معرفی بهترین پیشرانه‌های تاریخ خودروسازی آلمان

آلمان از همان زمان اختراع خودرو تاکنون جزو برترین کشورها در تولید پیشرانه‌های خودرویی بوده است. در طول حدود ۱۴۰ سال پیشرانه‌هایی که توسط ژرمن‌ها تولید شده‌اند جزو برترین ها بوده‌اند. از پیشرانه‌های ساده اما مؤثر برای حمل‌ونقل روزانه گرفته تا نیروگاه‌هایی عظیم با قدرت‌های شگفت‌انگیز و… همه و همه جزو دستاوردهای خودروسازان آلمانی هستند. قطعاً در طول یک قرن گذشته پیشرانه‌های فوق‌العاده زیادی توسط این کشور تولید شده اما ما ناچار به انتخاب ۲۰ نمونه برجسته از آن‌ها بوده‌ایم بنابراین اگر پیشرانه‌ای هم مدنظر شماست خوشحال می‌شویم آن‌ها را با دیگر دوستان به اشتراک بگذاریم. با ما همراه باشید.

پیشرانه آئودی R10 TDI

آئودی پیشرانه ۱۲ سیلندر ۵.۵ لیتری توئین توربوی دیزلی را در خودروی مسابقه‌ای R10 TDI سال ۲۰۰۶ معرفی کرد. این خودرو بسیار موفق بود و توانست پیروزهای زیادی در مسابقات ۲۴ ساعته لمانز، ۱۲ ساعته سبرینگ و کلاس LMP1 سری لمانز همان سال به دست آورد. هیچ خودروی دیزلی قبل از R10 نتوانسته بود چنین عملکردی را بر جای بگذارد. آئودی پیروزی‌های خود در لمانز و ALMS را طی سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ نیز تکرار کرد و R10 مشهور جای خود را به دیگر محصول مسابقه‌ای و دیزلی با نام R15 TDI داد که آن خودرو از پیشرانه ۱۰ سیلندر ۵.۵ لیتری استفاده می‌کند. این پیشرانه نشان دهنده پیشرفت‌های گروه فولکس‌واگن در تولید پیشرانه‌های دیزلی بود اما نسبت به پدر خود مشکل‌دار بود. به جرات می‌توان گفت هیچ‌گاه نخواهیم توانست نشان TDI را روی یک خودروی مسابقه‌ای موفق ببینیم…

پیشرانه R5 آئودی

R5 خانواده پیشرانه‌های ۵ سیلندر آئودی است که در بسیاری از محصولات آئودی و فولکس‌واگن بکار گرفته می‌شود. مشهورترین عضو این خانواده پیشرانه ۵ سیلندر ۲.۱ لیتری توربو بوده که از سال ۱۹۸۰ به بعد در آئودی کواترو به کار گرفته شد و برای اولین بار از دو سوپاپ در هر سیلندر و بعدها از چهار سوپاپ استفاده می‌کرد. این پیشرانه به آئودی کمک کرد تا حرف اول را در رالی اوایل دهه ۸۰ میلادی بزند و دلیل آن نیز قدرت بسیار بالایش بود. قدرت بالا تأثیر منفی روی کشش خودرو در جاده‌های شنی نداشت زیرا آئودی از سیستم چهار چرخ محرک نیز سود می‌برد.

پیشرانه ۱۶ سیلندر اتو یونیون

همه خودروهای رکورددار و ترسناکی که طی سال‌های ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۹ و توسط مرسدس و اتو یونیون تولید شده بودند پیشرانه‌های قدرتمند زیادی داشتند اما شاید پیشرانه ۱۶ سیلندر اتو یونیون را بتوان گل سرسبد آن‌ها دانست. این پیشرانه که توسط پورشه طراحی شده بود دور زیادی نمی‌گرفت اما گشتاور قابل‌توجهی تولید می‌کرد. نسخه نهایی این پیشرانه که فقط برای رکوردشکنی تولید شد حجم ۶.۳ لیتری داشت و قدرتش به ۵۴۵ اسب بخار می‌رسید. در سال ۱۹۳۸ قوانین تغییر کرد و اتو یونیون پیشرانه ۱۲ سیلندر ۳ لیتری را برای مسابقات گرندپری تولید کرد.

