جذاب‌ترین و موفق‌ترین زیربرندهای جهان خودرو، از SRT و AMG تا نیسمو و آبارث

مرسدس بنز به‌تازگی اولین محصول از سری فوق لوکس و انحصاری خود با نام میتوس را معرفی کرده است. این زیربرند جدید به خودروهایی خاص و تولید محدود اختصاص دارد. در جهان خودروسازی اما زیربرندهای زیادی وجود دارد که خودروسازان به دلایل متعددی معرفی کرده‌اند. از AMG که خودروهای اسپرت فوق‌العاده‌ای خلق می‌کند تا دنالی که برای لوکس‌ترین محصولات جی‌ام‌سی در نظر گرفته شده است، زیربرندها حوزهٔ بسیار گسترده‌ای از صنعت خودروسازی را پوشش می‌دهند. در ادامه با جذاب‌ترین و موفق‌ترین زیربرندها آشنا خواهیم شد.

«آمدی گوردینی» در دههٔ 30 تیونینگ خودرو را آغاز کرد اما پس از پایان جنگ جهانی دوم، به تولید خودروهای خود در تعدادی محدود پرداخت. این شرکت در دههٔ 50 با رنو همکاری کرد و از این طریق در طول دههٔ 60 در مسابقات لمانز شرکت کرد. این همکاری همچنین منجر به ساخت رنو دوفین گوردینی در سال 1957 و سپس رنوهای گوردینی دیگر مثل 5، 12، 17 و 8 شد. رنو در سال 2009 این زیربرند را برای عرضهٔ نسخه‌های اسپرت توئینگو و کلیو احیا کرد اما نتوانست موفقیت گذشته را تکرار کند.

وقتی حرف از جذابیت و موفقیت می‌شود، زیربرندهای کمی در جهان خودرو پیدا می‌شود که توان رقابت با بخش M ب‌ام‌و را داشته باشد. اولین خودروی جاده‌ای این بخش M1 بود و سپس M5، M3 و مدل‌های دیگر هم ارائه شدند. این بخش اولین بار در سال 1972 برای توسعهٔ خودروهای مسابقه‌ای تأسیس شد اما تا پایان همان دهه توجه خود را روی ساخت خودروهای جاده‌ای اسپرت معطوف کرد. خودروهای M حتی شماره وین اختصاصی خود را دارند که از مدل‌های معمولی ب‌ام‌و جدا است.

ب‌ام‌و برای خودروهای تمام الکتریکی خود زیربرند i را ایجاد کرد. اولین خودروهای این بخش، i3 و i8 بودند. امروز نیز علاوه بر مدل‌های اختصاصی مثل iX، این بخش نسخهٔ الکتریکی محصولات درون‌سوز ب‌ام‌و مثل i4 و i5 را هم تولید می‌کند.

«ژان ردله» در سال 1955 آلپین را ایجاد کرد تا با استفاده از مکانیک‌های رنو اقدام به ساخت خودروهای اسپرت کند. سپس در سال 1973 آلپین به زیرمجموعهٔ رنو تبدیل شد و شرکت فرانسوی در سال 1995 به دلیل فروش پایین، این بخش را تعطیل کرد. بااین‌حال، بیش از دو دهه بعد، با رونمایی از یک آلپین کاملاً جدید در نمایشگاه ژنو 2018، این بخش دوباره احیا شد. آلپین امروز به زیربرند پرفورمنس رنو تبدیل شده و حتی نام تیم فرمول یک این شرکت هم چند سالی است که به آلپین تغییر پیدا کرده است.

آئودی سال‌ها است که با مدل‌های سری S و RS خود با ب‌ام‌و M و مرسدس AMG رقابت می‌کند. دراین‌بین، مدل‌های RS که بالاترین نسخهٔ محصولات آئودی هستند، توسط برند زیرمجموعهٔ این شرکت با نام آئودی اسپرت تولید می‌شوند. نام RS از کلمهٔ آلمانی RennSport گرفته شده که به معنای ورزش مسابقه‌ای است. سری RS اولین بار در سال 1994 با استیشن RS2 متولد شد که با همکاری پورشه بر اساس آئودی 80 ساخته شد و 315 اسب بخار قدرت داشت.

نیسمو که در سال 1984 به‌عنوان بخش پرفورمنس نیسان شکل گرفت، اولین خودروی خود که بر اساس اسکای‌لاین R31 ساخته شده بود را در سال 1987 معرفی کرد و در طول دههٔ 90 ساخت نسخه‌های قوی‌تر اسکای‌لاین GT-R را ادامه داد. یکی از جذاب‌ترین ساخته‌های نیسمو، GT-R Z-Tune در نسل R34 بود که 500 اسب بخار قدرت داشت و تنها 19 دستگاه از آن در سال 2003 ساخته شد. هرچند GT-R کنونی یا R35 در سال 2008 معرفی شد اما تا سال 2015 نسخهٔ نیسمو برای آن ارائه نشده بود. در این نسخه قدرت به 600 اسب بخار افزایش پیدا کرد.

