علائم خرابی واشر گلویی اگزوز: دلایل و راه‌حل‌ها

واشر گلویی اگزوز یک قطعه درزگیر مقاوم در برابر حرارت است که بین اتصالات سیستم اگزوز مانند منیفولد و لوله اگزوز قرار می‌گیرد و وظیفه اصلی آن جلوگیری کامل از نشت گازهای داغ و سمی حاصل از احتراق موتور به بیرون است. این واشر به دلیل قرارگیری در معرض دمای بسیار بالا، معمولا از فلزات چندلایه یا مواد کامپوزیتی نسوز ساخته می‌شود تا آب‌بندی مطمئن و بادوامی را فراهم کند.

سلامت این واشر کوچک، نقش بسیار مهمی در خودروی شما ایفا می‌کند. خرابی آن نه تنها آرامش شما را با صداهای ناهنجار بر هم می‌زند بلکه مستقیما بر قدرت موتور، مصرف سوخت و هزینه‌های جاری شما نیز تاثیر منفی می‌گذارد. مهم‌تر از همه، این قطعه نگهبان خاموش شما در برابر خطرات پنهان و گازهای سمی است که می‌توانند سلامت شما و سرنشینان را تهدید کنند. در ادامه این مقاله، به بررسی دقیق علائم خرابی واشر گلویی، تاثیرات بلندمدت آن بر سلامت موتور و زمان مناسب برای تعویض آن خواهیم پرداخت تا از بروز مشکلات پرهزینه و خطرات جدی جلوگیری کنید.

نخستین مرحله برای رفع یک مشکل، تشخیص درست ماهیت آن است. برای اطمینان‌یافتن از خرابی واشر گلویی اگزوز می‌توان به روش‌های متفاوتی روی آورد که ساده‌ترین آن‌ها، شنیدن صداهای غیرعادی مانند وز وز و تق‌تق در استارت سرد خودرو و هنگام شتاب‌گیری است. در نظر داشته باشید که صدای ایجادشده ناشی از خراب‌بودن و نقص عملکرد واشر گلویی با بوی نامطبوع گاز یا دود درون کابین همراه می‌شود.

نقص واشر گلویی اگزوز، مصرف سوخت خودروی شما را هم 5 تا 10 درصد افزایش می‌دهد. در پی سوزش نادرست سوخت، قدرت خروجی پیشرانه هم کاهش پیدا می‌کند و در نتیجه خودرو با افت شتاب و عملکرد مواجه خواهد شد. همه این مسائل می‌تواند دمای موتور را هم به‌شکل ناخواسته افزایش دهد و درنتیجه منجر به سوختگی و داغ‌شدگی قطعات مجاور شود.

اما حال که از علائم خرابی واشر گلویی اگزوز را در خودروی خود دیده‌اید، بهتر است بدانید که پیشامد این نشانه‌ها، دلایلی هم دارد. نخستین عاملی که می‌تواند فرسودگی واشر گلویی اگزوز را رقم بزند، گرما و فشار زیاد روی این قطعه است که در نتیجه کارکرد بالا پیش می‌آید؛ در صورت مشاهده فرسودگی، باید قطعه را تعویض کنید. عواملی مانند زنگ‌زدگی یا خوردگی (به‌ویژه در مناطق مرطوب) و تغییرات دمایی گرم و سرد شدن مکرر هم روی عمر واشر گلویی تاثیر می‌گذارند که متاسفانه غالبا غیرقابل کنترل هستند.

در نظر داشته باشید که ضربه‌های زیاد مانند گذر از مسیرهای نامناسب، دست‌اندازها و تصادفات هم روی سلامت واشر گلویی اگزوز تاثیر می‌گذارد. در تمام موارد استفاده از قطعه تعویض‌شده نامناسب و غیراستاندارد هم می‌تواند خرابی‌های زودرس واشر گلویی را در پی داشته باشد.

البته که برای اطمینان حاصل کردن از خرابی واشر گلویی اگزوز راه‌هایی وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به دو روش متداول و پیشرفته اشاره کرد:

راحت‌ترین راه برای تشخیص سلامت یا خرابی واشر گلویی اگزوز، وارسی چشمی این قطعه برای یافتن ترک، خوردگی، پوسیدگی، پارگی یا نشتی روی آن به شمار می‌رود. پس از آن می‌توانید در دورهای بالا و پایین موتور به صدای آن گوش دهید و به‌دنبال صداهای غیرعادی عنوان شده در بخش اول بگردید.

متخصصان برای تشخیص مشکل نشتی‌های ناشی از واشر گلویی اگزوز به استفاده از تست دود و دستگاه دیاگ روی می‌آورند. تست دود با بررسی نشتی دود از محل اتصال فلنج‌ها به بیرون با دقت بالایی به خرابی واشر گلویی پی می‌برد. دستگاه دیاگ هم می‌تواند پارامترهای تصحیح سوخت را پیش از بررسی فیزیکی نشان دهد و به عیب‌یابی این واشر کمک می‌کند.

