معرفی بهترین پیشرانه‌های تاریخ خودروسازی آلمان

آلمان از همان زمان اختراع خودرو تاکنون جزو برترین کشورها در تولید پیشرانه‌های خودرویی بوده است. در طول حدود 140 سال پیشرانه‌هایی که توسط ژرمن‌ها تولید شده‌اند جزو برترین ها بوده‌اند. از پیشرانه‌های ساده اما مؤثر برای حمل‌ونقل روزانه گرفته تا نیروگاه‌هایی عظیم با قدرت‌های شگفت‌انگیز و... همه و همه جزو دستاوردهای خودروسازان آلمانی هستند. قطعاً در طول یک قرن گذشته پیشرانه‌های فوق‌العاده زیادی توسط این کشور تولید شده اما ما ناچار به انتخاب 20 نمونه برجسته از آن‌ها بوده‌ایم بنابراین اگر پیشرانه‌ای هم مدنظر شماست خوشحال می‌شویم آن‌ها را با دیگر دوستان به اشتراک بگذاریم. با ما همراه باشید.

آئودی پیشرانه 12 سیلندر 5.5 لیتری توئین توربوی دیزلی را در خودروی مسابقه‌ای R10 TDI سال 2006 معرفی کرد. این خودرو بسیار موفق بود و توانست پیروزهای زیادی در مسابقات 24 ساعته لمانز، 12 ساعته سبرینگ و کلاس LMP1 سری لمانز همان سال به دست آورد. هیچ خودروی دیزلی قبل از R10 نتوانسته بود چنین عملکردی را بر جای بگذارد. آئودی پیروزی‌های خود در لمانز و ALMS را طی سال‌های 2007 و 2008 نیز تکرار کرد و R10 مشهور جای خود را به دیگر محصول مسابقه‌ای و دیزلی با نام R15 TDI داد که آن خودرو از پیشرانه 10 سیلندر 5.5 لیتری استفاده می‌کند. این پیشرانه نشان دهنده پیشرفت‌های گروه فولکس‌واگن در تولید پیشرانه‌های دیزلی بود اما نسبت به پدر خود مشکل‌دار بود. به جرات می‌توان گفت هیچ‌گاه نخواهیم توانست نشان TDI را روی یک خودروی مسابقه‌ای موفق ببینیم...

R5 خانواده پیشرانه‌های 5 سیلندر آئودی است که در بسیاری از محصولات آئودی و فولکس‌واگن بکار گرفته می‌شود. مشهورترین عضو این خانواده پیشرانه 5 سیلندر 2.1 لیتری توربو بوده که از سال 1980 به بعد در آئودی کواترو به کار گرفته شد و برای اولین بار از دو سوپاپ در هر سیلندر و بعدها از چهار سوپاپ استفاده می‌کرد. این پیشرانه به آئودی کمک کرد تا حرف اول را در رالی اوایل دهه 80 میلادی بزند و دلیل آن نیز قدرت بسیار بالایش بود. قدرت بالا تأثیر منفی روی کشش خودرو در جاده‌های شنی نداشت زیرا آئودی از سیستم چهار چرخ محرک نیز سود می‌برد.

همه خودروهای رکورددار و ترسناکی که طی سال‌های 1934 تا 1939 و توسط مرسدس و اتو یونیون تولید شده بودند پیشرانه‌های قدرتمند زیادی داشتند اما شاید پیشرانه 16 سیلندر اتو یونیون را بتوان گل سرسبد آن‌ها دانست. این پیشرانه که توسط پورشه طراحی شده بود دور زیادی نمی‌گرفت اما گشتاور قابل‌توجهی تولید می‌کرد. نسخه نهایی این پیشرانه که فقط برای رکوردشکنی تولید شد حجم 6.3 لیتری داشت و قدرتش به 545 اسب بخار می‌رسید. در سال 1938 قوانین تغییر کرد و اتو یونیون پیشرانه 12 سیلندر 3 لیتری را برای مسابقات گرندپری تولید کرد.

