متفرقه

نصب بادبان روی کشتی‌ نفتکش ؛ طرح انقلابی چین برای حمل و نقل دریایی

باگذشت چند قرن، حمل بار دریایی همچنان پویا و پرکاربرد است. امروزه بخش اعظم انتقال سوخت مایع (نفت، بنزین، گازوئیل، LPG و …) از طریق کشتی‌های بزرگ اقیانوس پیما انجام می‌شود. مرسولات بزرگ و سنگین، مثل خودرو یا کانتیرهای محتوی کالاهایی متنوع، با هزینه‌ی مقرون به صرفه توسط شرکت‌های حمل و نقل دریایی به مقاصد دور دست می‌رسند.

پژوهشگران علاوه‌بر کاهش آلودگی در پیشرانه‌های خودرو، توجه ویژه‌ای به هواپیماها و کشتی‌ها دارند تا در نهایت تمام وسایل نقلیه، عاری از گازهای آلاینده‌ی محیط زیست شوند. تحقیقات در این زمینه، منجر به ظهور فناوری‌های جدید مثل موتورهای برقی کم‌مصرف شده است؛ اما بسیاری از ابتکارات قدیمی مربوط به هزاران سال قبل نیز، امروزه مورد توجه دانشمندان هستند.

کشتی باستانی

نصب بادبان برای ایجاد نیروی محرک قایق، به مصریان باستان در حدود ۳۵۰۰ تا ۴۰۰۰ هزار سال قبل از میلاد نسبت داده می‌شود. این طرح ابتکاری و بسیار کارآمد، حدود هزار سال پیش تا امروز در سراسر دنیا رواج داشت؛ اما با ظهور موتورهای بخار و دیگر انواع پیشرانه‌های متکی به سوخت فسیلی، از کشتی‌های باربری حذف شد.

بعد از ساخت موتور دیزل توسط رودولف دیزل آلمانی در سال ۱۸۹۷، اولین کشتی مجهز به موتور گازوئیلی در سال ۱۹۰۳ به آب انداخته شد تاجای‌گزین نمونه‌های بخار با سوخت زغال‌سنگ شود.

کشتی بادبانی نفتکش

چاینا مرچانت انرژی (CMES) یک شرکت کشتی‌رانی چینی فعال در انتقال نفت و دیگر انواع سوخت مایع است. این مجموعه به تازگی، از یک سوپرتانکر عظیم مجهز به ۴ بادبان رونمایی کرده که حدود ۱۰ درصد مصرف انرژی کشتی را کاهش می‌دهد. مرچانت انرژی در سراسر دنیا فعالیت دارد و مالک ۵۰ هزار کشتی در ابعاد مختلف است.

کشتی بادبانی مدرن

طی ۱۰ سال اخیر، طرح‌های جدید برای استفاده از بادبان در کشتی‌های بزرگ معرفی شده‌اند. سال ۲۰۱۲ مدل مفهومی B9 ساخت ایرلند طراحی شد تا امکان ساخت یک کشتی تمام بادبانی عظیم را نشان دهد. این پروژه هرگز به سرانجام نرسید اما نمونه‌ای دیگر به نام پرنده‌ی اقیانوس (Oceanbird) ساخت شرکت سوئدی Wallenius Marine، درحال اتمام است تا احتمالا حدود سال‌های ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۶به آب انداخته ‌شود.

ظاهرا شرکت کشتی‌سازی دالیان چین (DSIC) پیش از دیگران موفق به ساخت کشتی بادبانی اقیانوس پیما شده است. البته این مدل با طول ۳۳۳ متر، صرفا بخشی از انرژی مورد نیاز خود را به کمک بادبان‌ها، کسب می‌کند و متکی به موتورهای دیزلی است. روی عرشه‌ی New Aden ، چهار بادبان با ارتفاع ۴۰ متری نصب شده‌اند تا مجموعا مساحت ۱۲۰۰ متر مربع را تشکیل دهند.

کشتی بادبانی

طبق محاسبات و شبیه‌سازی‌های انجام شده، نصب بادبان‌ها در محدوده‌ی میانی و نزدیک به عقب کشتی، بیشترین بازدهی را برای نیوآدن تامین می‌کند. این کشتی، تجهیزاتی با فناوری اختصاصی دارد که زاویه‌ی بادبان‌ها را در شرایط مختلف، طبق جهت باد و مسیر کشتی، تغییر می‌دهند.

بنابر اظهارات شرکت سازنده، نصب بادبان روی کشتی نیوآدن در مسیر طولانی بین شرق آسیا تا خاورمیانه، حدود ۱۰ درصد نسبت به حالتی که تمام انرژی محرک کشتی از موتور دیزل تامین شود، صرفه‌جویی مصرف گازوئیل داشته است. این عدد به معنی کاهش تولید دی‌اکسید کربن به میزان ۲۹۰۰ تن است.

