بررسی بازی Need for Speed: Unbound، بازگشت دوباره جنون سرعت با جلوه‌های جدید

گرافیک بالا، جلوه‌های جدید و جذاب، خودروهای متنوع و سیستم تعقیب‌وگریز منصفانه تنها بخشی از نکات مثبت NFS: Unbound محسوب می‌شود…

مجموعه بازی‌های جنون سرعت یا «Need for Speed» دوباره و سه سال پس از عرضه عنوان پیشین این مجموعه، «HEAT»، بازگشته است. کمپانی «الکترونیکس آرتز»، توسعه‌دهنده اصلی و سازنده این بازی، برای ساخت نسخه آخر یکی از محبوب‌ترین بای‌های مسابقه‌ای جهان بار دیگر با استودیو مشهور «کرایتریون گیمز» همکاری کرده است که پیشتر در ساخت محبوب‌ترین زیرمجموعه محبوب این بازی‌ها، «Most Wanted»، نقش داشته است.

به گفته مدیر بخش خلاقیت کراتریون، «کریمینز»، این استودیو تمام این سال را روی ساخت «Unbound» (به معنای گسیخته و رهاشده) وقت نگذاشته بود و فرصت تهیه آن، برابر سایر مجموعه‌های NFS بوده است. با وجود اینکه توسعه‌دهندگان آنباد و هیت با یکدیگر تفاوت داشته‌اند اما همچنان سبک و حال‌وهوای یکسانی دارند. مسابقات آنباند از همان مکانیزم مملو از ریسک برای تعقیب‌وگریزها استفاده می‌کنند، فرمان‌پذیری خودروها همان سیستم آشنا در مجموعه‌های اخیر NFS است و شخصی‌سازی آن‌ها نیز تفاوت چندانی با نسخه‌های پیشین بازی ندارد.

یک بازسازی با نام جدید؟!

کرایتریون درحقیقت تمرکز خود را روی بهبود و تعالی پروژه گوست‌گیمز یعنی هیت گذاشته است تا از این طریق مشکلات این مجموعه را برطرف کرده و تجربه بهتری را برای بازیکنان این سری فراهم آورد. خوشبختانه نتیجه این تفکر خلق یک بازی واقعا جذاب شده است.

آنباند نسبت‌به هیت بهتر اجرا می‌شود و بازیکنان را برای بارگذاری محتوا کمتر منتظر می‌گذارد. تجربه بازی با نرخ نوسازی ۶۰ FPS با وضوح تصویر ۴K در کنسول PS5 کاملا پایدار و یکنواخت بود بنابراین می‌توان بهتر از قبل وارد مسابقات شد و یک بازی روان‌تر، هیجان‌انگیزتر و پرسرعت‌تر را تجربه کرد.

جلوه‌های نوگرایانه

یکی از مهم‌ترین تغییرات آنباند نسبت‌به مجموعه‌های پیشین و سایر بازی‌های مسابقه‌ای بازار، گرافیک نسبتا کارتونی و متمایز آن است؛ کرایتریون هیچ تلاش خاصی برای بیش‌ازحد واقعی نشان دادن آنباند انجام نداده است. المان‌های گرافیکی اضافه‌شده به بازی حواس را پرت نمی‌کنند و برعکس، تجربه‌ای لذتبخش و متمایز را برای بازیکن فراهم می‌کنند. البته بازیکنان می‌توانند درصورت تمایل و ازطریق منوی تنظیمات، این جلوه‌های را خاموش کنند و همان جنون سرعت آشنا و همیشگی را تجربه کنند.

سیستم راندمان نو

در ابتدا تمام خودروها حس سنگینی خاصی را به بازیکن القا می‌کنند که با گذر زمان، تیونینگ و خرید مدل‌های رده‌بالاتر این حس کم‌رنگ‌تر شده و هیجان واقعی وارد بازی می‌شود. در این مجموعه و برخلاف قبل، به‌جز سیستم «گاز-ترمز + فشردن کلید چپ و راست» راه دیگری هم برای رانندگی وجود دارد و از منوی تنظیمات می‌توان گیم‌پلی خودروها را به بازی‌های مسابقه‌ای دیگر نزدیک‌تر کرد؛ بنابراین بازیکن باید بیش‌ازپیش ورودی گاز و ترمز خود را کنترل کند تا مسابقه خود را با موفقیت بگذراند. سیستم استفاده از نیتروژن هم در بازی تغییر کرده و این‌بار تفاوت آشکاری در تجربه کاربری ایجاد می‌کند.

