پنج خودروی افسانه‌ای خالق کلاس‌های جدید؛ از هاچ‌بک داغ تا سوپراسپرت

در طول تاریخ صنعت خودروسازی، گاهی خودروسازان مدل‌هایی را عرضه کرده‌اند که فراتر از پیش‌بینی‌ها محبوب شدند و فروش فوق‌العاده‌ای داشته‌اند. برخی از این مدل‌ها حتی بخش جدیدی را در بازار خودرو ایجاد کردند که دیگر خودروسازان را هم به پاسخ واداشتند. در ادامه با پنج نمونه از این ماشین‌ها آشنا می‌شویم.

موستانگ نتیجه پروژه‌ای پیچیده بود. این خودرو در آوریل ۱۹۶۴ در نمایشگاه نیویورک رونمایی شد و در بسیاری از اجزای مکانیکی با فورد فیرلین اشتراک داشت. بااین‌حال، موستانگ بدنه‌ای کاملاً جدید و خیره‌کننده داشت که از گرندتوررهای اروپایی آن دوران الهام گرفته بود. علاوه بر این، موستانگ با فهرست بلندبالایی از آپشن‌ها عرضه شد که در سال‌های بعد حتی متنوع‌تر شد. موستانگ برای فورد یک موفقیت فروش چشمگیر بود و با ایجاد بخش پونی کار در بازار، راه را برای رقبایی مانند شورلت کامارو، پونتیاک فایربرد و دوج چلنجر هموار کرد؛ اما با وجود جذابیت دیگر رقبا، موستانگ در دهه‌های بعد همچنان قهرمان بلامنازع بخش پونی کار باقی ماند.

پونتیاک در سال ۱۹۶۴ نسل جدید مدل میان سایز تمپست را عرضه کرد. کسانی که نسخه اسپرت‌تری از تمپست دودر می‌خواستند، می‌توانستند نسخهٔ لمان را انتخاب کنند اما در همان سال، پونتیاک پکیجی انحصاری بنام GTO را برای لمان معرفی کرد که پرفورمنس را به سطحی بالاتر برد. با پکیج GTO، این خودروی میان سایز به ارتقاهای شاسی و پیشرانه ۶.۴ لیتری V8 مجهز شد که معمولاً برای مدل‌های فول سایز جنرال موتورز استفاده می‌شد. این پیشرانه در نسخه استاندارد با یک کاربراتور چهار دهانه ۳۲۵ اسب بخار تولید می‌کرد که در نسخهٔ سه کاربراتوری به ۳۴۸ اسب بخار می‌رسید. پکیج GTO این خودرو را به جنگجویی خیابانی تبدیل کرد که می‌توانست خودروهای اسپرت گران‌قیمت‌تر را در خط مستقیم به چالش بکشد. GTO به‌سرعت محبوب شد و فروش فوق‌العاده‌ای داشت به‌طوری‌که بسیاری از برندها پکیج‌های مشابهی برای خودروهای میان سایز خود عرضه کردند. GTO جرقه جنون خودروهای عضلانی را زد که طی سال‌های بعد بسیار شلوغ شد.

فولکس‌واگن گلف در سال ۱۹۷۴ معرفی شد و وظیفه سنگینی به‌عنوان جایگزین مدرن بیتل داشت یعنی خودرویی که به یکی از محبوب‌ترین خودروهای تاریخ تبدیل شده بود. گلف، مانند بیتل، با قیمت مقرون‌به‌صرفه و کیفیت ساخت بالا، موجی در بازار ایجاد کرد و فروش بسیار خوبی داشت. سپس در سال ۱۹۷۶ در نمایشگاه خودروی فرانکفورت، فولکس‌واگن نسخه‌ای اسپرت و پرفورمنس به نام GTI را به خانوادهٔ گلف محبوب اضافه کرد. GTI تغییرات ظاهری ظریفی داشت اما جادوی واقعی در پیشرانه ۱.۶ لیتری چهار سیلندر خطی انژکتوری آن نهفته بود که ۱۱۰ اسب بخار تولید می‌کرد. این قدرت، گلف GTI کوچک و سبک را به خودرویی هیجان‌انگیز تبدیل کرد، بدون اینکه خیلی بالاتر از نسخه استاندارد باشد. فولکس‌واگن گلف GTI یکی از اولین و محبوب‌ترین هاچ‌بک‌های پرفورمنس بود و راه را برای آنچه امروز هاچ‌بک‌های داغ می‌نامیم، باز کرد.

آئودی از سال ۱۹۷۷ آزمایش سیستم چهارچرخ محرک روی خودروهای سواری را آغاز کرد. در آن سال، مهندس شاسی آئودی، یورگ بنسینگر، چندین مدل آئودی را در شرایط برفی سخت آزمایش کرد و متوجه شد که خودروی نظامی فولکس‌واگن ایلتیس که برای حمل تجهیزات استفاده می‌شد، به‌راحتی از آن‌ها پیشی می‌گیرد. این امر به توسعه سیستم چهارچرخ محرک توانمند کواترو و کوپه‌ای بر پایهٔ آئودی ۸۰ نسل B2 با همین نام منجر شد. آئودی کواترو خودرویی انقلابی برای جاده و نسخه‌ای ویژه برای همولوگیشن بود که به آئودی امکان داد خودرویی چهارچرخ محرک را در مسابقات رالی WRC وارد کند. این سیستم چهارچرخ محرک، دنیای رالی را متحول کرد و در نسخه خیابانی، برتری پرفورمنس یک کوپه اسپرت چهارچرخ محرک را نشان داد. این مدل نشان داد که یک خودروی پرفورمنس چهارچرخ محرک تا چه حد می‌تواند جذاب باشد. در دهه‌های بعد، افزودن سیستم چهارچرخ محرک به خودروهای پرفورمنس به روندی محبوب در میان خودروسازان تبدیل شد و به خلق افسانه‌های دیگری مانند نیسان اسکای‌لاین GT-R منجر شد.

فروچیو لامبورگینی، صنعتگر موفق ایتالیایی که با فروش تراکتور ثروتمند شده بود، به‌واسطهٔ نارضایتی از خودروی فراری خود و درگیری با انزو فراری، شرکت لامبورگینی را تأسیس کرد. لامبورگینی با کمک برخی از بهترین طراحان و مهندسان جهان، گرند تورر 350 GT را با موفقیت توسعه داد و به‌سرعت جایگاه خود را در بخش خاص بازار تثبیت کرد. فروچیو لامبورگینی فقط به ساخت بهترین گرندتوررهای جهان علاقه داشت اما در اواسط دهه ۶۰، کارکنانش او را متقاعد کردند تا پروژه‌ای جدید با تمرکز بر پرفورمنس را تأیید کند. این مدل میورا بود که در سال ۱۹۶۶ معرفی شد و با طراحی خیره‌کننده برتونه و پرفورمنس استثنایی، توجه علاقه‌مندان ثروتمند را جلب کرد. این خودرو با پیشرانه ۳.۹ لیتری V12 با ۳۴۵ اسب بخار که پشت کابین نصب شده بود، یکی از اولین خودروهای تولیدی موتور وسط بود. میورا موفقیتی چشمگیر داشت و بسیاری از مورخان معتقدند که این خودرو اولین سوپرخودروی واقعی جهان بود. میورا راه را برای پرچم‌داران آینده لامبورگینی هموار کرد و دیگر خودروسازان را به ساخت خودروهای اسپرت موتور وسط تشویق کرد.

 منبع: Autoevolution