بهترین خودروهای اسپرت دهه 2000، دوران طلایی خودروسازی (قسمت دوم)

فورد در سال 2008 نسل دوم فوکوس RS را معرفی کرد. یوست کاپیتو، رئیس تیم رالی RS، آن را در قیاس با فوکوس ST شبیه کوسه‌ای در برابر دلفین توصیف کرد. این خودرو با گلگیرهای برجسته، دریچه‌های تهاجمی، اسپویلرها، اگزوز دوقلو و رنگ سبز الهام‌گرفته از WRC، ظاهری خیره‌کننده داشت. عملکرد فوکوس RS نیز کم‌نظیر بود. موتور 2.5 لیتری پنج سیلندر خطی توربوشارژ با 305 اسب بخار و 440 نیوتن متر گشتاور، قدرت فوق‌العاده‌ای ارائه می‌کرد.

مورسیه‌لاگو که در سال 2001 به‌عنوان جانشین دیابلو معرفی شد، به‌سرعت به خودرویی پوستری برای یک نسل تبدیل شد. این مدل طراحی زاویه‌دار و تهاجمی، ظاهری کاملاً لامبورگینی مانند داشت. موتور 6.2 لیتری V12 تنفس طبیعی، عملکردی درخور این طراحی ارائه می‌کرد. نسخه رودستر به‌سرعت عرضه شد و در سال 2006 مدل به‌روز شده LP-640 معرفی شد. این نسخه فیس‌لیفت با افزایش حجم موتور به 6.5 لیتر، 640 اسب بخار قدرت داشت. مورسیه‌لاگو LP-640 آخرین خودروی لامبورگینی با گیربکس دستی بود.

گالاردو، معروف به «بچه لامبورگینی»، در سال 2002 به جهان معرفی شد و موفقیت بزرگی برای این برند ایتالیایی به ارمغان آورد. این خودرو تا زمان معرفی شاسی‌بلند اوروس، با بیش از 14 هزار دستگاه، پرفروش‌ترین لامبورگینی تاریخ بود. بااین‌حال، تنها 618 دستگاه از نسل اول گالاردو سوپرلگرا در سال 2007 تولید شد. این نسخه به‌عنوان مدلی سبک‌تر از گالاردوی استاندارد عرضه شد و 100 کیلوگرم وزن کمتری داشت درحالی‌که سیستم چهارچرخ محرک و موتور 5 لیتری V10 خوش‌صدای را حفظ کرد.

مرسدس SLR که با همکاری مک‌لارن و طراحی گوردون موری ساخته شد، پس از مجموعه‌ای از کانسپت‌ها و تأخیرهای توسعه‌ای، در سال 2003 به‌صورت تولیدی معرفی شد. موتور 5.4 لیتری V8 سوپرشارژ با سیستم روغن‌کاری کارتل خشک، 626 اسب بخار قدرت و 780 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد و جای تعجب نداشت که SLR فوق‌العاده سریع بود. بااین‌حال، ترمزهای سرامیکی کربنی اولیه مشکل‌دار، سواری خشن، گیربکس پنج سرعته اتوماتیک کند و وزن 1700 کیلوگرمی (با وجود ساختار کربنی) باعث شد که SLR در رقابت دینامیک با رقبایی مثل فراری انزو و پورشه کاررا GT عقب بماند.

مرسدس CLK 63 AMG بلک سریز در سال 2007 رونمایی و به یکی از محبوب‌ترین ساخته‌های تیم افلترباخ تبدیل شد. این خودرو با الهام از خودروی ایمنی CLK که AMG برای مسابقات فرمول یک توسعه داده بود، به دارای گلگیرهای عریض، دیفیوزر عقب کربنی، درهای کربنی و صندلی‌های اسپرت جلو مجهز شده و صندلی‌های عقب به‌طور کامل حذف شده بود. موتور 6.2 لیتری V8 تنفس طبیعی از CLK63 استاندارد حفظ شد اما در بلک سریز با تنظیمات جدید، 500 اسب بخار تولید می‌کرد.

مرسدس موتور 6.2 لیتری V8 را آن‌قدر خاص می‌دانست که آن را در قلب سوپرکار بعدی خود، SLS AMG، قرار داد. این خودرو در سال 2009 با طراحی خیره‌کننده، درهای گالوینگ و دینامیک رانندگی‌ای که کاملاً در حد ظاهرش بود، معرفی شد. موتور V8 در این مدل 570 اسب بخار تولید می‌کرد و SLS را در رقابت مستقیم با فراری 458 ایتالیا قرار داد. هر دو خودرو از گیربکس دوکلاچه هفت سرعته گتراگ استفاده می‌کردند اما SLS با موتور جلو، رویکردی گرند تورری‌تر داشت درحالی‌که فراری یک سوپرکار کلاسیک بود.

