رشد سریع فروش خودروهای برقی در اروپا، نیمی از بازار الکتریکی خواهد شد!
انقلاب خودروهای برقی در اروپا با سرعتی فراتر از پیش‌بینی‌های قبلی در حال وقوع است. بر اساس یک تحلیل جدید، تا سال ۲۰۳۲، بیش از نیمی از فروش خودروهای نو در قاره سبز به مدل‌های تمام برقی اختصاص خواهد یافت که این یک نقطه عطف بزرگ محسوب می‌شود. این در حالی است که چین همچنان پیشتاز بی‌رقیب این میدان باقی می‌ماند و آمریکا با چالش‌های جدی در این مسیر مواجه است. این پیش‌بینی‌ها بخشی از یک گزارش جامع است که توسط شرکت معتبر خدمات مشاوره‌ای EY منتشر شده است. این مطالعه نشان می‌دهد که مسیرهای متفاوتی برای سه بازار بزرگ خودروی جهان یعنی چین، اروپا و آمریکا در پیش است.
بر اساس این گزارش، فروش خودروهای برقی در اروپا تا سال ۲۰۲۸ از مجموع فروش خودروهای بنزینی و دیزلی پیشی خواهد گرفت. البته تا سال ۲۰۳۰، خودروهای هیبریدی همچنان محبوبیت بیشتری نسبت به مدل‌های تمام برقی خواهند داشت؛ اما با سخت‌گیرانه‌تر شدن قوانین آلایندگی دی‌اکسید کربن و ورود خودروهای برقی ارزان‌تر به بازار، این معادله به نفع تمام الکتریکی‌ها تغییر خواهد کرد. در مقابل، روند الکتریکی‌سازی در ایالات‌متحده بسیار کندتر خواهد بود. پیش‌بینی قبلی حاکی از آن بود که خودروهای برقی تا سال ۲۰۳۴ به سهم ۵۰ درصدی از بازار آمریکا دست پیدا می‌کنند اما این هدف‌گذاری اکنون به سال ۲۰۳۹ موکول شده است. عواملی مانند عدم قطعیت‌های سیاسی، تعرفه‌های واردات و کاهش مشوق‌های دولتی، سرعت این گذار را کاهش داده‌اند. انتظار می‌رود در این میان، خودروهای هیبریدی جای خالی را پر کنند و سهم آن‌ها تا سال ۲۰۳۴ به ۳۴ درصد برسد.
در چین، داستان کاملاً متفاوت است. امسال فروش ترکیبی خودروهای تمام برقی و پلاگین‌هیبریدی در این کشور به ۵۰ درصد می‌رسد و پیش‌بینی می‌شود این رقم تا سال ۲۰۳۴ از ۹۰ درصد نیز عبور کند. نکته جالب اینجاست که سهم خودروهای تمام برقی به‌تنهایی در سال ۲۰۳۳ به ۵۰ درصد خواهد رسید (یک سال دیرتر از اروپا) که نشان‌دهنده اهمیت بالای مدل‌های پلاگین‌هیبریدی در بازار این کشور طی دهه آینده است.
یکی از مدیران ارشد شرکت EY در مورد این وضعیت توضیح می‌دهد:
گذار به خودروی برقی در حال پیشرفت است، اما به شکلی ناهمگون. آمریکا با عدم قطعیت سیاسی، هزینه‌های بالا و کمبود زیرساخت‌ها روبرو است. اروپا تحت تأثیر اهداف سخت‌گیرانه آلایندگی در یک مسیر بهبودی پایدار قرار دارد و چین از سیاست‌های باثبات و یک اکوسیستم قدرتمند بهره می‌برد.
این تفاوت در سرعت گذار به این معناست که خودروسازان نمی‌توانند یک استراتژی واحد برای همه بازارها داشته باشند. موفقیت آن‌ها به تولید پلتفرم‌های انعطاف‌پذیری بستگی دارد که بتواند هم نیاز بازارهای پرسرعتی مانند چین و اروپا را تأمین کند و هم بازارهای کندتری مانند آمریکای شمالی را در بازی نگه دارد.