کشتی بادبانی نفتکش

برخلاف آنچه عامه‌ی مردم تصور می‌کنند، گازهای آلاینده‌ی تولیدی توسط کشتی‌های سراسر جهان، قابل توجه هستند. به همین دلیل، استفاده از انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر مثل باد و خورشید برای پیشرانه‌ی کشتی‌ها، اهمیت دارد.

 

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۴ رای

مطالب مشابه

‫۱۱ دیدگاه‌ها

  1. فرید

    ۱۱ مهر ۱۴۰۱
    سوابق: (134 ديدگاه)

    پیش بسوی انرژی های پاک و زمین سبز
    البته مهمترین چیزی که به بشر در این راه کمک میکنه پرهیز از زیاده خواهی و اجتناب از زوائد در زندگی انسانهاست که متاسفانه سال به سال زندگی انسان روی کره زمین بیشتر گرفتار مصرف گرایی و تن پروری میشه که در نتیجه منابع بیشتری مصرف شده و زباله و آلودگی بیشتری تولید میشه.

    موافقم 62
    مخالفم 5
    1. meysam

      ۱۱ مهر ۱۴۰۱
      سوابق: (3524 ديدگاه)

      در مورد مصرف گرایی و تن پروری بشدت باهات موافقم
      طبق مقاله یه کشتی باربری در مسیر شرق آسیا به خاورمیانه 29000 تن دی اکسید کربن تولید می کند
      واقعا عدد وحشتناکیه

      موافقم 47
      مخالفم 2
      1. محمدرضا اشتری - دبیر سایت پدال

        ۱۱ مهر ۱۴۰۱
        سوابق: (2265 ديدگاه)

        البته ۲۹۰۰ تن نوشته شده

        موافقم 32
        مخالفم 6
        1. aliHOZA

          ۱۲ مهر ۱۴۰۱
          سوابق: (572 ديدگاه)

          اتفاقا شما دقت نفرمودید. ۱۰درصدش میشه ۲۹۰۰ تن!

          موافقم 18
          مخالفم 1
  2. عاشق پدال

    ۱۱ مهر ۱۴۰۱
    سوابق: (259 ديدگاه)

    میدونین ده درصد یعنی چی؟
    حدود ۱ میلیون دلار از شانگهای تا دبی اگه حساب کنیم.
    و تو کل عمرش حدود یک میلیارد و سیصد میلیون دلار

    موافقم 18
    مخالفم 2
    1. هیچکس

      ۱۲ مهر ۱۴۰۱
      سوابق: (160 ديدگاه)

      این عدد را چطور به دست آوردید؟

      موافقم 5
      مخالفم 1
  3. همایون

    ۱۱ مهر ۱۴۰۱
    سوابق: (567 ديدگاه)

    جنس این بادبانها از چیه که باد رو درون خودش نگه میداره و نیروی حرکت ایجاد میکنه؟مسلما دیگه از الیاف پارچه ای نیست

    موافقم 19
    مخالفم 2
  4. علی جردن

    ۱۱ مهر ۱۴۰۱
    سوابق: (417 ديدگاه)

    نظری ندارم

    موافقم 9
    مخالفم 13
  5. Elmiraj

    ۱۱ مهر ۱۴۰۱
    سوابق: (3088 ديدگاه)

    برای کشتی های بزرگ اقیانوس پیما ( باری ، کروز و….) هیچ گزینه‌ای بهتر از سوخت هسته‌ای نیست….

    موافقم 18
    مخالفم 13
  6. هادی

    ۱۱ مهر ۱۴۰۱
    سوابق: (458 ديدگاه)

    چرا تعداد به جا 4 تا بیشتر نیست راحت با فیبر کربن میتونن ارتفاع بیشتر هم بزنن

    موافقم 10
    مخالفم 3
    1. مجتبی

      ۱۱ مهر ۱۴۰۱
      سوابق: (41 ديدگاه)

      به نظرم حتما نظرتو به مهندس های بی تجربه و ناکاربلد و غیر متخصص اون شرکت اعلام کن، حتما ترتیب اثر می دند

      موافقم 19
      مخالفم 10

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لطفاً از نوشتن به‌صورت پینگلیش، اجتناب نمایید. نظرات حاوی توهین، عبارات غیراخلاقی، سیاسی، مطالب غیر مرتبط، اسپم، ترول و تبلیغاتی پذیرفته نمی‌شوند. برای تغییر آواتار خود می‌توانید از سایت گراواتار استفاده نمایید.

دکمه بازگشت به بالا