نیسان GT-R، یکی از جنجالی‌ترین خودروهای دهه 2000، در دسامبر 2007 در ژاپن آزمایش شد. نیسان ادعا کرد که این خودرو با نصف قیمت پورشه 911 توربو، سریع‌تر است و با دقت بی‌نظیری ساخته شده است. این ادعاها درست بودند. موتور 3.8 لیتری V6 توئین توربو با 480 اسب بخار، شتاب صفر تا 100 کیلومتر بر ساعت را در 3.5 ثانیه (در مقابل 3.6 ثانیه 911 توربو) ثبت کرد و زمان 7 دقیقه و 37 ثانیه را در نوربرگ‌رینگ به ثبت رساند. GT-R همچنین یکی از اولین خودروهای جاده‌ای با سیستم لانچ کنترل بود و گیربکس دوکلاچه آن به‌صورت دست‌ساز در اتاق‌های تمیز مونتاژ می‌شد تا قابلیت اطمینان تضمین شود.

سال 2006 برای نسل 997.1 پورشه 911 سال مهمی بود زیرا ابتدا 911 توربو، سپس GT3 و درنهایت GT3 RS معرفی شدند که بسیاری آن را یکی از بهترین ساخته‌های پورشه می‌دانند. پیشرانهٔ 3.6 لیتری شش سیلندر تخت با ردلاین 8,400 rpm، این GT3 را به سطحی بالاتر برد. بدنه عریض‌تر، محورهای جلو و عقب پهن‌تر و کاهش 20 کیلوگرمی وزن نیز این خودرو را متمایز کرد. GT3 RS فقط با گیربکس شش سرعته دستی عرضه شد، برخلاف مدل‌های امروزی که تنها با گیربکس دوکلاچه تولید می‌شود.

کاررا GT که در سال 2000 به‌صورت کانسپت و در 2003 به‌صورت تولیدی معرفی شد، ترکیبی بی‌نظیر داشت موتور 5.7 لیتری V10 تنفس طبیعی با 612 اسب بخار که از یک پروژه لغو شده لمان گرفته شده بود در کنار گیربکس شش سرعته دستی، پاسخگویی فوق‌العاده‌ای را فراهم می‌کرد. این خودرو همچنین با ساختار کربنی نوآورانه، تنها 1380 کیلوگرم وزن داشت و با حداکثر سرعت 330 کیلومتر بر ساعت، نه‌تنها یکی از سریع‌ترین و پیشرفته‌ترین خودروهای زمان خود بود بلکه به گفته آزمایش‌کنندگان نشریات معتبر، بهترین خودروی رانندگی تاریخ بود.

می‌توانستیم هر یک از مدل‌های رنواسپرت دهه 2000 را به دلیل عملکرد بی‌نقصشان انتخاب کنیم اما درنهایت، مگان R26.R را به خاطر دیوانگی محضش انتخاب کردیم. این خودرو که GT3 RS دنیای هاچ‌بک‌ها محسوب می‌شد، کاری کرد که هیچ هاچ‌بک دیگری جرأت نکرده بود. R26.R با کاپوت کربنی، پنجره‌های پلی‌کربنات، رینگ‌های سبک، قفس رول و صندلی‌های اسپرت، 126 کیلوگرم وزن کم کرد و با 230 اسب بخار، جای تعجب نبود که رکورد سریع‌ترین خودروی محرک جلوی نوربرگ‌رینگ را شکست.

اولین گلف GTI در سال 1976 هاچ‌بک‌های اسپرت را محبوب کرد و خریداران جدیدی را به دنیای خودروهای پرفورمنس معرفی کرد اما نسل‌های سوم و چهارم، با بالغ‌تر شدن، جذابیت خود را از دست داده بودند. نسل پنجم GTI در سال 2004 این اشتباهات را اصلاح کرد. با طراحی برجسته، رینگ‌های 18 اینچی اختصاصی و روکش‌های صندلی‌های پارچه‌ای چهارخانه، این خودرو ظاهر یک GTI واقعی را داشت و رانندگی‌اش نیز در حد یک GTI بود. گلف GTI نسل پنجم یک خودروی راننده محور عالی بود که شایسته جانشینی مدل‌های نسل اول و دوم محسوب می‌شد.

پایان