سیستم دید در شب خودرو چیست + کاربرد آن

یکی از ویژگی‌های ایمنی بکار رفته در خودرو های لوکس سیستم دید در شب یا نایت ویژن Night Vision است که در جدیدترین سری مقالات آموزشی پدال می‌خواهیم به آن بپردازیم پس همراه ما باشید.

با فشرده شدن رقابت بین خودروسازان معتبر جهانی و همچنین فشار دولت‌ها و قانون‌گذاران بر برندهای مختلف درباره بهبود ایمنی خودروهایشان شاهد ارائه تکنولوژی‌های مدرن و ایمن روی محصولات گوناگون هستیم. چنین تکنولوژی‌های ایمنی علاوه بر اینکه باعث حفظ جان میلیون‌ها انسان می‌شوند بر اعتبار خودروسازان پیشتاز جهانی نیز می‌افزایند. یکی از سیستم‌هایی که چند سال اخیر در خودروها نصب شده و در برخی مدل‌های وارداتی نیز دیده می‌شود سیستم دید در شب خودرو یا همان نایت ویژن است که می‌خواهیم بدانیم چه کاربردی دارد.

سیستم دید در شب از دوربین حرارتی برای بهبود میدان دید راننده در شب و شرایط آب و هوایی نامساعد استفاده می‌کند. چنین سیستم‌هایی معمولاً به‌صورت سفارشی یا استاندارد روی برخی خودروهای لوکس نصب شده‌اند. اولین بار در سال 2000 بود که شاهد استفاده از سیستم دید در شب در کادیلاک دویل بودیم. تکنولوژی موردبحث بر اساس دستگاه‌های دید در شب توسعه یافته است. سیستم دید در شب خودرو ترکیبی از دستگاه‌های نایت ویژن همچون دوربین‌های مادون‌قرمز، جی‌پی‌اس، لیدار و رادار هستند تا بتوانند اشیا و موانع را تشخیص دهند. دو نوع از سیستم‌های دید در شب خودرو وجود دارد که با نام های فعال و غیرفعال شناخته می‌شوند. هر دو سیستم در مقایسه با یکدیگر مزیت‌ها و معایبی دارند که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.

هدف اصلی از نصب این سیستم روی خودروها ارائه دیدی بهتر از مسیرهای تاریک جاده است. راننده با استفاده از تکنولوژی موردبحث می‌تواند اشیا و موانع را در چندین متر جلوتر تشخیص دهد. تصاویری که توسط سیستم دید در شب تهیه می‌شوند روی نمایشگر خودرو پخش خواهند شد تا راننده بتواند با استفاده از آن رانندگی ایمن‌تری داشته باشد. البته باید به این نکته اشاره داشت که تصاویر تهیه شده توسط نایت ویژن کیفیت خیلی بالایی ندارند هرچند ایمنی لازم را ایجاد خواهند کرد.

سیستم‌های فعال در منبع نوری مادون‌قرمز برای نمایش مسیر پیش رو استفاده می‌کنند و نور آن‌ها برای انسان نامرئی است. از جمله نقاط قوت سیستم‌های نایت ویژن فعال می‌توان به تصویر باکیفیت‌تر، تشخیص بهتر اشیا و موانع، عملکرد بهتر در شرایط آب و هوایی گرم‌تر، حسگر کوچک‌تر قابل‌نصب در آینه وسط و... اشاره داشت. البته این سیستم‌ها نقاط ضعفی نیز دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به اختلال عملکرد در مه و باران، کنتراست کمتر برای حیوانات، شعاع دید کمتر بین 150 تا 200 متر اشاره نمود.