پیشرانه تک سیلندر تولید شده توسط کارل بنز در سال 1885 با توجه به استانداردهای کنونی احساس‌برانگیز به حساب نمی‌آید. اگرچه این پیشرانه حجم 954 سی‌سی داشته اما قدرتش به 1 اسب بخار هم نمی‌رسد؛ اما این پیشرانه یکی از قابل‌توجه‌ترین نیروگاه‌های تولیدی تاریخ آلمان و دنیاست زیرا در پتنت موتور واگن بنز بکار رفته است، محصولی که در دنیا به عنوان اولین خودرو شناخته می‌شود. بنز در نسخه‌های بعدی پیشرانه‌های قوی‌تر را طراحی و تولید کرد و قدرت آن‌ها به 2 اسب بخار می‌رسید که در واقع قدرت 2 اسب بود اما هزینه‌های نگهداری بسیار پایین‌تری نسبت به اسب‌ها داشت.

خودروهای بنز در گرندپری 1908 فرانسه رتبه‌های دوم و سوم را کسب کردند. این خودروها از پیشرانه‌های 4 سیلندر با حداقل حجم 12 لیتر استفاده می‌کردند. بنز که از محدودیت‌های قوانین گرندپری آزاد شده بود یک نسخه 21.5 لیتری را برای خودرویی با نام مستعار بلیتزن بنز تولید کرد. تنها 6 دستگاه از این خودرو و پیشرانه مشهورش تولید شد. در سال 1909 و پس از تست سرعت زمینی، این خودرو توانست رکورد سرعت 200 کیلومتر در ساعت را بشکند. بعدها سرعت 228.5 کیلومتر در ساعت نیز به دست آمد که اگرچه تحت قوانین سرعت زمینی نبود اما باب بورمان در آن زمان به‌صورت غیررسمی به بالاترین سرعت کسب شده توسط هر وسیله نقلیه موتوری از جمله هواپیماها دست یافت.

بی ام و به خاطر پیشرانه‌های 6 سیلندر خطی و نرم خود شناخته می‌شود. مثال کلاسیک این نوع پیشرانه‌ها M20 است که در سری 3 و سری 5 سال 1977 معرفی شد. این پیشرانه در ابتدا 2 لیتر حجم داشت اما بعداً حجمش به 2.7 لیتر رسید هرچند در اوایل دهه 90 میلادی از خط تولید کنار رفت. این پیشرانه اکثراً در سدان ها نصب شد اما نسخه‌ای 2.5 لیتری از آن در رودستر مشهور M1 بکار رفت. M20 در نسخه 2 لیتری خود به‌طور قابل‌توجهی نرم‌تر از پیشرانه‌های 4 سیلندر رقبا بود و بی‌ام‌و در تبلیغات خود به شدت روی این موضوع تأکید می‌کرد.

S14 یک پیشرانه 4 سیلندر بکار رفته در اولین نسل M3 بود که اولین بار حجم 2.3 لیتری داشت اما در ادامه حجمش به 2.5 لیتر رسید. این پیشرانه در موتور اسپرت معمولاً با حجم 2 لیتری عرضه می‌شد تا با قوانین هماهنگی داشته باشد. صدای S14 تیون شده باعث می‌شد M3 یک خودروی رالی بسیار دراماتیک باشد اما در پیست مسابقه نیز کاملاً موفق ظاهر شده بود و باعث کسب عنوان قهرمانی در مسابقات تورینگ جهانی و استرالیا، بریتانیا، آلمان، ایتالیا و اروپا شد.

N74 پیشرانه 12 سیلندر توئین توربو است که با حجم‌های مختلف 6 تا 6.75 لیتری تولید شده و قدرتش نیز از 540 تا بالای 620 اسب بخار می‌رسد. البته هدف اصلی این پیشرانه خودروهای اسپرت نیست. تنها محصولاتی از بی‌ام‌و که دارای این پیشرانه بوده‌اند خانواده سری 7 همچون M760Li xDrive هستند. این پیشرانه از سال 2010 در محصولات رولزرویس نیز بکار می‌رود. همان‌طور که می‌دانید رولزرویس نیز عضوی از گروه بی‌ام‌و به حساب می‌آید.

