بزرگ‌ترین پیشرانه‌های چهار سیلندر تاریخ، از 2.5 تا 3.2 لیتر

اولین خودروی چهار سیلندر جهان، Buffum Stanhope نام داشت که در سال 1894 توسط شرکت آمریکایی H.H. Buffum ساخته شد. در آن زمان، پیشرانه‌های چهار سیلندر بلوکی به بزرگی نمونه‌های V8 داشتند اما امروز موتورهای چهار سیلندر مترادف با مصرف سوخت پایین و خودروهای جمع‌وجور هستند. پیشرانه‌های چهار سیلندر در طول سال‌ها تکامل پیدا کرده و کارآمدتر شده‌اند. نمونه‌های اولیهٔ این موتور مثل چیزی که در خودرویی مثل دایملر فونیکس استفاده می‌شد، تنها 8 اسب بخار قدرت داشتند درحالی‌که قوی‌ترین موتور چهار سیلندر امروزی در مرسدس C63 تا 476 اسب بخار قدرت دارد. در ادامه اما قصد داریم با بزرگ‌ترین پیشرانه‌های چهار سیلندر بنزینی که تاکنون روی خودروهای تولیدی نصب شده‌اند آشنا شویم.

حجم: 2.5 لیتر

حروف E و J برای علاقه‌مندان سوبارو مقدس است زیرا سری EJ یکی از بهترین پیشرانه‌های چهار سیلندر تاریخ محسوب می‌شود. EJ257 یک موتور 2.5 لیتری تخت است که در بسیاری از خودروهای پرفورمنس سوبارو مثل فورستر XT، لگاسی GT و از همه معروف‌تر، WRX STI استفاده می‌شود. EJ257 آن‌قدر پرطرفدار بود که از سال 2004 تا 2019 فقط برای WRX STI و بازار ایالات‌متحده تولید شد. نسخهٔ اولیهٔ این موتور 300 اسب بخار قدرت داشت که این رقم در سال 2019 در نسخهٔ ویژهٔ WRX STI S209 به 345 اسب بخار رسید. هرچند امروز EJ257 افسانه‌ای تقریباً کنار گذاشته شده اما هنوز هم زیر کاپوت STI بازار استرالیا دیده می‌شود.

حجم: 2.5 لیتر

بیش از 30 سال است که ب‌ام‌و M3 از پیشرانهٔ شش سیلندر خطی استفاده می‌کند و به همین دلیل، خیلی‌ها فراموش کرده‌اند که اولین نسل این خودرو زیر کاپوت خود یک پیشرانهٔ چهار سیلندر داشت. اکثر نمونه‌های M3 نسل E30 از پیشرانهٔ 2.3 لیتری چهار سیلندر تنفس طبیعی S14B23 ب‌ام‌و استفاده می‌کردند اما در سال 1990 نسخهٔ ویژهٔ اسپرت اوولوشن با پیشرانهٔ 2.5 لیتری S14B25 ارائه شد که 235 اسب بخار قدرت و 240 نیوتن متر گشتاور داشت. این موتور باعث خلق سریع‌ترین M3 آن زمان با حداکثر سرعت 250 کیلومتر بر ساعت شد.

حجم: 2.5 لیتر

تویوتا طی تاریخ پرشکوه خود که به قابلیت اطمینان شهرت پیدا کرده، پیشرانه‌های واقعاً قابل‌توجهی ساخته است. در حال حاضر، خانوادهٔ موتورهای چهار سیلندر A25 به بخش بزرگی از خودروهای این شرکت نیرو می‌دهند. این موتور از سال 2017 تولید می‌شود و در بسیاری از خودروهای تویوتا به‌صورت معمولی یا هیبریدی مورداستفاده قرار می‌گیرد. ضعیف‌ترین نسخهٔ A25 در تویوتا رافور پلاگین‌هیبریدی مدل 2020 به بعد دیده می‌شود که 174 اسب بخار قدرت دارد درحالی‌که قوی‌ترین نسخهٔ آن با 207 اسب بخار قدرت در سینهٔ آخرین نسل آوالون قرار می‌گرفت.

حجم: 2.5 لیتر

هرچند مزدا بیشتر به خاطر پیشرانه‌های وانکل شناخته می‌شود اما پرفروش‌ترین محصولات این شرکت به موتورهای پیستونی چهار سیلندر مجهز هستند. موتور L5-VE یک چهار سیلندر خطی است که از سال 2008 تا 2012 در مزدا 6 و CX-7 و از 2009 تا 2013 در مزدا 3 استفاده می‌شد. این موتور بسته به نسخه، بین 168 تا 175 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. فورد نیز که سال‌ها با مزدا همکاری داشت، از سال 2010 تا 2019 از این پیشرانه در سدان فیوژن استفاده می‌کرد.