روند متعادل پیشرفت

جریان اصلی بازی موسوم‌به «Career» و گیم‌پلی اصلی شباهت زیادی به بازی هیت دارد؛ رویدادهای مسابقه‌ای، دریفت و… گوناگون به‌همراه مسیرهای متنوع برای آن‌ها که در سراسر نقشه بازی پخش شده‌اند، هسته اصلی این مجموعه را تعریف می‌کند. در آنباند هم مانند هیت با اتمام موفق هر رویدادی، جایزه‌های گوناگونی از جنس پول، لوازم تقویت خودرو و طرح‌های بدنه به بازیکن تقدیم می‌شود.

درآمدزایی در آنباند معتدل است؛ نه آسان و نه سخت و حقیقتا برای به‌ دست آوردن پول باید تلاش کرد. سیستم پیشرفت این بازی با مجموعه‌ای چون «فورتزا هورایزن» که بازیکن را با جایزه‌های گوناگون بمب‌باران می‌کند متفاوت است. بازیکنان باید برای خرج‌کردن پولشان برنامه داشته باشند تا بتوانند بهتر پیشرفت کنند. نقشه آنباند هم درحقیقت یک برداشت خلاقانه از شهر شیکاگو در آمریکا محسوب می‌شود. این شهر که «Lakeshore» نام دارد، تنوع محیطی و جزئیات مناسبی هم دارد و بازیکن را خسته نمی‌کند.

پلیس‌های عاقل، رانندگان دیوانه

پلیس‌ها که یکی از ستون‌های اصلی مجموعه NFS به شمار می‌روند، این‌بار بهبود محسوسی پیدا کرده‌اند. پلیس در بازی هیت بیش‌ازاندازه و به‌طرزی غیرواقعی قوی بود و بازیکن را از پشت ساختمان نیز می‌دید. پلیس‌های آنباند رفتار منطقی‌تری دارند پس بازیکن می‌تواند از خودروهای کندتر آنها سبقت بگیرد. البته فرارکردن از دست آن‌ها به این راحتی‌ها هم نیست و باید برای ذخیره پولتان کمی تلاش و تمرکز خرج کنید. اگر به دست پلیس دستگیر شوید، پولی را که از راه مسابقه‌دادن کسب کرده‌اید از دست خواهید داد؛ پس حواستان را جمع کنید.

یکی از مهم‌ترین بخش‌های یک بازی مسابقه‌ای، خودروهای موجود در آن به شمار می‌رود. EA در این زمینه کم نگذاشته و بازیکن می‌توان انواع خودروهای به‌روز اروپایی، ژاپنی، آمریکایی و حتی نمونه‌های کلاسیک مشهور را براند. هرچند سیستم شخصی‌سازی نسبت‌به هیت تغییر خاصی نکرده اما همچنان تنوع بسیار بالایی دارد.

تجربه‌ای لذتبخش اما گران!

NFS آنباند یک بازی لذتبخش از EA محسوب می‌شود که نسبت‌به قبل، سیستم کنترلی بهتری دارد اما هرگز نمی‌توان از آن به‌عنوان یک بازی انقلابی یاد کرد؛ چراکه همانگونه که در ابتدا گفتیم، کرایتریون همان ایده NFS هیت را استفاده کرده، آن را بهبود داده و مشکلاتش را رفع کرده است. قیمت این بازی برای نسخه‌های پایه و «Palace Edition» به‌ترتیب برابر ۶۹.۹۹ و ۷۹.۹۹ دلار است که با نرخ دلار امروزی چیزی حدود ۲.۵ تا ۲.۸ میلیون تومان می‌شود؛ رقمی که حقیقتا یک طرفدار پروپاقرص جنون سرعت را می‌طلبد که مالک یک کامپیوتر قدرتمند، یک کنسول PS5 یا Xbox سری S و X باشد.

نظر شما درباره Need for Speed: Unbound چیست؟ آیا شما طرفداران بازی‌های مسابقه‌ای اینچنینی هستید یا بازی‌های آرکید واقعی‌تری چون فورتزا هورایزن یا حتی شبیه‌سازهایی چون گرن‌توریسمو را می‌پسندید؟!