مهم‌ترین آخرین‌های جهان خودرو، از آخرین موتور V4 تا آخرین 911 هوا خنک

همیشه عادت داریم به اولین‌ها بپردازیم اما در تاریخ خودروسازی آخرین‌های مهمی هم وجود داشته است که پایان یک دوره را رقم زدند. در ادامه به مهم‌ترین آخرین‌های دنیای ماشین خواهیم پرداخت.

ایسوزو پیکاپ سال 1994

خودروسازان در آمریکا در اوایل دههٔ 90 به‌طور کامل از کاربراتور به سمت انژکتور حرکت کردند زیرا این تغییر برای مطابقت با قوانین جدید آلایندگی ضروری بود. جیپ گرند چروکی و فورد کراون ویکتوریا از آخرین خودروهای کاربراتوری آمریکا بودند که تا سال 1991 تولید شدند اما بیشترین وفاداری به کاربراتور را ایسوزو داشت که تا سال 1995 در پیکاپ‌های خود سراغ انژکتور نرفت.

ZAZ 968M سال 1994

در طول تاریخ صرفاً شرکت‌های انگشت‌شماری مثل فورد، لانچیا و ساب از پیشرانه‌های V4 استفاده کردند اما شرکت روسی ZAZ این نوع پیشرانه را برای مدتی طولانی زنده نگه داشت. این شرکت مدل 968M را تا سال 1994 با موتور V4 تولید می‌کرد. این خودروی موتور عقب هرچند بسیار بیشتر از تاریخ انقضای خود تولید شد اما بین خریدارانی که به دنبال خودرویی ارزان و جان‌سخت بودند محبوبیت داشت. البته پیشرانهٔ V4 هنوز هم در موتورسیکلت‌ها و مسابقات زنده است و پورشه با این نوع پیشرانه در هایپرکار 919 در لمانز به پیروزی رسید.

نسل 993 سال 1998

پورشه 911 نسل 993 با وفاداری به پیشرانهٔ هوا خنک، حفظ چراغ‌های جلوی گرد و فرم کلی مشابه 911 اولیه، کاملاً به ریشه‌های خود پایبند مانده بود و به همین دلیل برخی آن را تاریخ گذشته می‌دانستند. در نسل 996 اما که در سال 1997 معرفی شد، پورشه سرانجام سراغ پیشرانهٔ آب خنک رفت و از طراحی جلوی برگرفته از باکستر استفاده کرد که موردانتقاد طرفداران و مطبوعات قرار گرفت. 993 به‌عنوان آخرین 911 هوا خنک امروز به خودرویی کلکسیونی و پرطرفدار تبدیل شده است.

G6 سال 2010

جنرال موتورز که در سال 2008 در باتلاق مشکلات مالی فرورفته بود، تصمیم به حذف تعدادی از برندهای خود گرفت. ازاین‌رو، سال بعد برندهای ساترن و هامر تعطیل و ساب فروخته شد. ابتدا قرار بود پونتیاک به فعالیت خود ادامه دهد اما بعداً جنرال موتورز حساب‌کتاب کرد و به این نتیجه رسید که برای سرپا ماندن باید پونتیاک را هم حذف کند. بدین ترتیب بود که یک G6 سفیدرنگ به‌عنوان آخرین خودروی پونتیاک در ژانویهٔ 2010 از خط تولید خارج شد.

فورد کراون ویکتوریا سال 2010

از دههٔ 70، خودروسازان آمریکایی شروع به تغییر ساختار خودروهای سواری خود از شاسی مستقل به یکپارچه یا یونی‌بادی کردند. این روند تا اواسط دههٔ 90 تقریباً تکمیل شده بود اما فورد راضی به تسلیم شدن نبود و تا جایی که ممکن بود به تولید خودروهای سواری شاسی مستقل ادامه داد تا اینکه نهایتاً سدان محبوب کراون ویکتوریا در سال 2010 از روی خط تولید کنار رفت.

