بهترین خودروهای شوتینگ بریک تاریخ؛ از ونتیج و دیتونا تا FF و CLS

پیش از آنکه بخواهیم بهترین خودروهای شوتینگ بریک تاریخ را معرفی نماییم بهتر است به این نکته اشاره داشته باشیم که تفاوت‌های ظریفی بین استیشن‌ها و شوتینگ بریک ها وجود دارد که ذکر آن‌ها از حوصله مطلب خارج خواهد بود. تیم‌های بازاریابی و فروش خودروسازان در تشریح این دو فرم بدنه بعضاً اشتباهاتی را مرتکب شده‌اند اما باید دانست خودروهای شوتینگ بریک از نظر طراحی شاخص‌تر هستند. در این خودروها فضای بار و کابین نگرانی اصلی نیست هرچند بی‌شک وجود فضای بیشتر با استقبال خریداران روبرو خواهد شد.

اولین شوتینگ بریک تاریخ استون مارتین برای مالک این کمپانی دیوید براون تولید شد. خودروی موردبحث توسط استون مارتین توسعه یافت اما زمانی که مشتریان از وجود چنین محصولی آگاه شدند به آن روی خوش نشان دادند و به همین خاطر استون مارتین با شرکت هارولد رادفورد برای تبدیل DB5 و DB6 به شوتینگ بریک همکاری کرد. همه‌چیز از شیشه جلو به بعد جدید بود و به همین خاطر فضای سر و بار زیادی وجود داشت. البته این تغییرات باعث شده بودند 50 درصد قیمت خودروها افزایش یابد و به همین دلیل تنها 12 دستگاه از DB5 و چند دستگاه بیشتر از DB6 تولید شد.

حتی با توجه به استانداردهای خود فراری هم این 330GT شوتینگ بریک استایل بحث‌برانگیزی دارد. فرایند تبدیل این خودرو توسط لوئیجی چینتی جونیور و آلفردو وینیاله صورت گرفته است. تنها قطعات اصلی بدنه که دست نخورده‌اند شیشه جلو و درها هستند. همه‌چیز به غیر از این موارد با دست ساخته شده است.

V8 ونتیج اسپرتسمن استیت که ادای احترامی به مدل‌های DB شوتینگ بریک دهه 60 میلادی است از تغییرات زیادی در بدنه سود برده و فضای بار بیشتری دارد. شرکت سوئیسی روس 1800 ساعت را صرف تولید V8 ونتیج کرده است. یک مشتری اهل آلمان تأکید داشته این استون مارتین باید بتواند تجهیزات اسکی را در کابین حمل کند و به همین خاطر است که توانایی‌های خوبی در عبور از جاده‌های برفی و کوهستانی دارد.

بخش فنی و مکانیکی این خودروی تک ساخت به استون مارتین ونکوئیش تعلق دارد. طول خودرو 600 میلی‌متر بیشتر از ونکوئیش بوده و از در پشتی برای دسترسی سریع به صندوقی با کف‌پوش چوبی بهره می‌برد. سقف نیز از پانل پانورامیک شیشه‌ای برخوردار است و با انتخاب یک دکمه در کابین می‌توان این شیشه را تیره‌تر کرد.

شاید استیشن‌های ولوو زبانزد عام و خاص باشند اما 1800ES داستان دیگری دارد چراکه یکی از پیشتازان فرم بدنه شوتینگ بریک است و حالت کلاسیک جذابی دارد. تبدیل 1800 کوپه قدیمی به یک خودروی سرزنده حرکتی برجسته محسوب می‌شود. این خودرو بین سال‌های 1971 تا 1973 به فروش 8077 دستگاهی رسید. در پشتی یک‌تکه و شیشه‌ای نیز ویژگی خلاقانه در زمان خود بوده است.