اگرچه بوگاتی برندی فرانسوی بوده اما مالکیتش در دستان فولکس‌واگن است و از تکنولوژی ناب آلمانی استفاده می‌کند. از جمله این تکنولوژی‌ها می‌توان به پیشرانه 16 سیلندر 8 لیتری کوادتوربو اشاره کرد که طراحی منحصربه‌فردی دارد. این پیشرانه قبلاً در آئودی رزمایر و بنتلی هونادیرس کانسپت بکار رفته بود اما در نهایت روی بوگاتی ویرون 2005 پدیدار شد. این پیشرانه در اکثر ویرون ها قدرت 987 اسب بخاری تولید می‌کرد اما در شیرون قدرتش به 1479 اسب بخار رسید.

DB603 یکی از شاخص‌ترین پیشرانه‌های تولید شده در آلمان یا کل دنیاست. خودرویی که از این نیروگاه آهنین استفاده کرده مرسدس T80 نام دارد که برای رکورد سرعت زمینی تولید شده بود. پیشرانه 12 سیلندر 44.5 لیتری این خودرو قدرتی حدود 3000 اسب بخار تولید کرد. اما وقوع جنگ جهانی دوم باعث شد توجه همه از رکوردهای سرعت منحرف شود. زمانی که مرسدس در موقعیتی قرار گرفت که دوباره به رکوردشکنی با T80 فکر کند رکورد سرعت به 634 کیلومتر در ساعت افزایش یافته بود که 33.7 کیلومتر در ساعت بالاتر از هدف‌گذاری این خودروساز برای T80 بود و به همین خاطر این پروژه برای همیشه لغو شد.

با به دست آوردن حق اختراع سیستمی با نام مهار حلقه و شکایت از هر فردی که قصد نزدیک شدن به این نوع طراحی را داشت، DKW به سازنده پیشتاز خودروها و موتورسیکلت‌های دو زمانه در دنیا بدل شد. DKW سرانجام پیشرانه چهارزمانه F103 را اوایل دهه 60 میلادی تولید کرد. مالک این شرکت یعنی فولکس‌واگن بجای آنکه شرکتی را که به خاطر پیشرانه‌های پر سر و صدا و بدبو شناخته شده بود حفظ کند آئودی را احیا کرد؛ بنابراین اگر پیشرانه دو زمانه که باعث محو DKW شد وجود نداشت حالا خبری هم از آئودی نبود.

اگرچه این مقاله عمدتاً درباره خودروهاست اما نمی‌توان لیستی درباره بهترین پیشرانه‌های آلمان تهیه کرد و از پیشرانه دریایی باورنکردنی مان نام نبرد. این پیشرانه غول‌آسا در کشتی 400 متری MSC Jade با ظرفیت حمل 19 هزار کانتینر بکار رفته است. پیشرانه 11 سیلندر دو زمانه موردبحث قدرت حدود 103 هزار اسب بخار تولید می‌کند. حجم این نیروگاه واقعی به 26977 لیتر می‌رسد و حجمش 1677 لیتر بیشتر از پیشرانه RTA96-C وارتسیلا سولزر است که به اشتباه به عنوان بزرگ‌ترین پیشرانه درون‌سوز دنیا شناخته می‌شود.

این پیشرانه یک نیروگاه 4 سیلندر 2 لیتری توربو است که در هاچبک AMG A 45، فست بک CLA 45 و کراس اوور GLA 45 دیده می‌شود. M139 با قدرت‌های 382 یا 416 اسب بخاری در دسترس بوده و مرسدس می‌گوید در نسخه 416 اسبی قوی‌ترین پیشرانه 4 سیلندر نصب شده در خودروی تولیدی است. باید گفت میتسوبیشی پیشرانه 2 لیتری 440 اسب بخاری را برای اوو ایکس بازار بریتانیا تولید کرده بود اما تنها 40 دستگاه از این خودرو تولید شد. بسته به تعریف شما از خودروی تولیدی، اوو شاید در این دسته قرار نگیرد.

M156 پیشرانه مهمی است زیرا اولین نیروگاه طراحی شده از صفر توسط AMG بود و خود مرسدس این کار را انجام نداد. اگرچه نیروگاه 8 سیلندر موردبحث حجم 6.2 لیتری دارد اما مدل‌های استفاده کننده از آن با نشان 63 معرفی شدند که از جمله آن‌ها می‌توان به E 63 AMG و مینی ون عجیب R کلاس اشاره کرد. این پیشرانه از سال 2006 تا 2011 و با حداکثر قدرت 518 اسب بخار در دسترس بود. یکی از مشتقات قدرتمند این پیشرانه با نام M159 شناخته می‌شود که در سوپر اسپرت SLS AMG بکار رفت.