یکی از پیشتازان استفاده از چنین سیستمی مرسدس بنز است که در سال 2003 نمونه پیش‌تولیدی آن را روی کانسپت F500 نصب کرد. البته در سال 2005 و روی S کلاس W221 بود که شاهد تولید انبوه نایت ویژن فعال بودیم. این سیستم برای اولین بار اطلاعات و تصاویر را روی LCD بین پشت آمپرها نشان می‌داد. نایت ویژن مرسدس بنز رفته‌رفته تکامل یافت و در سال 2013 نسخه جدیدی از آن با نام دستیار دید شب پلاس با تشخیص حیوانات روی S کلاس W222 نصب شد. تویوتا نیز جزو برندهای معتبری بود که از چنین سیستمی استفاده کرد. ژاپنی‌ها در سال 2002 برای اولین بار سیستم دید در شب خودرو فعال را به‌صورت سری روی خودروی لندکروزر و لکسوس LX470 معرفی کردند. در سال 2008 تویوتا کراون هیبرید نیز از سیستمی بهتر با قابلیت تشخیص عابران پیاده سود برد. چندین سال بعد نیز محصولات سطح بالای لکسوس به نایت ویژن فعال مجهز شدند.

سیستم‌های دید در شب غیرفعال بجای استفاده از منبع نوری مادون‌قرمز به تابش حرارتی مجهز هستند و به همین منظور از دوربین حرارتی استفاده می‌کنند. از جمله نقاط قوت چنین سیستم‌هایی می‌توان به میدان دید وسیع‌تر حدود 300 متر، کنتراست بالاتر برای موجودات زنده و... اشاره داشت. نقاط ضعف نایت ویژن غیرفعال نیز شامل مواردی همچون تصویر با کیفیت پایین، عملکرد ضعیف در شرایط آب و هوایی نامساعد و حسگر بزرگ‌تر خواهد بود. از جمله خودروسازانی که چنین سیستمی را در محصولات خود بکار برده‌اند می‌توان به بی ام و، آئودی، کادیلاک و هوندا اشاره کرد.

دستیار نایت ویژن آئودی در سال 2010 روی پرچم‌دار این برند یعنی A8 معرفی شد. این سیستم از دوربین حرارتی در پشت جلوپنجره استفاده می‌کرد و 300 متر جلوتر را می‌دید. دید در شب خودرو بی ام و نیز سال 2005 روی سری 7 کد E65 نصب شد و تأکید زیادی روی عابران پیاده و حیوانات داشت و تا شعاع 300 متی را پوشش می‌داد. کادیلاک نیز به عنوان اولین برندی که نایت ویژن خودرویی را به‌صورت انبوه روی دویل در سال 2000 نصب کرد شناخته می‌شود. البته عرضه این سیستم در سال 2004 متوقف شد. سیستم نصب شده روی دویل ساخت شرکت ریتون بود و با دوربین حسگر مادون‌قرمز غیرفعال پشت جلوپنجره کار می‌کرد. تابش مادون‌قرمز توسط حسگر گرفته شده و توسط کامپیوتر پردازش می‌شد و سپس با استفاده از هدآپ دیسپلی به نمایش درمی‌آمد. اطلاعات لازم نیز به‌صورت تصویری سیاه‌وسفید جلوی چشم راننده قرار داشتند و اشیای گرم‌تر با رنگ سفید و اشیای سردتر با رنگ مشکی متمایز می‌شدند.

همان‌طور که اشاره شد دوربین دید در شب یا نایت ویژن به عنوان یک آپشن فابریک کارخانه روی برخی خودروهای لوکس عرضه می‌شود. البته برخی نمونه‌های متفرقه نیز در بازار وجود دارند که بسته به امکانات و توانایی‌های خود قیمت‌های متفاوتی خواهند داشت هرچند نباید آن‌ها را با تکنولوژی معرفی شده در این مقاله اشتباه گرفت. چنین دوربین‌هایی بیشتر همان نمونه‌های معمولی ضبط وقایع خودرو هستند که به‌وفور در بازار وجود دارند.درهرصورت اگر قصد خرید دوربین ضبط وقایع خودرو را داشته باشید می‌بایست حداقل هزینه 1 تا 2 میلیون تومانی را در نظر بگیرید.

دوربین حرارتی خودرو در واقع همان سیستم دید در شب غیرفعال است که بجای منبع نوری مادون‌قرمز از تابش حرارتی برای تشخیص موانع، اشیا و موجودات زنده استفاده می‌کند. این دوربین مزایایی همچون میدان دید وسیع‌تر خواهد داشت هرچند کیفیت تصویر آن نمی‌تواند به‌پای سیستم‌های فعال برسد.