بنز پتنت موتور واگن

پیشرانه تک سیلندر تولید شده توسط کارل بنز در سال ۱۸۸۵ با توجه به استانداردهای کنونی احساس‌برانگیز به حساب نمی‌آید. اگرچه این پیشرانه حجم ۹۵۴ سی‌سی داشته اما قدرتش به ۱ اسب بخار هم نمی‌رسد؛ اما این پیشرانه یکی از قابل‌توجه‌ترین نیروگاه‌های تولیدی تاریخ آلمان و دنیاست زیرا در پتنت موتور واگن بنز بکار رفته است، محصولی که در دنیا به عنوان اولین خودرو شناخته می‌شود. بنز در نسخه‌های بعدی پیشرانه‌های قوی‌تر را طراحی و تولید کرد و قدرت آن‌ها به ۲ اسب بخار می‌رسید که در واقع قدرت ۲ اسب بود اما هزینه‌های نگهداری بسیار پایین‌تری نسبت به اسب‌ها داشت.

بلیتزن بنز

خودروهای بنز در گرندپری ۱۹۰۸ فرانسه رتبه‌های دوم و سوم را کسب کردند. این خودروها از پیشرانه‌های ۴ سیلندر با حداقل حجم ۱۲ لیتر استفاده می‌کردند. بنز که از محدودیت‌های قوانین گرندپری آزاد شده بود یک نسخه ۲۱.۵ لیتری را برای خودرویی با نام مستعار بلیتزن بنز تولید کرد. تنها ۶ دستگاه از این خودرو و پیشرانه مشهورش تولید شد. در سال ۱۹۰۹ و پس از تست سرعت زمینی، این خودرو توانست رکورد سرعت ۲۰۰ کیلومتر در ساعت را بشکند. بعدها سرعت ۲۲۸.۵ کیلومتر در ساعت نیز به دست آمد که اگرچه تحت قوانین سرعت زمینی نبود اما باب بورمان در آن زمان به‌صورت غیررسمی به بالاترین سرعت کسب شده توسط هر وسیله نقلیه موتوری از جمله هواپیماها دست یافت.

پیشرانه M20 بی ام و

بی ام و به خاطر پیشرانه‌های ۶ سیلندر خطی و نرم خود شناخته می‌شود. مثال کلاسیک این نوع پیشرانه‌ها M20 است که در سری ۳ و سری ۵ سال ۱۹۷۷ معرفی شد. این پیشرانه در ابتدا ۲ لیتر حجم داشت اما بعداً حجمش به ۲.۷ لیتر رسید هرچند در اوایل دهه ۹۰ میلادی از خط تولید کنار رفت. این پیشرانه اکثراً در سدان ها نصب شد اما نسخه‌ای ۲.۵ لیتری از آن در رودستر مشهور M1 بکار رفت. M20 در نسخه ۲ لیتری خود به‌طور قابل‌توجهی نرم‌تر از پیشرانه‌های ۴ سیلندر رقبا بود و بی‌ام‌و در تبلیغات خود به شدت روی این موضوع تأکید می‌کرد.

پیشرانه S14 بی ام و

S14 یک پیشرانه ۴ سیلندر بکار رفته در اولین نسل M3 بود که اولین بار حجم ۲.۳ لیتری داشت اما در ادامه حجمش به ۲.۵ لیتر رسید. این پیشرانه در موتور اسپرت معمولاً با حجم ۲ لیتری عرضه می‌شد تا با قوانین هماهنگی داشته باشد. صدای S14 تیون شده باعث می‌شد M3 یک خودروی رالی بسیار دراماتیک باشد اما در پیست مسابقه نیز کاملاً موفق ظاهر شده بود و باعث کسب عنوان قهرمانی در مسابقات تورینگ جهانی و استرالیا، بریتانیا، آلمان، ایتالیا و اروپا شد.

پیشرانه N74 بی ام و

N74 پیشرانه ۱۲ سیلندر توئین توربو است که با حجم‌های مختلف ۶ تا ۶.۷۵ لیتری تولید شده و قدرتش نیز از ۵۴۰ تا بالای ۶۲۰ اسب بخار می‌رسد. البته هدف اصلی این پیشرانه خودروهای اسپرت نیست. تنها محصولاتی از بی‌ام‌و که دارای این پیشرانه بوده‌اند خانواده سری ۷ همچون M760Li xDrive هستند. این پیشرانه از سال ۲۰۱۰ در محصولات رولزرویس نیز بکار می‌رود. همان‌طور که می‌دانید رولزرویس نیز عضوی از گروه بی‌ام‌و به حساب می‌آید.

پیشرانه ۱۶ سیلندر بوگاتی

اگرچه بوگاتی برندی فرانسوی بوده اما مالکیتش در دستان فولکس‌واگن است و از تکنولوژی ناب آلمانی استفاده می‌کند. از جمله این تکنولوژی‌ها می‌توان به پیشرانه ۱۶ سیلندر ۸ لیتری کوادتوربو اشاره کرد که طراحی منحصربه‌فردی دارد. این پیشرانه قبلاً در آئودی رزمایر و بنتلی هونادیرس کانسپت بکار رفته بود اما در نهایت روی بوگاتی ویرون ۲۰۰۵ پدیدار شد. این پیشرانه در اکثر ویرون ها قدرت ۹۸۷ اسب بخاری تولید می‌کرد اما در شیرون قدرتش به ۱۴۷۹ اسب بخار رسید.