مرسدس پیشرانه 8 سیلندر 2.5 لیتری M196 را برای خودروی W196 تولید کرد و البته حجم آن را در مدل اسپرت 300 SLR به 2.9 لیتر رساند. از جمله ویژگی‌های فنی برجسته این پیشرانه می‌توان به تزریق سوخت مستقیم و سوپاپ‌های دسمودرومیک اشاره کرد. دو سال قبل از آنکه مرسدس از موتور اسپرت خارج شود، خوان مانوئل فانجیو در سال‌های 1954 و 1955 و با خودروی W196 قهرمان فرمول یک شد و استرلینگ موس نیز با 300 SLR پیروز مسابقات میله میگلیا 1955 شد.

نام پیشرانه میل بادامک در سر اوپل از این موضوع گرفته شده بود که میل بادامک بجای بلوک در سرسیلندر قرار داشت. CHI پیشرانه‌ای برجسته بود و اولین بار در محصولات اوپل بکار رفت و بعدها واکسهال نیز از این پیشرانه استفاده کرد. اولین بار اوپل رکورد 1965 به این پیشرانه مجهز شد و سه دهه بعدتر نیز می‌توانستیم آن را در آفرودر ایسوزو فرونترا بازار اروپا ببینیم.

پورشه پیشرانه‌های 4 سیلندر تخت هوا خنک را برای فولکس‌واگن و خودروهای 356 و 912 خودش طراحی کرده بود. این کمپانی برای 911 دو سیلندر بیشتر در نظر گرفت و اینجا بود که یکی از بهترین پیشرانه‌های تاریخ متولد شد. اگرچه در طول این سال‌ها تغییرات زیادی از جمله نصب توربو روی این پیشرانه رخ داده است اما مهم‌ترین اتفاق به استفاده از سیستم آب‌خنک در سال 1997 و 30 سال پس از فروش اولین نسخه 911 مربوط می‌شود.

اگرچه EA827 هم‌اکنون به عنوان پیشرانه گروه فولکس‌واگن شناخته می‌شود اما در واقع آئودی 80 سال 1972 برای اولین بار از آن استفاده کرده است. این پیشرانه چندین دهه با حجم‌های 1.3 تا 2 لیتر در محصولات مختلف فولکس‌واگن، آئودی، سئات و اشکودا بکار رفته است. EA827 نیروبخش اولین نسل فولکس‌واگن گلف GTI بوده خودرویی که به عنوان اولین هاچبک داغ دنیا شناخته می‌شود. بهبودهای رخ داده در این پیشرانه شامل نصب سوپرشارژر در مدل‌هایی با نشان G60 و استفاده از سرسیلندر 16 سوپاپ بوده است.

تایپ 1 برای کل زندگی فولکس‌واگن اورجینال (نام مستعاری برای بیتل) یعنی از سال 1938 تا 2003 بکار رود و یکی از قدیمی‌ترین پیشرانه‌های تاریخ محسوب می‌شود. این پیشرانه علاوه بر بیتل در خودروهای تجاری تایپ 2 از جمله ترانسپورتر، سدان تایپ 3، کارمن گیا و... بکار رفت. حجم این پیشرانه از 985 سی‌سی تا 1.6 لیتر متغیر بود هرچند نسخه‌های حجیم‌تر آن یعنی 1.7 تا 2 لیتر در فولکس‌واگن 411 و 412 و پورشه 914 بکار رفتند.

پیشرانه 16 سیلندر بکار رفته در بوگاتی تنها مثال طراحی عجیب فولکس‌واگن برای پیشرانه‌ها نیست. همین موضوع درباره پیشرانه W8 با حجم 4 لیتر نیز صدق می‌کند. در واقع این پیشرانه از دو نیروگاه 4 سیلندر 2 لیتری با میل‌لنگ مشترک تشکیل شده است. با حداکثر قدرت 271 اسب بخاری، W8 تنها پیشرانه تاریخ بود که روی خودرویی تولیدی نصب شد. فولکس‌واگن پاسات 2001 اولین بار از این پیشرانه استفاده کرد و البته سه سال بعد شاهد بازنشستگی این نیروگاه آهنین بودیم.