با ترکیبی از سازندگان متنوع، این فراری دیتونا شوتینگ بریک می‌توانست طراحی بحث‌برانگیزی داشته باشد اما با وجود مکانیک‌های ایتالیایی، مالک ثروتمند آمریکایی و شرکت بریتانیایی سازنده بدنه، دیتونا به یکی از بهترین خودروهای شوتینگ بریک تاریخ تبدیل شده است. باب گیتلمن مالک خودرو به شرکت بریتانیایی پانتر وستویندز سفارش تولید خودرو را دارد و نتیجه همان چیزی شد که مشاهده می‌کنید. دسترسی به فضای بار خودرو از طریق پانل‌های شیشه‌ای گالوینگ صورت می‌پذیرد اما نباید انتظار فضای زیادی را در بخشی پوشیده از چوب و چرم داشته باشید.

جنسن به تولید ولوو P1800 کوپه اصلی کمک کرده بود و به همین خاطر است که این شرکت بریتانیایی در سال 1975 توانست با شوتینگ بریک خود به محبوبیت خوبی دست یابد. جنسن GT از مدل هیلی برای زیرساخت خودرو استفاده کرد هرچند که این محصول از نظر قابلیت اطمینان و کیفیت ساخت وضعیت خوبی نداشت. وجود پیشرانه لوتوس به پرفورمنس آن کمک می‌کرد اما فروش آن هرگز به انتظارات مدیران نرسید و تنها 473 دستگاه از آن راهی خانه مشتریان شد.

در لیست بهترین خودروهای شوتینگ بریک تاریخ نام خودروی کمتر شناخته شده لینکس جگوار اونتر هم دیده می‌شود. طراحی جگوار XJ-S همواره محل مناقشه بوده و شرکت بریتانیایی لینکس برای حل این موضوع نسخه شوتینگ بریک اونتر را معرفی کرد. صندلی‌های عقب تاشو نیز بخشی از این فرایند بودند تا فضای بار و کابین حداکثری به وجود آید. برای تولید هر دستگاه اونتر 14 هفته زمان لازم بود و در مدت‌زمان 16 ساله تنها 67 دستگاه از این خودرو عرضه شد.

لانچیا حتی زمانی که زیر چتر حمایتی فیات قرار داشت هم هویت خاص خود را حفظ کرده بود و این موضوع در خودروی بتا HPE به خوبی دیده می‌شود. شوتینگ بریک لانچیا در بخش جلوی بدنه تغییری نسبت به مدل استاندارد کوپه ندارد اما برای سواری نرم‌تر و فاصله بین محوری بیشتر از زیرساخت مدل سدان استفاده کرده است. بازار استقبال خوبی از بتا HPE به عمل آورد و 71 هزار دستگاه از آن در طول 10 سال به فروش رسیدند.

همانند بسیاری از خودروهای شوتینگ بریک دیگر، Z3M نتیجه علاقه تیمی کوچک از مهندسان داخل کارخانه بی ام و بود که ظرفیت‌های زیادی را در این خودروی جمع‌وجور دیده بودند. این مهندسان به‌صورت مرموز یک شوتینگ بریک را بر اساس داخل کارخانه بی ام و بود که ظرفیت‌های زیادی را در این خودروی جمع‌وجور دیده بودند. این مهندسان به‌صورت مرموز یک شوتینگ بریک را بر اساس Z3 توسعه دادند و پیشرانه M3 E46 را برای آن در نظر گرفتند.

در زمان معرفی فراری FF به حدی واکنش‌ها زیاد بود که استایل شوتینگ بریک آن تقریباً نادیده گرفته شد. FF یک فراری چهار چرخ محرک با پیشرانه 12 سیلندر 6.2 لیتری 651 اسب بخاری بود که می‌توانست در 3.7 ثانیه از سکون به سرعت 100 کیلومتر در ساعت برسد. کابین راحت خودرو نیز می‌توانست چهار نفر را حمل کند و فضای بار 450 لیتری را در اختیار آن‌ها بگذارد.

