میانگین قدرت خودروها در دهه‌های مختلف، از دههٔ 50 تا حال حاضر

اولین خودروی جهان که ساخت کارل بنز بود، تنها 0.75 اسب بخار قدرت داشت و پس‌ازآن، قدرت خودروها همواره افزایش پیدا کرد اما جنگ اصلی قدرت با شروع رونق فروش خودرو در دههٔ 50 میلادی آغاز شد. به همین دلیل، قصد داریم میانگین قدرت خودروها از همین دهه به بعد را بررسی کنیم و برای این کار بازار آمریکا ملاک قرار می‌دهیم. در این رابطه اما ذکر یک نکته ضروری است. در سال 1971، روش رسمی اندازه‌گیری قدرت خودروها تغییر کرد. قبل از آن معمولاً قدرت خالص موتور بدون لوازم جانبی و سیستم اگزوز اندازه‌گیری می‌شد اما از این سال به بعد، قدرت نهایی روی چرخ خودروها با استفاده از دستگاه داینو ملاک قرار می‌گرفت. ازآنجایی‌که مقداری از قدرت موتور تا رسیدن به چرخ‌ها تلف می‌شود (حدود 50 اسب بخار)، قدرت خودروهای پیش از سال 1971 بیشتر بود.

در دههٔ 50 آمریکا در دوران رونق پس از جنگ جهانی دوم قرار داشت. در آن سال‌ها قیمت هر لیتر بنزین کمتر از 10 سنت بود، خانه‌ها ارزان بودند و کار فراوان پیدا می‌شد. همچنین با رشد صنعت و احداث بزرگراه‌های بین ایالتی، فروش خودرو رونق گرفت. پرفروش‌ترین خودروی آمریکا در اواسط دههٔ 50 شورلت بلیر بود. موتور شش سیلندر خطی این ماشین 115 اسب بخار قدرت داشت درحالی‌که قوی‌ترین موتور هشت سیلندر آن 162 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. در دههٔ 50 همچنین کارانددرایور آزمایش خودروها را آغاز کرد و سریع‌ترین خودرویی که بررسی کرد فراری 250GT با 237 اسب بخار قدرت بود که ظرف 5.9 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رسید. بااین‌حال، موتور V12 فراری 410 سوپرآمریکا 300 اسب بخار قدرت داشت؛ بنابراین، نمی‌توان میانگین دقیقی برای قدرت خودروها در دههٔ 50 ذکر کرد اما با در نظر گرفتن همهٔ خودروهای آن زمان، بهترین عدد می‌تواند چیزی در حدود 100 اسب بخار باشد.

با شروع دههٔ 60 جنگ اسب بخار شدت گرفت و ماسل کارها متولد شدند. البته متأسفانه آن زمان معیار واحدی برای اندازه‌گیری قدرت وجود نداشت و بسیاری از خودروسازان آمریکایی قدرت محصولات خود را کمتر از میزان واقعی اعلام می‌کردند. پرفروش‌ترین خودروی دههٔ 60 شورلت ایمپالا بود که در نسخهٔ پایه 162 اسب بخار قدرت داشت اما قدرت برخی ماسل کارهای سطح بالا به بیش از 400 اسب بخار می‌رسید که حتی از فراری‌های V12 هم بیشتر بود. البته در آن سال‌ها اکثر مردم خواهان خودرویی بودند که بتواند با سرعتی در حدود 80 کیلومتر بر ساعت حرکت کند و به همین دلیل، میانگین قدرت خودروها در آمریکا در دههٔ 60 با افزایشی جزئی به 120 اسب بخار رسید.

علاوه بر تغییر شیوهٔ اندازه‌گیری قدرت در سال 1971، شروع بحران نفتی در اواسط دههٔ 70 و سپس وضع قانون کنترل تولید گازهای گلخانه‌ای، ماسل کارها را نابود کرد. به همین دلیل، درحالی‌که در سال 1969 می‌شد یک کادیلاک با موتور 8.1 لیتری خرید، در سال 1975 هوندا سیویک با موتور 1.2 لیتری به خودروی بسیار پرفروشی تبدیل شد. پرفروش‌ترین خودروهای آن دوران نیز الدزمبیل کاتلاس و شورلت ایمپالا با قدرت 105 اسب بخاری بودند. البته هردو خودرو موتورهای قوی‌تری هم داشتند و ایمپالا با پیشرانهٔ هشت سیلندر 145 اسب بخاری قابل خریداری بود ولی میانگین قدرت از سال 1970 تا 1980 حدود 22 درصد کاهش یافت و به حدود 96 اسب بخار رسید.

