ابرخودروهای دوازده سیلندر جذاب آمریکایی که تولید نشدند

سه‌شنبه 2 دی 1404 - 12:00
مطالعه 3 دقیقه
ابرخودروهای V12 آمریکایی
آمریکا ابرخودروهای V12 شگفت‌انگیزی ساخت که می‌توانستند تاریخ را عوض کنند، اما مدیران هیچ‌گاه چراغ سبز تولید را روشن نکردند.
تبلیغات

برخلاف اروپایی‌ها که با پیشرانه‌های V12 افسانه‌سرایی می‌کنند، خودروسازان آمریکایی عمدتاً روی موتورهای V8 تمرکز داشته‌اند اما این به معنای عدم آزمایش موتورهای دوازده سیلندر نبوده است. در پشت درهای بسته، غول‌های دیترویت هیولاهایی خلق کردند که هرگز به خط تولید نرسیدند. این داستان چهار ابرخودروی V12 آمریکایی است؛ پنج رؤیای جاه‌طلبانه با قلب‌های تپنده دوازده سیلندر که می‌توانستند معادلات بازار را برهم بزنند اما درنهایت به تاریخ پیوستند.

کوروت ZR-12

در اوایل دهه ۹۰ میلادی، شورلت با مدل ZR-1 کوروت، مرز بین خودروی اسپرت و سوپراسپرت را جابجا کرده بود؛ اما ظهور دوج وایپر با موتور V10 و قدرت ۴۰۰ اسب بخار، زنگ خطر را برای شورلت به صدا درآورد. پاسخ آن‌ها یک پروژهٔ کاملاً محرمانه بنام کوروت ZR-12 بود. تیمی کوچک یک پیشرانه غول‌پیکر ۹.۸ لیتری V12 را که در اصل برای قایق و هواپیما طراحی شده بود، در سینه کوروت جای دادند. نتیجه، قدرت سرسام‌آور ۶۸۶ اسب بخار و گشتاور ۹۲۲ نیوتن‌متر بود اما متأسفانه، مدیران هرگز برای تولید انبوه این هیولای رام‌نشدنی چراغ سبز نشان ندادند و پروژه در سکوت بایگانی شد.

فورد GT90

فورد در دهه ۹۰ میلادی با رونمایی از کانسپت‌های خیره‌کننده در نمایشگاه دیترویت، همه را شگفت‌زده می‌کرد. ستاره نمایشگاه سال ۱۹۹۵، جانشین مدرن اسطوره مسابقات لمان یعنی GT40 بود. این خودرو که GT90 نام گرفت، با طراحی آینده‌نگرانه و خطوط تیز خود، ادای دینی به گذشته پرافتخار فورد بود. قلب تپنده آن اما به آینده تعلق داشت. این یک موتور ۵.۹ لیتری V12 مجهز به چهار توربوشارژر بود. این ترکیب، قدرتی معادل ۷۲۰ اسب بخار تولید می‌کرد. استقبال بی‌نظیر مردم و رسانه‌ها، مدیران را وسوسه کرد تا تولید محدود آن را بررسی کنند اما درنهایت، محاسبات مالی نشان داد که ریسک پروژه بیش‌ازحد بزرگ است و GT90 به یک اسطوره تک ساخت تبدیل شد.

کادیلاک سی‌ین

کادیلاک برای جشن گرفتن صدمین سالگرد تأسیس خود در سال ۲۰۰۲، نیاز به یک شگفتی داشت تا اعتبار ازدست‌رفته‌اش در سال‌های ابتدایی قرن بیست‌ویکم را بازیابد. آن شگفتی، یک ابرخودروی لوکس به نام سی‌ین (به اسپانیایی یعنی صد) بود. طراحی آن با الهام از جنگنده رادارگریز F-22 رپتور انجام شده بود و هنوز هم مدرن به نظر می‌رسد. در سینهٔ این سوپرکار یک موتور آزمایشی ۷.۵ لیتری V12 با قدرت ۷۵۰ اسب بخار قرار داشت. سی‌ین تقریباً آماده تولید بود اما جنرال موتورز به دلیل نگرانی‌های مالی، این پروژه را نیز متوقف کرد.

کرایسلر ME 4-12

در سال ۲۰۰۴، کرایسلر با رونمایی از یک ابرخودروی غیرمنتظره به نام ME 4-12، همه را غافلگیر کرد. این خودرو که با پیشرفته‌ترین فناوری‌های آن زمان ساخته شده بود، یک شاهکار مهندسی بود. پیشرانه V12 آن توسط AMG بر پایه موتور مرسدس بنز M120 توسعه یافته و به چهار توربوشارژر مجهز شده بود. خروجی نهایی این موتور ۸۵۰ اسب بخار قدرت و ۱۱۵۲ نیوتن‌متر گشتاور بود. این خودرو حتی تمام تست‌های قانونی فدرال را پشت سر گذاشت و کاملاً برای تولید آماده بود اما شرکت مادر یعنی دایملر-کرایسلر، درنهایت به این نتیجه رسید که هزینه‌های تولید بسیار بیشتر از سود احتمالی خواهد بود. به‌این‌ترتیب، قوی‌ترین ابرخودروی آمریکایی آن دوران نیز هرگز به خیابان‌ها نرسید.

 منبع: Autoevolution

نظرات

تبلیغات

©1404 - 1393 کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب پدال تنها با کسب مجوز مکتوب امکان پذیر است.