پیشرانه DB603 دایملر

DB603 یکی از شاخص‌ترین پیشرانه‌های تولید شده در آلمان یا کل دنیاست. خودرویی که از این نیروگاه آهنین استفاده کرده مرسدس T80 نام دارد که برای رکورد سرعت زمینی تولید شده بود. پیشرانه ۱۲ سیلندر ۴۴.۵ لیتری این خودرو قدرتی حدود ۳۰۰۰ اسب بخار تولید کرد. اما وقوع جنگ جهانی دوم باعث شد توجه همه از رکوردهای سرعت منحرف شود. زمانی که مرسدس در موقعیتی قرار گرفت که دوباره به رکوردشکنی با T80 فکر کند رکورد سرعت به ۶۳۴ کیلومتر در ساعت افزایش یافته بود که ۳۳.۷ کیلومتر در ساعت بالاتر از هدف‌گذاری این خودروساز برای T80 بود و به همین خاطر این پروژه برای همیشه لغو شد.

پیشرانه دو زمانه DKW

با به دست آوردن حق اختراع سیستمی با نام مهار حلقه و شکایت از هر فردی که قصد نزدیک شدن به این نوع طراحی را داشت، DKW به سازنده پیشتاز خودروها و موتورسیکلت‌های دو زمانه در دنیا بدل شد. DKW سرانجام پیشرانه چهارزمانه F103 را اوایل دهه ۶۰ میلادی تولید کرد. مالک این شرکت یعنی فولکس‌واگن بجای آنکه شرکتی را که به خاطر پیشرانه‌های پر سر و صدا و بدبو شناخته شده بود حفظ کند آئودی را احیا کرد؛ بنابراین اگر پیشرانه دو زمانه که باعث محو DKW شد وجود نداشت حالا خبری هم از آئودی نبود.

پیشرانه B&W 11G95ME-C9.5 مان

اگرچه این مقاله عمدتاً درباره خودروهاست اما نمی‌توان لیستی درباره بهترین پیشرانه‌های آلمان تهیه کرد و از پیشرانه دریایی باورنکردنی مان نام نبرد. این پیشرانه غول‌آسا در کشتی ۴۰۰ متری MSC Jade با ظرفیت حمل ۱۹ هزار کانتینر بکار رفته است. پیشرانه ۱۱ سیلندر دو زمانه موردبحث قدرت حدود ۱۰۳ هزار اسب بخار تولید می‌کند. حجم این نیروگاه واقعی به ۲۶۹۷۷ لیتر می‌رسد و حجمش ۱۶۷۷ لیتر بیشتر از پیشرانه RTA96-C وارتسیلا سولزر است که به اشتباه به عنوان بزرگ‌ترین پیشرانه درون‌سوز دنیا شناخته می‌شود.

پیشرانه M139 مرسدس

این پیشرانه یک نیروگاه ۴ سیلندر ۲ لیتری توربو است که در هاچبک AMG A 45، فست بک CLA 45 و کراس اوور GLA 45 دیده می‌شود. M139 با قدرت‌های ۳۸۲ یا ۴۱۶ اسب بخاری در دسترس بوده و مرسدس می‌گوید در نسخه ۴۱۶ اسبی قوی‌ترین پیشرانه ۴ سیلندر نصب شده در خودروی تولیدی است. باید گفت میتسوبیشی پیشرانه ۲ لیتری ۴۴۰ اسب بخاری را برای اوو ایکس بازار بریتانیا تولید کرده بود اما تنها ۴۰ دستگاه از این خودرو تولید شد. بسته به تعریف شما از خودروی تولیدی، اوو شاید در این دسته قرار نگیرد.

پیشرانه M156 مرسدس

M156 پیشرانه مهمی است زیرا اولین نیروگاه طراحی شده از صفر توسط AMG بود و خود مرسدس این کار را انجام نداد. اگرچه نیروگاه ۸ سیلندر موردبحث حجم ۶.۲ لیتری دارد اما مدل‌های استفاده کننده از آن با نشان ۶۳ معرفی شدند که از جمله آن‌ها می‌توان به E 63 AMG و مینی ون عجیب R کلاس اشاره کرد. این پیشرانه از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ و با حداکثر قدرت ۵۱۸ اسب بخار در دسترس بود. یکی از مشتقات قدرتمند این پیشرانه با نام M159 شناخته می‌شود که در سوپر اسپرت SLS AMG بکار رفت.