در دههٔ 80 نبرد برای قدرت با قوانین آلایندگی سرکوب شد و قیمت سوخت نیز همچنان بالا بود. به همین دلیل، در سال 1984 پرفروش‌ترین خودروی آمریکا شورلت کاوالیر با تنها 88 اسب بخار قدرت بود درحالی‌که فورد موستانگ SVO در همان سال با یک پیشرانهٔ 2.3 لیتری چهار سیلندر توربو ارائه می‌شد که 174 اسب بخار قدرت داشت. در اواخر دههٔ 80 نیز قدرت موستانگ 5 لیتری V8 به 220 اسب بخار رسید. بیوک گرند نشنال که یکی از سریع‌ترین خودروهای آمریکایی در دههٔ 80 بود، از یک پیشرانهٔ V6 توربو با 235 اسب بخار قدرت استفاده می‌کرد. اروپایی‌ها نیز عادت داشتند از موتورهای کوچک قدرت بالایی بگیرند و پورشه 911 در دههٔ 80 حدود 240 اسب بخار قدرت داشت. کسانی که خواهان قدرتی بیش از این‌ها بودند نیز باید سراغ خودرویی مثل فراری F40 با 470 اسب بخار قدرت می‌رفتند. با همهٔ این‌ها، میانگین قدرت خودروها از 100 اسب بخار در سال 1980 به حدود 120 اسب بخار در سال 1989 رسید.

در دههٔ 90 هوندا آکورد، فورد تاروس و تویوتا کمری به پرفروش‌ترین خودروهای آمریکا تبدیل شدند که در نسخهٔ پایه به ترتیب 125 اسب بخار، 145 اسب بخار و 133 اسب بخار قدرت داشتند. تا سال 1995 موستانگ GT هنوز تنها 215 اسب بخار قدرت داشت اما در سال 1999 این رقم به 260 اسب بخار رسید. سریع‌ترین خودروی دههٔ 90 اما مک‌لارن F1 بود که موتور 6 لیتری V12 آن قدرت شگفت‌انگیز 627 اسب بخاری تولید می‌کرد. در پایان این دهه هم ازآنجایی‌که خودروسازان دوباره افزایش قدرت در مدل‌های پرفورمنس خود را آغاز کردند، میانگین قدرت به حدود 160 اسب بخار رسید.

در دههٔ 2000 آن‌طور که انتظار می‌رفت میانگین قدرت جهش پیدا نکرد ولی بااین‌حال، هایپرکارها متولد شدند و قدرت‌های 700-800 اسب بخاری را دیدیم. سپس کونیگزگ CCX-R با 1018 اسب بخار قدرت معرفی شد. پرفروش‌ترین خودروی سواری دههٔ اول قرن جدید تویوتا کمری بود که در سال 2000 قدرتی بین 133 تا 194 اسب بخار و در سال 2009 بین 155 تا 268 اسب بخار داشت. در آن سال‌ها اما سلیقهٔ خریداران تغییر کرد. در سال 2002 فروش پیکاپ‌ها از خودروهای سواری بیشتر شد و شاسی‌بلندها محبوب شدند. بااین‌حال، موستانگ همچنان قوی‌تر می‌شد و قدرت نسخهٔ GT در سال 2009 به 300 اسب بخار رسید.

پرفروش‌ترین خودروی سواری در سال 2010 هوندا آکورد بود که بین 177 تا 271 اسب بخار قدرت داشت. تا پایان این دهه اما قدرت 400 اسب بخاری در خودروهای پرفورمنس عادی شد و قدرت موستانگ GT در سال 2019 به 460 اسب بخار رسید. در دههٔ 2010 همچنین بوگاتی و کونیگزگ در هایپرکارهای خود قدرت 1500 اسب بخاری را ارائه می‌کردند ولی بااین‌حال، میانگین قدرت حدود 200 اسب بخار بود. در حال حاضر در سال 2023 نیز این رقم به 212 اسب بخار رسیده است اما ازآنجایی‌که هم‌اکنون خودروهای اقتصادی معمولاً بین 170 تا 190 اسب بخار قدرت دارند و خودروهای هیبریدی محبوب‌تر شده‌اند، انتظار افزایش چشمگیر میانگین قدرت را نداریم.