اما حال که از مشکل واشر گلویی اگزوز اطمینان حاصل کرده‌ایم، چگونه می‌توان مشکلات آن را برطرف کرد؟

نکته مهم این است که بدانید راهی برای تعمیر این قطعه وجود ندارد. واشر گلویی اگزوز قطعه‌ای کوچک و کاملا مکانیکی است که درصورت خرابی باید تعویض شود.

• 1. خاموش کردن خودرو و صبر برای سردشدن کامل اگزوز، بالا بردن خودرو با جک و قرار دادن آن روی خرک ایمنی.
• 2. اسپری کردن پیچ‌های زنگ‌زده با روان‌کننده و سپس باز کردن آن‌ها.
• 3. پاک کردن کامل هر دو سطح فلنج از هرگونه دوده و زنگ‌زدگی تا سطحی صاف و صیقلی ایجاد شود.
• 4. قرار دادن واشر نو بین دو فلنج تمیز شده.
• 5. سفت کردن پیچ‌ها به صورت ضربدری و با فشار مناسب (با آچار ترک‌متر).
• 6. روشن کردن خودرو، بررسی محل اتصال و آب‌بندی اتصالات از نظر وجود هرگونه صدا یا نشتی گاز.

تعویض واشر گلویی اگزوز در خودروهای مختلف با نرخ‌های متفاوتی انجام می‌شود. فارغ از اینکه خودروی شما چه باشد، توصیه می‌کنیم که برای تعویض از قطعات اصلی استفاده کنید تا نگرانی چندانی برای آینده این قطعه نداشته باشید.

برای اینکه واشر گلویی عمر بیشتری داشته باشد، باید در رانندگی و نگهداری خودرو دقت بیشتری کرد. حرکت در مسیرهای پر دست‌انداز فشار زیادی به اگزوز وارد می‌کند و شانس خرابی واشر را بالا می‌برد. از طرفی سرویس دوره‌ای سیستم اگزوز هر شش ماه یک بار کمک می‌کند نشتی‌های کوچک زود تشخیص داده شوند و از هزینه‌های بزرگ جلوگیری شود.

انتخاب قطعه مناسب هم اهمیت دارد. واشرهای اصلی به دلیل طراحی دقیق و کیفیت بالاتر، مقاومت بیشتری در برابر حرارت و فشار دارند. علاوه بر این، تمیز نگه داشتن زیر خودرو و جلوگیری از تجمع رطوبت، مانع زنگ‌زدگی گلویی اگزوز و در نتیجه افزایش عمر واشر می‌شود. خاموش نکردن سریع موتور پس از روشن کردن هم باعث می‌شود از تغییرات دمایی شدید جلوگیری شده و به واشر آسیب نرسد.

واشرهای اصلی به دلیل استفاده از مواد مقاوم‌تر و طراحی هماهنگ با موتور، معمولا بین سه تا پنج سال عمر می‌کنند. این نوع واشر در برابر فشار و حرارت دوام بیشتری دارد و هرچند گران‌تر است، اما با کاهش خرابی‌های مکرر در بلندمدت به‌صرفه‌تر خواهد بود. واشرهای غیراصل اگرچه قیمت پایین‌تری دارند، اما معمولا تنها یک تا دو سال دوام می‌آورند و خیلی زود دچار نشتی یا پارگی می‌شوند. در نتیجه استفاده از آن‌ها به ظاهر اقتصادی است اما در نهایت می‌تواند هزینه‌های بیشتری بابت تعمیر یا تعویض زودهنگام روی دست مالک خودرو بگذارد.

خرابی واشر گلویی تنها به یک صدای تق‌تق یا نشتی کوچک محدود نمی‌شود. ادامه رانندگی با واشر آسیب‌دیده می‌تواند به منیفولد و کاتالیست آسیب جدی وارد کند و حتی باعث افزایش آلایندگی و رد شدن خودرو در معاینه فنی شود. از طرف دیگر، راندمان موتور نیز افت می‌کند و مصرف سوخت بالا می‌رود. در چنین شرایطی هزینه تعمیرات ممکن است به راحتی به چند میلیون تومان برسد و حتی تا حدود ده میلیون تومان هم افزایش پیدا کند. به همین دلیل تعویض به‌موقع واشر یک اقدام پیشگیرانه و اقتصادی محسوب می‌شود.

در نهایت باید گفت که واشر گلویی اگزوز اگرچه قطعه‌ای ساده به نظر می‌رسد، اما خرابی آن می‌تواند هزینه‌ها و دردسرهای زیادی به همراه داشته باشد. توجه به سرویس‌های دوره‌ای و استفاده از قطعه اصلی بهترین راه برای پیشگیری از مشکلات بعدی است. اگر شما هم تجربه‌ای از خرابی یا تعویض این واشر داشته‌اید، آن را در بخش نظرات با ما و دیگر مخاطبان پدال به اشتراک بگذارید.