مشهورترین برندهای خودروهای اسپرت که از بین رفتند

هرچند وقتی حرف از خودروهای اسپرت و سوپراسپرت می‌شود، نام‌های بزرگی مثل فراری و لامبورگینی به ذهن می‌آید اما در این حوزه، برندهای کوچکی هم برای مدتی فرصت جلب‌توجه پیدا کردند اما نتوانستند دوام بیاورند. در این مطلب، هشت برند پرفورمنس را بررسی می‌کنیم که خودروهای اسپرت شگفت‌انگیز و متنوعی تولید کردند اما متأسفانه موفقیت تجاری کافی برای بقا تا امروز را نداشتند.

این شرکت توسط یک رانندهٔ مسابقهٔ سوئیسی بنام پیتر مونته‌وردی تأسیس شد. وی پس از پایان دوران مسابقه‌ای‌اش، واردکننده اصلی فراری در سوئیس شد اما در سال ۱۹۶۷، انزو فراری قواعد بازی را تغییر داد و مونته‌وردی را مجبور کرد خودروها را به‌صورت عمده و در سری‌های صدتایی بخرد. مونته‌وردی از این تصمیم راضی نبود و تصمیم گرفت راه خودش را برود و شرکتی تأسیس کند. این شرکت تازه تأسیس مجموعه کوچکی از خودروهای لوکس و پرفورمنس تولید کرد که بیشترشان با همکاری کاروزریا فیسونه، اتاق‌ساز ایتالیایی، ساخته شدند؛ اما از اواخر دهه ۷۰، شرکت با مشکلات مالی روبرو شد و درنهایت در سال ۱۹۸۲ تعطیل شد. یک دهه بعد، مونته‌وردی تلاش کرد با یک خودروی مفهومی جدید بازگردد، اما موفق نشد.

برادران آلن و ریچارد جنسن از دهه ۲۰ شروع به فعالیت در طراحی خودرو کردند تا اینکه در سال ۱۹۳۴، شرکتی به نام W.J. Smith & Sons را تصاحب کردند و نامش را به جنسن موتورز تغییر دادند. این شرکت بدنه‌های سفارشی برای خودروهای موجود می‌ساخت و همچنین چند مدل اختصاصی تولید کرد. معروف‌ترین مدل جنسن، اینترسپتور بود، یک خودروی عضلانی بریتانیایی با پیشرانه کرایسلر؛ اما هم‌زمان با عرضه اینترسپتور، اختلافاتی باعث شد هردو برادر شرکت را ترک کنند. سپس مشکلات مالی شدت گرفت و تا اواخر دهه ۷۰، ورشکستگی شرکت غیرقابل‌اجتناب شد و در اواسط دهه ۸۰ به تعطیلی ختم شد. تلاش‌هایی برای احیای این شرکت در دهه‌های بعد انجام شد، اما موفقیتی به دنبال نداشت.

این شرکت خودروسازی توسط دو مهندس در شمال ولز تأسیس شد. در دهه بعد، مالکیت شرکت چندین بار جابجا شد و با مشکلات مالی مواجه شد که درنهایت به تعطیلی آن در اوایل دهه ۷۰ منجر شد. در سال ۱۹۸۱، نسخه دوم شرکت راه‌اندازی شد، اما در سال ۲۰۰۰ ورشکست شد. در سال ۲۰۰۲، نام مارکوس برای سومین بار توسط یک کارآفرین کانادایی احیا شد درحالی‌که تولید خودروهای خیابانی در بریتانیا ماند، تولید خودروهای مسابقه‌ای به هلند منتقل شد. بااین‌حال، این نسخه از شرکت هم عمر کوتاهی داشت و در سال ۲۰۰۷ تعطیل شد. اخیراً اخباری درباره برنامه‌ریزی برای احیای دوباره این برند منتشر شده و شاید نام مارکوس به‌زودی دوباره زنده شود.

این شرکت که به نام راننده افسانه‌ای ایتالیایی، آلبرتو آسکاری، نام‌گذاری شده، در سال ۱۹۹۴ توسط کلاز زوارت، کارآفرین نفت و گاز و راننده سابق مسابقه‌ای، تأسیس شد. اولین خودروی این برند، کانسپت FGT بود که دوران کوتاهی در موتوراسپرت داشت. در سال ۱۹۹۸، اولین مدل تولیدی به نام آسکاری اکوسه عرضه شد. در سال‌های بعد، آسکاری چند خودروی خیابانی و مسابقه‌ای دیگر مثل KZ1، KZ1-R و A10 تولید کرد اما نهایتاً با مشکلات مالی جدی روبرو و در سال ۲۰۱۰ تعطیل شد. امروز، کارخانه آسکاری در بریتانیا در اختیار تیم فرمول یک هاس است.

این خودروساز ایتالیایی در سال ۱۹۵۹ توسط الخاندرو دتوماسو، راننده سابق مسابقه تأسیس شد. این شرکت در تولید خودروهای لوکس و پرفورمنس تخصص داشت و چندین مدل با پیشرانه‌های فورد تولید کرد. خود فورد نیز بین سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۴ مالکیت دتوماسو را در اختیار داشت. برخی از ساخته‌های این شرکت مثل مانگوستا و پانترا در دنیای خودرو معروف شدند اما در دهه ۹۰، شرکت با مشکلات مالی مواجه شد و کمی پس از آغاز هزاره جدید از بین رفت. در دو دهه بعد، دو بار تلاش‌هایی برای احیای دتوماسو انجام شد، اما به‌جایی نرسید. بااین‌حال، با عرضهٔ سوپرکار P72 در اواخر امسال، به نظر می‌رسد نام دتوماسو این بار با موفقیت بازگردد.

ماروسیا در سال ۲۰۰۷ توسط نیکولای فومنکو، کارآفرینی که سابقه رانندگی مسابقه، بازیگری و میزبانی نسخه روسی تاپ گیر را داشت، تأسیس شد. هدف او ساخت اولین سوپرکار روسی بود. نتیجه، سری B ماروسیا بود که در دو مدل B1 و B2 در سال 2008 معرفی شد. این خودروها از نظر فنی یکسان بودند اما تفاوت‌هایی در طراحی داشتند. این شرکت همچنین تیم فرمول یک ماروسیا را هم اداره می‌کرد که بعداً از شرکت مادر جدا شد.

سیزتا در سال ۱۹۸۸ توسط مهندس ایتالیایی کلودیو زامپولی و با همکاری جورجو مورودر، تهیه‌کننده افسانه‌ای موسیقی تأسیس شد. این شرکت تنها یک خودرو تولید کرد که سیزتا V16T نام داشت و توسط مارچلو گاندینی، طراح معروف برتونه، طراحی شد. این خودرو مجهز به یک پیشرانه V16 غیرمعمول بود. سیزتا V16T تنها در چند دستگاه تولید شد زیرا شرکت در ایتالیا ورشکست شد و زامپولی به آمریکا رفت، جایی که شرکت جدیدی با همین نام راه‌اندازی کرد. او چند نمونه دیگر از V16T ساخت اما این شرکت پس از مرگش در سال ۲۰۲۱ تعطیل شد.

 منبع: CarBuzz