نتیجه آن پاسخگویی آنی پدال گاز و حذف کامل تأخیر توربو است.

تصاویر موتور نشان از استفاده از سیستم تزریق سوخت دوگانه دارد. این یعنی ترکیب سیستم‌های GDI و MPI که انژکتورها هم داخل محفظه احتراق و هم در مسیر منیفولد هوا قرار می‌دهد و بسته به بار و دور موتور از یک یا هردو انژکتور برای بهینه‌سازی تزریق سوخت استفاده می‌کند.

روغن‌کاری کارتل خشک که یک تکنولوژی برگرفته از خودروهای مسابقه‌ای است، به مهندسان اجازه داده تا موتور را در ارتفاع پایین‌تری نصب کنند. این کار نه‌تنها به بهبود مرکز ثقل و هندلینگ خودرو کمک می‌کند، بلکه تضمین می‌کند که در پیچ‌های تند، موتور هرگز با کمبود روغن مواجه نشود.

برای رسیدن به توزیع وزن ایده‌آل ۴۵ درصد در جلو و ۵۵ درصد در عقب، گیربکس هشت سرعته در محور عقب خودرو نصب شده است و ساختار ترنس‌اکسل دارد. این مجموعه از طریق میل‌گاردان فیبر کربنی به موتور متصل می‌شود و موتور الکتریکی هیبریدی نیز دقیقاً پشت کلاچ و پیش از چرخ‌دنده‌ها قرار گرفته تا تعادل و عملکردی بی‌نقص را به ارمغان بیاورد.