پنج سوپراسپرت فرانسوی که از وجودشان خبر نداشتید

دنیای ابرخودروها با نام‌های ایتالیایی و آلمانی گره خورده است و حرف از فرانسه می‌شود تقریباً تمام ذهن‌ها به سمت هاچ‌بک‌های کوچک می‌رود اما تاریخچهٔ خودروسازی فرانسه، قصهٔ هیولاهای قدرتمند و جسوری را نیز در سینه دارد؛ خودروهایی که روزگاری برای به چالش کشیدن بزرگان جهان ساخته شدند اما امروز در غبار زمان به فراموشی سپرده شده‌اند. در چهار دههٔ گذشته، شرکت‌های کوچک و حتی بزرگ فرانسوی، دست به خلق ابرخودروهایی زدند که هرکدام داستان منحصربه‌فرد خود را دارند.

در اواخر دههٔ هشتاد میلادی، شرکت آکسیام مگا که به ساخت خودروهای کوچک شهری مشهور بود، در تصمیمی جسورانه به فکر ساخت یک ابرخودرو افتاد. نتیجه این تصمیم که در نمایشگاه خودرو پاریس ۱۹۹۲ رونمایی شد، یک هیولای عجیب‌وغریب به نام مگا ترک بود. این خودرو یک سوپراسپرت معمولی نبود و با ارتفاع زیاد از سطح زمین، لاستیک‌های آفرود ساخت میشلن و سیستم چهارچرخ محرک دائمی، بیشتر به یک شاسی‌بلند اسپرت شباهت داشت. این غول ۲۰۰۰ کیلوگرمی به یک موتور ۶ لیتری V12 مرسدس بنز (M120) با قدرتی نزدیک به ۴۰۰ اسب بخار مجهز بود. با وجود طراحی شگفت‌انگیز، هزینه‌های بالای توسعه و بازاریابی ضعیف باعث شد تا تنها ۶ دستگاه از مگا ترک ساخته شود و به خاطره‌ای دور در تاریخ تبدیل شود.

شاید امروز نام ونچوری را با تیم فرمول E بشناسید اما این شرکت در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی، برخی از جذاب‌ترین خودروهای اسپرت فرانسه را تولید می‌کرد. مدل آتلانتیک ۳۰۰ که بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۰ تولید شد، یکی از زیباترین محصولات این شرکت بود. این مدل که با پیشرانهٔ ۳ لیتری PRV (پژو-رنو-ولوو) V6 در دو نسخه تنفس طبیعی یا توربوشارژر عرضه شد، بیشتر یک گرندتورر بود تا سوپراسپرت اما نسخهٔ خاص آتلانتیک ۳۰۰ بای‌توربو که در سال ۱۹۹۸ عرضه شد، با موتور ۳ لیتری V6 توئین توربوی ارتقاءیافته، پا به قلمرو ابرخودروها گذاشت. این موتور با ۳۰۶ اسب بخار قدرت، خودرو را در ۴٫۷ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رساند و حداکثر سرعت ۲۷۵ کیلومتر بر ساعت را برای آن فراهم می‌کرد. این خودرو در زمان خود یک جایگزین جدی برای محصولات فراری، هم از نظر طراحی و هم از نظر عملکرد، به شمار می‌رفت.

این ابرخودرو تنها محصول یک شرکت بزرگ فرانسوی در لیست ما محسوب می‌شود اما هرگز به خط تولید نرسید. پژو با رونمایی از اوکسیا در نمایشگاه خودرو پاریس ۱۹۸۸، قصد داشت چشم‌انداز خود از آیندهٔ سوپراسپرت‌ها را به نمایش بگذارد. اوکسیا بر پایهٔ یک شاسی یکپارچهٔ آلومینیومی ساخته شده بود و بدنهٔ آینده‌نگرانهٔ آن از ترکیب فیبر کربن و کولار شکل گرفته بود. قلب تپندهٔ این هیولا یک موتور ۲٫۸۵ لیتری V6 از خانوادهٔ PRV بود که با دو توربوشارژر بزرگ، ۶۸۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. اوکسیا با سیستم چهارچرخ متحرک و فرمان‌پذیری چهارچرخ، کاملاً کاربردی بود و در تست‌ها توانست به سرعت خیره‌کنندهٔ ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت دست یابد. پژو دو نمونه از آن ساخت اما متأسفانه این پروژهٔ شگفت‌انگیز هرگز به تولید نرسید.

با وجود جذابیت آتلانتیک، چشمگیرترین محصول ونچوری مدل 400 GT بود؛ ابرخودرویی که لقب فراری F40 فرانسوی را یدک می‌کشید. این خودرو در سال 1992 ابتدا به‌عنوان یک مدل مسابقه‌ای به نام 400 تروفی متولد شد. این خودرویی مخصوص پیست برای مسابقات اختصاصی ونچوری بود. کسانی که این خودروهای مسابقه‌ای را می‌خریدند، می‌توانستند پس از پایان فصل، خودروی خود را برای استفاده در جاده‌های عمومی تبدیل کنند. محبوبیت تبدیل مدل‌های مسابقه‌ای به جاده‌ای باعث شد ونچوری تولید نسخهٔ جاده‌ای آن را آغاز کند. این خودرویی سبک و چابک با موتور V6 توئین توربو و ۴۰۰ اسب بخار قدرت بود شتابی حتی سریع‌تر از فراری F40 داشت اما هرگز به شهرت رقیب ایتالیایی خود نرسید.

آکسیام مگا در دههٔ 90 علاوه بر مگا ترک، سوپراسپرت فراموش‌شدهٔ دیگری نیز ساخت. مگا مونت‌کارلو که در نمایشگاه ژنو ۱۹۹۶ رونمایی شد، بر اساس یک طرح اولیهٔ ایتالیایی با موتور V12 لامبورگینی توسعه یافته بود. آن سوپراسپرت اولیه هرگز به سرانجام نرسید و حقوق تنها پروتوتایپ آن همراه با کل پروژه در اواسط دهه ۱۹۹۰ توسط آکسیام خریداری شد. این شرکت شاسی را به‌طور جامع بهبود داد، بدنه را کاملاً بازطراحی کرد و بجای پیشرانهٔ لامبورگینی از موتور 6 لیتری V12 مرسدس بنز استفاده کرد. گفته می‌شود این سوپراسپرت شتاب صفرتاصد ۴٫۴ ثانیه‌ای و حداکثر سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت داشت اما محدودیت‌های مالی باعث شد این پروژه نیز به سرانجام نرسد و گمان می‌رود تنها بین ۲ تا ۵ دستگاه از آن تا سال ۱۹۹۹ ساخته شده باشد.

منبع: Autoevolution