چه تفاوتی بین کمک سبک و سنگین وجود دارد

در بیشتر خودروهای آفرود  از دنده کمکی  سنگین و سبک استفاده می‌شود. اما این  دنده‌ها چه تفاوتی در عملکرد دارند و چه تغییری در وضعیت رانندگی خودروی آفرود ایجاد می‌کنند؟

کمک سنگین، اغلب به عنوان مهمترین عنصر یک خودروی آفرود در نظر گرفته می‌شود. در سال های گذشته، این  دنده به راحتی با اهرم کوتاهی در کنار اهرم تعویض دنده گیربکس شناسایی می‌شد. اما این روزها، باید بیشتر به دنبال دکمه، سوئیچ یا چیز شبیه آن بگردید.

از نوستالژی که بگذریم، اثر نهایی این‌ها یکسان است. دنده کمک به نوعی مانند جعبه دنده کمکی در پشت گیربکس ، متحد قدرتمندی برای خودروی آفرود به شمار می‌رود.

به طور کلی‌تر، جعبه دنده کمک وظیفه ارسال نیروی محرکه به جلو و عقب و تبدیل حالت دو چرخ محرک را به چهار چرخ محرک بر عهده دارد.

برخی از جعبه دنده‌های کمکی، تک محدوده نامیده می‌شوند؛ زیرا  قدرت کشش موتور ماشین را اضافه نمیکند و صرفا نیرو را به چهار چرخ میرساند. ولی در بعضی از خودروها 2 دنده کمک وجود دارد. دنده سنگین و سبک (دور کم و زیاد). این موضوع در اکثر خودروهای آفرود صدق می‌کند.

البته تفاوت مهمی بین سیستم چهار چرخ محرک و تمام چرخ محرک وجود دارد. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه، می‌توانید اینجا را بخوانید.

با این حال، به بحث قبل برگردیم.

هنگامی که راننده حالت دنده سنگین را انتخاب کند، مجموعه دیگری از دنده‌های کاهنده سرعت درگیر می‌شوند که به طور موثر نسبت دنده کلی خودرو را کاهش می‌دهند. بنابراین اکنون با همان دور موتور و در همان دنده، خودروی آفرودی شما با سرعت بسیار کمتری حرکت می‌کند (سرعت کمتر و گشتاور چند برابر شده است).

چیزی که در این مورد کمتر به چشم می‌آید و برای آفرود اهمیت بیشتری دارد، این است که میزان گشتاور ارسالی به چرخ‌ها (که از طریق دنده‌ها چند برابر می‌شود) بسیار بهبود می‌یابد.

سعی کنید از یک تپه بالا بروید یا روی تخته سنگ و تپه شنی شیب‌دار (مانند تصویر بالا) رانندگی کنید، متوجه خواهید شد که موتور فشار زیادی تحمل نمی‌کند و نمی‌لرزد و کنترل و اعتماد به نفس بیشتری از پشت فرمان بر حرکت خودرو خواهید داشت.

تواناترین و کنترل‌پذیرترین آفرودرها همیشه دنده سنگین برای رانندگی در شرایط خارج از جاده دارند که معمولاً در جعبه دنده کمکی یافت می‌شود.

کمی گیج‌کننده است، اما دنده سنگین‌تر با نسبت دنده‌ی بالاتری نشان داده می‌شود (هر چه دنده سنگین‌تر باشد دور کمتر است و برعکس). به عنوان مثال، دنده یک در خودرویی مانند پراید دارای نسبت دنده حدود ۳/۵۴:۱ است و نسبت دنده برای دنده ۵ به ۰/۶۹:۱ می‌رسد.

جیپ رانگلر روبیکون و گلادیاتور روبیکون دارای جعبه دنده کمکی با نسبت دنده ۴:۱ هستند که جهش قابل توجهی نسبت به ۲/۷۲:۱ در انواع غیر روبیکونی است. اگر آن را با دنده سنگین ۱ و نسبت دنده‌های ۴/۱:۱ برای دیفرانسیل ترکیب کنید، به طور کلی ضریب کاهش ۷۷:۱ خواهید داشت (یعنی دور موتور ۷۷ بار کاهش پیدا می‌کند).

اکثر خودروهای چهارچرخ محرک دارای کاهش کلی حدود ۳۰ تا ۳۵:۱ هستند که برای اکثر رانندگی‌های چهار چرخ معمولی به اندازه کافی خوب است. اما چالش‌های فنی بیشتر از ضریب کاهش کلی، چه از طریق تغییرات کارخانه و چه با تیونینگ و تغییرات جدی شرکت‌های خدمات پس از فروش، گاهی بیشتر از میزان معمول هم می‌تواند باشد و توانایی آفرود را تا حدود زیادی افزایش دهد.