پیشرانه M196 مرسدس

مرسدس پیشرانه ۸ سیلندر ۲.۵ لیتری M196 را برای خودروی W196 تولید کرد و البته حجم آن را در مدل اسپرت ۳۰۰ SLR به ۲.۹ لیتر رساند. از جمله ویژگی‌های فنی برجسته این پیشرانه می‌توان به تزریق سوخت مستقیم و سوپاپ‌های دسمودرومیک اشاره کرد. دو سال قبل از آنکه مرسدس از موتور اسپرت خارج شود، خوان مانوئل فانجیو در سال‌های ۱۹۵۴ و ۱۹۵۵ و با خودروی W196 قهرمان فرمول یک شد و استرلینگ موس نیز با ۳۰۰ SLR پیروز مسابقات میله میگلیا ۱۹۵۵ شد.

پیشرانه CIH اوپل

نام پیشرانه میل بادامک در سر اوپل از این موضوع گرفته شده بود که میل بادامک بجای بلوک در سرسیلندر قرار داشت. CHI پیشرانه‌ای برجسته بود و اولین بار در محصولات اوپل بکار رفت و بعدها واکسهال نیز از این پیشرانه استفاده کرد. اولین بار اوپل رکورد ۱۹۶۵ به این پیشرانه مجهز شد و سه دهه بعدتر نیز می‌توانستیم آن را در آفرودر ایسوزو فرونترا بازار اروپا ببینیم.

پیشرانه ۶ سیلندر تخت پورشه

پورشه پیشرانه‌های ۴ سیلندر تخت هوا خنک را برای فولکس‌واگن و خودروهای ۳۵۶ و ۹۱۲ خودش طراحی کرده بود. این کمپانی برای ۹۱۱ دو سیلندر بیشتر در نظر گرفت و اینجا بود که یکی از بهترین پیشرانه‌های تاریخ متولد شد. اگرچه در طول این سال‌ها تغییرات زیادی از جمله نصب توربو روی این پیشرانه رخ داده است اما مهم‌ترین اتفاق به استفاده از سیستم آب‌خنک در سال ۱۹۹۷ و ۳۰ سال پس از فروش اولین نسخه ۹۱۱ مربوط می‌شود.

پیشرانه EA827 فولکس‌واگن

اگرچه EA827 هم‌اکنون به عنوان پیشرانه گروه فولکس‌واگن شناخته می‌شود اما در واقع آئودی ۸۰ سال ۱۹۷۲ برای اولین بار از آن استفاده کرده است. این پیشرانه چندین دهه با حجم‌های ۱.۳ تا ۲ لیتر در محصولات مختلف فولکس‌واگن، آئودی، سئات و اشکودا بکار رفته است. EA827 نیروبخش اولین نسل فولکس‌واگن گلف GTI بوده خودرویی که به عنوان اولین هاچبک داغ دنیا شناخته می‌شود. بهبودهای رخ داده در این پیشرانه شامل نصب سوپرشارژر در مدل‌هایی با نشان G60 و استفاده از سرسیلندر ۱۶ سوپاپ بوده است.

پیشرانه فولکس‌واگن تایپ ۱

تایپ ۱ برای کل زندگی فولکس‌واگن اورجینال (نام مستعاری برای بیتل) یعنی از سال ۱۹۳۸ تا ۲۰۰۳ بکار رود و یکی از قدیمی‌ترین پیشرانه‌های تاریخ محسوب می‌شود. این پیشرانه علاوه بر بیتل در خودروهای تجاری تایپ ۲ از جمله ترانسپورتر، سدان تایپ ۳، کارمن گیا و… بکار رفت. حجم این پیشرانه از ۹۸۵ سی‌سی تا ۱.۶ لیتر متغیر بود هرچند نسخه‌های حجیم‌تر آن یعنی ۱.۷ تا ۲ لیتر در فولکس‌واگن ۴۱۱ و ۴۱۲ و پورشه ۹۱۴ بکار رفتند.

پیشرانه ۸ سیلندر فولکس‌واگن

پیشرانه ۱۶ سیلندر بکار رفته در بوگاتی تنها مثال طراحی عجیب فولکس‌واگن برای پیشرانه‌ها نیست. همین موضوع درباره پیشرانه W8 با حجم ۴ لیتر نیز صدق می‌کند. در واقع این پیشرانه از دو نیروگاه ۴ سیلندر ۲ لیتری با میل‌لنگ مشترک تشکیل شده است. با حداکثر قدرت ۲۷۱ اسب بخاری، W8 تنها پیشرانه تاریخ بود که روی خودرویی تولیدی نصب شد. فولکس‌واگن پاسات ۲۰۰۱ اولین بار از این پیشرانه استفاده کرد و البته سه سال بعد شاهد بازنشستگی این نیروگاه آهنین بودیم.