فورد در سال 1981 بخش پرفورمنس خود را با نام SVO (مخفف عملیات خودروهای ویژهٔ) ایجاد کرد. اولین خودروی جاده‌ای این بخش موستانگ SVO بود که در سال 1984 معرفی شد. سپس SVO در سال 1993 به SVT (مخفف تیم خودروهای ویژه) تغییر نام داد. مشهورترین خودروی این بخش پیکاپ رپتور بود که در سال 2010 با پیشرانهٔ 6.2 لیتری V8 و 410 اسب بخار قدرت معرفی شد. در سال 2015 اما دو بخش SVT و RS فورد در یک بخش با نام فورد پرفورمنس ادغام شدند و به همین دلیل است که امروز نام SVT را در محصولات پرفورمنس فورد نمی‌بینیم.

دنالی نامی است که جی‌ام‌سی برای بالاترین و گران‌ترین نسخهٔ محصولات خود استفاده می‌کند. این سری اولین بار در سال 1999 به‌عنوان نسخهٔ پرچم‌دار یوکان به بازار آمد. مدل‌های دنالی یکی از نمادهای تجمل در خانوادهٔ جنرال موتورز هستند و جایگزینی ارزان‌تر برای خودروهای کادیلاک به‌حساب می‌آیند. در سال 2013 بیست درصد از کل فروش جی‌ام‌سی فقط به مدل‌های دنالی اختصاص داشت که این را به یکی از موفق‌ترین زیربرندهای جنرال موتورز تبدیل کرد. موفقیت دنالی حتی باعث شد بیوک هم با ایجاد زیربرند اونیر مسیری مشابه را دنبال کند.

AMG که به‌عنوان یک شرکت مستقل شروع به کار کرد، در سال 1967 ایجاد شد تا خودروهای مرسدس بنز را سریع‌تر کند. تمرکز این شرکت ابتدا روی مسابقات بود اما بعداً به تیونینگ خودروهای جاده‌ای هم پرداخت. طی ده‌های بعد، AMG به خاطر تیونینگ‌های جذاب خود به شهرت رسید و به همین دلیل در سال 1999 مرسدس 51 درصد از سهام این شرکت را خرید و تا سال 2005 به‌طور کامل AMG را در اختیار گرفت. AMG هم‌اکنون به زیربرند پرفورمنس مرسدس تبدیل شده و حتی خودروهای خاص خود مثل AMG GT را هم تولید می‌کند.

در سال 1909 «ویلهلم میباخ» شرکتی را برای ساخت خودروهای بسیار لوکس و گران‌قیمت تأسیس کرد اما در پایان جنگ جهانی دوم فعالیت این شرکت خاتمه پیدا کرد. در سال 1997 اما مرسدس این برند را احیا و سدان‌های فوق لوکس 57 و 62 را معرفی کرد. بااین‌حال، این خودروها موفق عمل نکردند و برند میباخ در سال 2012 دوباره به گل نشست. سپس مرسدس تصمیم گرفت میباخ را به زیربرندی برای عرضهٔ نسخهٔ لوکس‌تر محصولات خود تبدیل کند و این‌گونه شد که در سال 2014 زیربرند مرسدس میباخ با معرفی نسخهٔ کشیده و لوکس‌تر S کلاس شکل گرفت.

پس‌ازاینکه زیربرند مرسدس میباخ بسیار موفق عمل کرد، شرکت آلمانی به فکر ایجاد زیربرندی لوکس‌تر افتاد که میتوس نام دارد. قرار است از طریق این برند خودروهای کلکسیونی تولید محدود و بسیار خاصی برای خریداران گلچین شده‌ای عرضه شود. اولین محصول میتوس که به‌تازگی با نام پیوراسپید معرفی شده، اسپیداستر ویژه‌ای بر اساس SL است که از مسابقات و فرمول یک الهام گرفته است و تنها در 250 دستگاه ساخته می‌شود.

SRT که مخفف تکنولوژی خیابان و مسابقه است، بازوی پرفورمنس گروه کرایسلر محسوب می‌شود. اولین خودروی این بخش که در سال 2003 بر اساس دوج نئون ساخته شد، با پیشرانهٔ چهار سیلندر توربو اصلاً چشمگیر نبود اما SRT بعداً به ساخت خودروهایی جذاب با پیشرانه‌های V8 قدرتمند شهرت پیدا کرد. مدل‌های هلکت با پیشرانهٔ 6.2 لیتری سوپرشارژ و بیش از 700 اسب بخار قدرت، SRT را به اوج رساندند.

«کارلو آبارث» در دهه‌های 50 و 60 با محصولات فیات معجزه می‌کرد که مشهورترین آن‌ها فیات 500 بود. وی در سال 1971 شرکت خود را به فیات فروخت تا به زیربرندی پرفورمنس تبدیل شود. در سال 2007 نیز فیات، آبارث را به برندی مستقل در گروه خود برای ساخت نسخهٔ اسپرت خودروهایی مثل 500 تبدیل کرد. هرچند در دوران مدل هم 500 مشهورترین خودروی آبارث محسوب می‌شود اما این زیربرند در سال 2016 نسخهٔ قوی‌تر رودستر فیات 124 را هم معرفی کرد.