بحران در صنعت خودروسازی آلمان؛ ۲۰۰ هزار نفر در آستانه اخراج
صنعت خودروسازی آلمان که زمانی نماد قدرت و مهندسی بیرقیب بود، امروز در آستانهٔ یکی از سختترین بحرانهای تاریخ خود قرار گرفته است. تحلیلگران هشدار میدهند که با سرعت گرفتن گذار به سمت خودروهای برقی، ممکن است تا ۲۰۰ هزار شغل در این بخش از بین برود. این زنگ خطر با اعلام تعدیل نیروی گسترده از سوی غولهای تأمین قطعات مانند بوش و ZF، بلندتر از همیشه به گوش میرسد. ریشهٔ این بحران در سرعت بالای تحول به سمت خودروهای برقی نهفته است. خودروسازان آلمانی میلیاردها یورو برای برقیسازی محصولات خود سرمایهگذاری میکنند اما همین اقدام باعث شده تا بخشهای تولید سامانههای سنتی انتقال قدرت، مانند موتورهای درونسوز و گیربکس با مازاد نیروی کار مواجه شوند.
خودروهای برقی قطعات متحرک کمتری دارند و بیشتر به نرمافزار متکی هستند؛ واقعیتی که تأمینکنندگانی را که روزی با تولید رینگ پیستون و سیستم اگزوز رونق داشتند، اکنون با کاهش شدید سفارشها روبرو کرده است. این چالش تنها به آلمان محدود نیست و موجهای مشابهی از اخراج در حال تغییر شکل صنعت خودروسازی جهانی است؛ اما وضعیت آلمان به دلیل وابستگی عمیق به صادرات، شکنندهتر است. کاهش فروش در بازارهای کلیدی مانند چین و آمریکا، همراه با هزینههای بالای انرژی در داخل و کندی تقاضای جهانی، رقابتپذیری سنتی این صنعت را بهشدت تضعیف کرده است.
هیچ بخشی از زنجیره تأمین قطعات صنعت خودروسازی آلمان از این تحولات مصون نمانده است. شرکت بوش، بزرگترین تأمینکننده قطعات خودرو در جهان، در حال اجرای یکی از بزرگترین برنامههای تعدیل نیرو برای سازگاری با عصر برقیسازی است. شرکتهای دیگری مانند ZF و کانتیننتال نیز با اشاره به اتوماسیون، فشار هزینهها و کاهش سفارشها، برنامههای مشابهی را اعلام کردهاند. آینده برای قطعهسازان و ابزارسازان کوچکتر حتی نامشخصتر به نظر میرسد. بسیاری از آنها منابع لازم برای تغییر مسیر به سمت تولید قطعات خودروهای برقی یا نرمافزار را ندارند و بیم آن میرود که در این بحران صنعتی آلمان، شاهد ادغام یا تعطیلی کامل آنها باشیم.
پیامدهای این بحران عظیم است. صنعت خودرو حدود ۸۰۰ هزار نفر را بهطور مستقیم در آلمان استخدام کرده و ستون فقرات اقتصاد مناطقی مانند بادن-وورتمبرگ و نیدرزاکسن است. حذف ۲۰۰ هزار شغل میتواند اثری موجی در بخشهای مرتبط، از لجستیک و فولاد گرفته تا تحقیق و توسعه ایجاد کند. مقامات دولتی خواستار اجرای سریعتر برنامههای حمایتی و بازآموزی نیروی کار شدهاند اما منتقدان معتقدند که این اقدامات برای مهار موج بحران، بسیار کند و پراکنده بودهاند. اتحادیههای قدرتمند کارگری آلمان نیز خواهان تضمینهایی هستند تا اطمینان حاصل کنند که تحول به سمت خودروهای برقی، به قیمت از بین رفتن معیشت نسلهایی که این امپراتوری را ساختند، تمام نمیشود. آنچه در آلمان اتفاق میافتد، میتواند سرنوشت کل صنعت اروپا را در این گذار تاریخی رقم بزند.