نسخه وانت سوبارو ایمپرزا WRX STi در حراجی به فروش رسید

سوبارو هیچ‌گاه وانتی از ایمپرزا تولید نکرد اما دستپخت متفاوت یک تیونر آمریکایی از خودروی مشهور یکی از تاریخ‌سازترین برندهای رالی جهانی، خودرویی زیبا و کاربردی است.

نسل دوم سوبارو ایمپرزا در سال ۲۰۰۱ دیده به جهان گشود و به نخستین مدل WRX در بازار ایالات‌متحده تبدیل شد. نسخه WRX مانند نمونه‌های عادی این خودرو در دو نسخه سدان و استیشن به فروش می‌رسید. سوبارو کمی بعدتر نمونه WRX STi را به‌عنوان پرچمدار خانواده  ایمپرزا روانه بازارها کرد که با توجه به تجربه سازنده در مسابقات قهرمانی رالی جهانی، بهبودهای فنی دریافت کرده بود. این بهبودها شامل موتور قدرتمندتر، سیستم تعلیق سفت‌تر و طراحی عضلانی‌تر می‌شد. سوبارو سرانجام در سال ۲۰۰۷ نسل بعدی ایمپرزا را معرفی کرد.

قدرت موتور ۲.۵ لیتری ۴ سیلندر تخت و توربوشارژر نسل دوم ایمپرزا برابر ۳۰۰ اسب بخار است و توان تولید ۴۰۲ نیوتن‌متر گشتاور را دارد؛ ارقامی که برای یک سدان خانوادگی در ابتدای قرن ۲۱ میلادی تحسین برانگیز محسوب می‌شوند. قدرت این موتور نهایتا از طریق یک جعبه‌دنده ۶ سرعتی دستی به هر چهارچرخ منتقل می‌شود.

تیونینگ آمریکایی «اسمیت پرفورمنس» وظیفه تبدیل این سدان ژاپنی به یک وانت را داشته داشته است. نتیجه کار تیم مهندسی گروه کوچکشان هم تولید یک محصول جذاب شده است که درکنار فضای بار مناسب، از همان ظاهر آشنای سوبارو بهره گرفته و امکانات مناسبی هم دارد. این خودرو اخیرا در حراجی «Cars & Bids» ظاهر شد و بدون تنظیم کف قیمت و برگشت هزینه، سرانجام با قیمت ۱۸,۶۶۹ دلار به فروش رسید.

این خودرو برای بار نخست در سال ۲۰۰۶ به مالک کالیفرنیایی‌اش فروخته شده بود و برای ۱۳ سال در این ایالات باقی ماند تا آنکه مالک بعدی آن را جابه‌جا می‌کند. رنگ بدنه وانت تیونینگ‌شده «خاکستری کریستالی متالیک» نام دارد و از تجهیزاتی چون بازتنظیم ECU توسط «توربو تک تیونینگ»، کنترل شتاب «COBB»، مبدل کاتالیست با جریان بالا، رینگ‌های ۱۸ اینچی «Fifteen52»، درپوش موتور  «IAG پرفورمنس»، پوشش جای بار از جنس آلومینیوم، نمایشگر «کِنوود» و بلندگوهای «آلپین» سود می‌برد.

از تجهیزات اضافه این خودرو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: سیستم ترمز «برمبو»، دیفرانسیل لغزش محدود در هر دو محور، دیفرانسیل مرکزی کنترل‌شونده توسط راننده، چراغ‌های HID، دوخت آلکانتارا در کابین، صندلی‌های جلو با طراحی STi و آینه‌های تمام برقی.

فهرست تجهیزات فنی این خودرو هم بسیار بلندبالا است و مجال نوشتن همه آن‌ها در این مطلب وجود ندارد؛ اما از جمله مهم‌ترین تغییرات فنی ایمپرزا ۲۰۰۶ وانت می‌توان به مجموعه بهبود عملکرد موتور «COBB»، تقویت ECU از «توربو تک تیونینگ»، حذف مخزن اسپری اینترکولر، کاتالیزور جدید، سیستم اگزوز ضدزنگ ۳ اینچی، رینگ‌های ۱۸ اینچی، کیت بدنه تازه از «اسمیت پرفورمنس»، موکت اختصاصی، چراغ‌های LED ترمز و دنده عقب، دوخت تازه صندلی و داشبورد، نمایشگر «کنوود» و سیستم اتصال گوشی اپل کارپلی و اندروید اتو سیمی اشاره کرد.

 این وانت نقاط ضعف جزئی چون خراش‌های کوچک روی بخش‌هایی از بدنه، فرورفتگی صندلی شاگرد، تنظیم نبودن پوشش تخت بار، خوردگی بخش‌هایی از داشبورد و زنگ‌زدگی برخی فنرها و اجزای سیستم اگزوز دارد؛ خوشبختانه این ضعف‌ها با یک سرویس درست خودرو رفع می‌شوند. آخرین مالک خودرو حدود یک ماه پیش بسیاری از قطعات موتوری از شمع موتور تا فیلتر هوای کابین را تعویض کرده و از این حیث، سلامت خودرو تضمین شده است. او در یادداشتی ذکر کرده که استفاده از این خودرو و جواز تردد آن در خیابان‌های ایالات دارای محدودیت (برای انتشار آلایندگی) برعهده مالک جدید است و از این بابت چیزی را ضمانت نمی‌کند.

او سوباروی خود را به همراه روکش، دفترچه‌های راهنمای کارخانه، مخزن حذف شده اینترکولر، فرمان اضافه، آفتاب‌گیر، مکانیزم قفل دنده، آداپتور شارژ و… به مالک جدید تحویل می‌دهد که دو ماه پیش این خودرو را خریداری کرد. نظر شما درباره وانت سوبارو چیست؟ آیا حاصل تلاش اسمیت پرفورمنس به محصولاتی چون وانت‌های داخلی ما شباهت داشته و حرکتی غیر اصولی و اشتباه محسوب می‌شود؟!