کالیفرنیا سال 2012

آخرین باری که فراری گیربکس دستی را ارائه کرد در کالیفرنیای سال 2012 بود. در این خودرو خریداران می‌توانستند بجای گیربکس هفت سرعتهٔ دوکلاچه یک نمونهٔ شش سرعتهٔ دستی را سفارش دهند. بااین‌حال، سفارش این گیربکس بسیار کم بود و پس از سال 2012 دیگر هیچ‌گاه گیربکس دستی در لیست آپشن‌های فراری دیده نشد. بااین‌حال، همه‌چیز با پول شدنی است و فراری هنوز هم برای کلکسیونرهای ثروتمندی که مدل‌های خاص را سفارش می‌دهند گیربکس دستی را در صورت تمایل ارائه می‌کند.

گالاردو LP560-2 سال 2012

لامبورگینی یک سال پس از رقیب خود گیربکس دستی را کنار گذاشت. آخرین خودرویی که این شرکت با سه پدال تولید کرد، نسخهٔ ویژه‌ای از گالاردو با نام LP560-2 50th Anniversary بود که در 100 دستگاه ساخته شد. این نسخه که دیفرانسیل عقب بود، از پیشرانهٔ 560 اسب بخاری V10 استفاده می‌کرد. کمبود تقاضا دلیل حذف گیربکس دستی از محصولات لامبورگینی بود تا جایی که به گفتهٔ استفان وینکلمن، مدیرعامل وقت این برند، گاهی در طول یک سال هیچ‌کس گالاردو را با گیربکس دستی سفارش نمی‌داد.

کامبی سال 2012

در اروپا و آمریکا، فولکس‌واگن در دههٔ 70 با معرفی مدل‌های جدیدی مثل گلف و پاسات، از خودروهای موتور عقب فاصله گرفت اما بیتل و ون تایپ دو در بازارهای دیگری مثل آفریقای جنوبی، مکزیک و برزیل تا چند دهه بعد در برابر تغییر مقاومت کردند. آخرین فولکس‌واگن موتور عقب ساخت برزیل در سال 2013 بود. این همان ون تایپ دو بود که به پیشرانهٔ آب خنک مجهز شده و در برزیل با نام کامبی عرضه می‌شد. به گفتهٔ فولکس‌واگن، کامبی هنوز هم فروش خوبی داشت اما باید تولید آن پایان میافت زیرا با مقررات ایمنی جدید برزیل که خودروها را ملزم به برخورداری از ایربگ و ترمز ABS می‌کرد مطابقت نداشت.

دیفندر سال 2016

هرچند اکثر شاسی‌بلندهای آفرودی مثل جیپ رانگلر و مرسدس بنز G کلاس هنوز از شاسی نردبانی استفاده می‌کنند اما لندروور از حدود یک دهه پیش این ساختار را کنار گذاشت و سراغ طراحی یکپارچه رفت. از سال 2012 به‌تدریج تمام محصولات لندروور مثل رنجروور و دیسکاوری با ساختار یکپارچه ساخته شدند. حتی نسل جدید دیفندر از ساختار یکپارچه دارد و آخرین محصول لندروور با شاسی مستقل نسل قبلی دیفندر بود که در ژانویهٔ 2016 از روی خط تولید کنار رفت.

C5 سال 2017

برای چندین دهه، سیتروئن با سیستم تعلیق هیدروپنوماتیک نوآورانهٔ خود راحت‌ترین خودروهای بازار را تولید می‌کرد اما با پیشرفت تکنولوژی، تعلیق الکترونیکی تا اواسط دههٔ 2010 تعلیق سیتروئن را منسوخ کرد. بدین ترتیب، با تولید آخرین C5 بازار اروپا در ژوئن 2017 تعلیق هیدروپنوماتیکی به آخر خط رسید.

اونتادور اولتیمائه سال 2022

لامبورگینی در سال 2021 برای خداحافظی با اونتادور نسخهٔ نهایی آن را با نام اولتیمائه معرفی کرد. این آخرین سوپرکار V12 بنزینی خالص لامبورگینی بود. پیشرانهٔ 6.5 لیتری تنفس طبیعی سنت آگاتا در این ماشین 780 اسب بخار قدرت و 720 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. البته در جانشین اونتادور یعنی روئلتو هم همین موتور را می‌بینیم که حتی قوی‌تر شده و 825 اسب بخار قدرت دارد اما حالا سه موتور الکتریکی نیروگاه V12 را همراهی می‌کنند تا هم آلایندگی را کاهش دهند و هم قدرت را به بیش از 1000 اسب بخار برسانند.