رونمایی از قطار مگلو جدید چین؛ سریعتر از هواپیماهای مسافربری!
شتاب صفرتاصد در کمتر از ۷ ثانیه اصلاً موضوع قابلتوجهی نیست اما رسیدن به سرعت 650 کیلومتر بر ساعت در این زمان خیرهکننده است. به آینده قطارها خوشآمدید! آزمایشگاه دونگهو در چین آزمایشی را انجام داده که طی آن یک قطار مگلو به چنین سرعتی رسید. این پروتوتایپ همچنین در آزمایشی مشابه در سال گذشته به سرعت نهایی ۹۹۷ کیلومتر بر ساعت دست یافت یعنی سریعتر از هواپیماهای تجاری که معمولا نهایت سرعت ۸۰۰ تا ۹۰۰ کیلومتر برساعت دارند. مگلو فناوریای است که قطار را در هوا معلق کرده و سپس آن را در مسیر هدایت میکند. این مفهوم از دهه ۱۹۶۰ وجود داشته اما اولین بار در سال ۲۰۰۴ توسط چین بهصورت تجاری به کار گرفته شد. ژاپن و کره جنوبی نیز از این فناوری استفاده کردهاند.
قطار مگلو شانگهای که سالهاست فعالیت میکند، سرعت عملیاتی ۴۶۰ کیلومتر بر ساعت و حداکثر سرعت ۵۰۰ کیلومتر بر ساعت دارد؛ بنابراین، اگر این فناوری جدید مگلو چین به نتیجه برسد، سرعتی دو تا سه برابر سریعترین قطارهای کنونی جهان خواهد داشت. سفر با این قطار نهتنها سریعتر از پرواز، بلکه بسیار سادهتر خواهد بود. فناوری مگلو از سه سیستم مغناطیسی مجزا بهصورت همزمان استفاده میکند. اولین سیستم، ریلها هستند که نیروی لازم برای معلق نگهداشتن قطار در هوا را در سرعتهای بالا فراهم میکند (در سرعتهای پایین، قطار از چرخهای ساده استفاده میکند). سیستم دوم، قطار را بهصورت افقی متعادل نگه میدارد تا بدون تماس فیزیکی روی مسیر بماند. سیستم سوم، پیچیدهترین بخش است و سرعتهای بالا را ممکن میسازد.
در طول قطار، مجموعهای از الکترومغناطیسها قرار دارند که با هلیوم مایع تا دمای منفی ۲۶۸ درجه سانتیگراد سرد میشوند. این مغناطیسهای ابررسانا میتوانند میدان مغناطیسی ۱۰ برابر قویتر از حالت عادی تولید کنند. این میدان با الکترومغناطیسهای مسیر که بهسرعت بین قطبهای شمال و جنوب جابهجا میشوند، تعامل کرده و با جذب یا دفع مغناطیسهای قطار، آن را با سرعت به جلو پرتاب میکند. به لطف این سیستم، قطارهای مگلو حتی نیاز به راننده ندارند و مغناطیسهای کنترلشده توسط کامپیوتر همه کارها را انجام میدهند. مزیت اصلی اینجاست که قطارهای مگلو با زمین تماس ندارند و اصطکاک زمینی مانع آنها نمیشود. تنها مقاومت هوا سرعت قطار را محدود میکند.
درحالیکه چین در حال توسعه این فناوری پیشرفته است، آمریکا هنوز در تلاش برای ایجاد خطوط ریلی پرسرعت (با سرعت حدود ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت) بین لسآنجلس و لاسوگاس است که در مقایسه با دستاورد چین، بسیار کند به نظر میرسد. پروژه قطار بولت لسآنجلس به سانفرانسیسکو هم که قرار بود سریع پیش برود، با تأخیر و هزینههای بیش از بودجه مواجه شده است. در همین حال، چین با تکیه بر فناوری مگلو در حال بازتعریف حملونقل است. آزمایش اخیر در دونگهو نشان داد که یک قطار مگلو ۱.۱ تنی میتواند در مسیری 600 متری به سرعت ۶50 کیلومتر بر ساعت برسد. مهندسان این آزمایشگاه انتظار دارند تا پایان سال ۲۰۲۵ ساخت مسیر پرسرعت را تکمیل کنند.