مرسدس بنز سریعاً متوجه علاقه خریداران به کوپه‌ها و شوتینگ بریک های چهار در شد و از همان ابتدای عرضه CLA در سال 2015 نسخه واگن را نیز ارائه کرد. با استفاده از نام شوتینگ بریک، این خودرو مشکلاتی همچون نبود فضای بار زیاد را گردن گرفت. در عوض CLA واگن گزینه‌ای کاربردی‌تر نسبت به مدل سدان بود و اگر بودجه یاری می‌کرد مدل AMG CLA 45 می‌توانست جزو بهترین مدل‌های این خانواده باشد.

کمی طول کشید تا دومین نسل CLS پذیرای برخی مدل‌های دیگر از جمله شوتینگ بریک شود. این واگن فست بک سریعاً به خاطر ظاهر جذاب و پرفورمنس خود محبوب شد هرچند همچنان به دلیل خطوط ملایم بدنه یک استیشن از مرسدس به حساب می‌آمد و فضای بار زیادتری را نسبت به خودروهایی همچون آئودی A6 آوانت و بی ام و سری 5 تورینگ ارائه می‌کرد.

شرکت تورینگ سوپر لگرا در زمان تولید بنتلی کانتیننتال شوتینگ بریک مدل GTC کانورتیبل را بجای مدل کوپه انتخاب کرد. دلیل این کار هم به راحتی تبدیل مدل روباز به شوتینگ بریک در مقایسه با مدل کوپه مربوط می‌شود. البته نتیجه کار تولید یک واگن جذاب بریتانیایی ایتالیایی بود که 1200 لیتر فضا را با تا شدن صندلی‌های عقب در اختیار مالک قرار می‌داد.

آئودی از نام شوتینگ بریک روی چند کانسپت استفاده کرده اما اولین بار در نمایشگاه توکیو 2005 این نام را بکار برد. این خودرو پیش‌نمایشی از زبان طراحی جدیدی بود که در نسل دوم TT بکار رفت. البته کانسپت موردبحث به لطف خط سقف امتداد یافته و در پشتی متفاوت از طراحی خاص خود سود می‌برد و شایعاتی هم درباره ورود آن به خط تولید منتشر شده بود.

همانند اکثر شوتینگ بریک های تولیدی توسط شرکت‌های ثالث، کوئست تسلا مدل S نیز به خاطر نیاز به فضای بیشتر کابین و بار تولید شد. این شرکت بریتانیایی از فیبر کربن برای امتداد سقف استفاده کرده و به همین خاطر وزن خودرو نسبت به نسخه استاندارد مدل S تنها 12 کیلوگرم بیشتر است.

شرکت کیا با انتشار رندرهایی از سید شوتینگ بریک توجهات را به خود جلب کرد. این امر نشان می‌دهد تقاضا در بازار رده میانی برای خودروهای واگن شیک‌تر بیشتر شده است.

استون مارتین با معرفی ونکوئیش زاگاتو شوتینگ بریک دوباره به دنیای خودروهای کوچ بیلد بازگشته است. تنها 99 دستگاه از این خودرو توسط بخش Q تولید می‌شوند و هر یک به پیشرانه 12 سیلندر با 27 اسب بخار قدرت بیشتر نسبت به مدل استاندارد مجهز هستند. این واگن همچنان دو نفره است اما استون مارتین می‌گوید زاگاتو یک GT استثنایی و کاربردی را تولید کرده است. خودروی موردبحث از در پشتی برقی و سقف شیشه‌ای بهره می‌برد.

پورشه 944 به لطف چهار صندلی و فضای بار زیاد کاربردی‌تر از نسخه استاندارد بود اما شرکت DP موتور اسپرت می‌خواست همه‌چیز را وارد سطح جدیدی کند. این تیم مسابقه آلمانی که خودروی پورشه 935 K3 گروه 5 را توسعه داده بود بخش عقب فولکس‌واگن پاسات را به پورشه 944 چسباند. هشت دستگاه از این خودرو برای مشتریان تولید شده است.