حجم: 2.5 لیتر

پورشه در این لیست دو نماینده دارد که اولی MA2.22 است. این یک پیشرانهٔ 2.5 لیتری چهار سیلندر تخت توربو است که در نسخه‌های S و GTS کیمن و باکستر استفاده می‌شود. این خودروها در دو نسل قبلی از نسخه‌ای از پیشرانهٔ شش سیلندر تخت 911 استفاده می‌کردند و به همین دلیل، استفاده از موتور چهار سیلندر در نسل سوم به اقدام بحث‌برانگیزی بین طرفداران پورشه تبدیل شد. پورشه با این کار قصد داشت سری 718 را به ریشه‌های خود یعنی 914 دههٔ 70 بازگرداند. بااین‌حال، بعداً برای نسخه‌های قوی‌تر کیمن و باکستر موتور 4 لیتری شش سیلندر تنفس طبیعی ارائه شد.

حجم: 2.7 لیتر

L3B یک پیشرانهٔ 2.7 لیتری چهار سیلندر توربو است که برای پیکاپ‌های جنرال موتورز توسعه داده شد. این موتور ابتدا در شورلت سیلورادو و جی‌ام‌سی سی‌یرا و سپس شورلت کلرادو و جی‌ام‌سی کانیون مورداستفاده قرار گرفت اما کادیلاک CT4-V هم این موتور را از پیکاپ‌های جنرال موتورز قرض گرفته است. این موتور که به یک توربوشارژر بورگ‌وارنر مجهز است، در ضعیف‌ترین نسخه 237 اسب بخار قدرت تولید می‌کند. این نسخه در کلرادو استفاده می‌شود درحالی‌که قوی‌ترین نسخهٔ موتور L3B را با 325 اسب بخار قدرت در CT4-V می‌بینیم. به لطف این موتور، سدان اسپرت کادیلاک ظرف 4.5 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

حجم: 2.9 لیتر

شورلت کلرادو ابتدا در سال 2003 با یک پیشرانهٔ 2.8 لیتری چهار سیلندر بنام LK5 عرضه شد. در سال 2007 اما جنرال موتورز برای این پیکاپ موتور LLV را ارائه کرد که با 100 سی‌سی افزایش حجم، 10 اسب بخار قدرت و 7 نیوتن متر گشتاور بیشتری نسبت به LK5 تولید می‌کرد. در زمان پایان تولید موتور LLV حداکثر خروجی آن به 185 اسب بخار قدرت و 258 نیوتن متر گشتاور رسیده بود.

حجم: 3.0 لیتر

حیات پیشرانهٔ M44 پورشه در قالب یک پروژهٔ مخفی آغاز شد که برای یک خودروی مسابقه‌ای بنام 944 GTP لمان در نظر گرفته شده بود. پروتوتایپ این موتور در آزمایشات اولیه بیش از 500 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد اما قابلیت اطمینانی که پورشه بدان شهرت دارد را نداشت. پورشه که نگران بود با این موتور نتواند مسابقه را به پایان برساند، قدرت را برای بهبود قابلیت اطمینان کاهش داد و ازاین‌رو، نتوانست مقامی بهتر از هفتم کسب کند. نسخهٔ تولیدی این موتور نیز از سال 1989 تا 1991 در پورشه 944 S2 ارائه شد. این پیشرانه با حجمی در حد نمونه‌های شش سیلندر، 205 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد.

حجم: 3.2 لیتر

این بزرگ‌ترین پیشرانهٔ چهار سیلندری محسوب می‌شود که تاکنون در یک خودروی تولیدی مورداستفاده قرار گرفته است. پیشرانهٔ تروفی 4 از سال 1961 تا 1963 توسط پونتیاک تولید و فقط در یک مدل یعنی نسل اول تمپست استفاده شد. گفته می‌شود نام تروفی 4 از پیشرانهٔ تروفی V8 که در پونتیاک بونویل و GTO استفاده می‌شد گرفته شده است. این پیشرانه بسته به نوع کاربراتور و گیربکس، با خروجی‌های متنوعی از 110 اسب بخار قدرت و 258 نیوتن متر گشتاور تا 166 اسب بخار قدرت و 290 نیوتن متر گشتاور ارائه می‌شد.