بررسی تویوتا گرند هایلندر هیبرید مکس؛ عالی و بی‌دردسر

کاربردی بودن و ظاهر جذاب دو مولفه اولیه‌ای به شمار می‌روند که نگاه بسیاری از خانواده‌های متوسط آمریکایی را به خود جلب می‌کند. هایلندر تاکنون به‌اندازه‌ای قابل اعتماد بوده که در بسیاری از آن به‌عنوان خودروی پشتیبان برای انجام بررسی‌های خودرویی و... استفاده می‌کنند؛ درحالی‌که به‌صورت ایده‌آل، بهترین نوع خودروی پشتیبان مینی‌ون‌ها هستند که فضای زیاد و راحتی مناسبی را در اختیار سرنشینان قرار می‌دهند. بهترین نوع خودروهای پشتیبان بزرگ هستند و برخلاف جثه‌شان چیز زیادی از راننده خود نمی‌خواهند؛ هاینلدر هم دقیقا همین خصیصه را دارد.

سال گذشته تویوتا برای بستن کوچک‌ترین حفره‌ها میان کلاس‌های خودرویی خود، گرند هایلندر را معرفی کرد تا میان دو مدل هایلندر و سکویا فاصله‌ای نماند. این خودروی سه‌ردیفه را می‌توان یک محصول هدفمند دانست که از نیاز مخاطبانش آگاه است و نسبت‌به یک مینی‌ون شمایل بهتری دارد.

همانطور که محصولات کاربردی تویوتا انتظار می‌رود، گرند هایلندر هم یک موفقیت بزرگ است؛ ژاپنی‌ها در ژوئن 2023 آن را روانه بازار ایالات‌متحده کردند و توانستند تا پایان همان سال بیش‌از 48 هزار دستگاه از آن را به فروش برسانند. در مقام مقایسه، فروش سکویا نصف این رقم بود.

بیشتر بخوانید: تویوتا هایلندر وارداتی

خوشبختانه محصول تازه تویوتا در دنیای تکنولوژیک امروز حرفی برای گفتن دارد؛ نمایشگر اطلاعات-سرگرمی بزرگش کاربرپسند محسوب می‌شود. درک نمایشگر روبه‌روی راننده هم پس از مدتی استفاده کاملا راحت می‎‌شود. کلید‌های کنترل سیستم تهویه فیزیکی هستند و به‌طور کلی چیزی به اسم روند یادگیری در کابین این خودرو معنا ندارد.

از ویژگی‌های خانواده‌پسند گرند هایلندر می‌توان به درگاه‌های USB متعدد، فضای بار کافی، نگهدارنده لیوان و تلفن‌هوشمند و صندلی حذف‌شونده ردیف دوم اشاره کرد. هرچند که فضای بار کاملا مناسب به نظر می‌رسد اما افراد بلندتر از 180 سانتی‌متر ممکن است فضای سر ردیف سوم را چندان نپسندند. مالک می‌تواند صندلی‌های ردیف سوم را برای دسترسی به فضای بار بیشتر تا کند.

خودروی مورد آزمایش در این بررسی، بهتری نمونه گرند هایلندر، پلاتینیوم ادیشن، است که به پیشرانه هیبرید مکس تویوتا مجهز شده و برچسب قیمتی 59,780 دلاری را با خود به دوش می‌کشد. فضای کابین با چرم قهوه‌ای زیبا پوشانده شده و به‌همراه پارچه شبه‌جیر فضای نه‌چندان لوکس بلکه مرتب را رقم زده است. راحت‌تر بگوییم: لکسوس نیست اما ارزان هم نیست.

موتور برقی مدل‌های مجهز به هیبرید مکس بین موتور درون‌سوز و جعبه‌دنده 6 سرعتی قرار می‌گیرد و نهایتا تمام قدرتش را برای ارائه به هر چهار چرخ آماده می‌کند. هرچند تویوتا برای بهره‌وری گرند هایلندر از قدرت بیشتر، یک موتور کوچک را هم در محور عقب قرار داده است. این مجموعه قوای محرکه روی‌هم‌رفته 362 اسب بخار قدرت و 542 نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند.

کارکرد موتور در جاده و خیابان عالی قلمداد می‌شود؛ گشتاور کافی و ترکیب بی‌مانند قدرت بنزینی موتور 2.4 لیتری 4 سیلندر توربوشارژ و موتورهای برقی بیشتر صدای یک موتور V6 را در گوش راننده تداعی می‌کند. هرچند نمی‌توان سیستم برقی پیشرانه را فراموش کرد اما گرند هایلندر می‌تواند در بخش صدا، راننده‌ای را که از پشت فرمان یک شاسی‌بلند V8 بیرون آمده را راضی نگه دارد.

به این نتیجه می‌رسیم که پیشرانه، گل سرسبد ویژگی‌های هایلندر به شمار می‌رود. این شاسی‌بلند خانوادگی، بزرگ و سنگین است و هرنقطه آن هم این حس سنگینی را به سرنشینان القا می‌کند. پیچش بدنه در پیچ‌ها کاملا احساس می‌شود. با فشردن پا روی پدال گاز هم تمام وزن بدنه احساس می‌شود. کیفیت سواری هم به‌طور کلی مطلوب است اما با گذر برخی چاله‌ها متوجه می‌شوید که سیستم تعلیق برای کنترل مناسب وزن بالا تحت فشار زیادی قرار گرفته است.

در این مرحله جا دارد یادی کنیم از رقبایی چون مزدا CX-90 که درعین بهره‌مندی از ظاهر جذاب و راندمان بهتر، فضای کمتری را در اختیار مالک قرار می‌دهد. درهرصورت، خریدار این خودرو نگرانی‌های بیشتری دارد تا اینکه تمام وقت خود را روی خودرو خود بگذارد. گرند هایلندر یک شاسی‌بلند کم‌زحمت محسوب می‌شود که می‌تواند خریداران زیادی را به سمت خود جذب کند.

آخر یک روز کاری 12 ساعته، تنها چیزی که مرد خانه نیاز دارد یک خودروی مطمئن است که بتواند خودش، خانواده‌اش را وسایلشان را جابه‌جا کند و چیزی زیادی را از او نخواهد. نظر شما درباره تویوتا گرند هایلندر هیبرید مکس چیست؟ آیا کاربردی بودن این خودرو آن را به گزینه‌ای بهتر از مزدا CX-90 یا لکسوس TX تبدیل می‌کند؟