خودروهای پیشروی تاریخ که فناوری‌های جدید را ارائه کردند (قسمت دوم)

هرچند پاکارد در سال‌های 1940 تا 1942 سیستم تهویه مطبوع را در خودروهای خود ارائه می‌کرد اما این سیستم بسیار پرهزینه و ناکارآمد بود و کل فضای صندوق بار را اشغال می‌کرد. بعداً نیز کرایسلر و جنرال موتورز سراغ این ایده رفتند اما سیستم تهویهٔ این شرکت‌ها هم با مشکلاتی مشابه پاکارد مواجه بود. نش اما با کمک شرکت تولید لوازم‌خانگی و یخچال کلویناتور که در سال 1936 با نش ادغام شده بود، بر این مشکلات فائق آمد. نش با استفاده از دانش کلویناتور، برای اولین بار یک سیستم گرمایش، تهویه و کولر کاملاً یکپارچه، مقرون‌به‌صرفه و کاربردی را در سال 1954 در مدل آمباسادور خود ارائه کرد. دیگر خودروسازان نیز به‌سرعت دنبال این پیشرفت مهم را گرفتند.

امروزه قفل مرکزی بدیهی‌ترین آپشن در تمام خودروها محسوب می‌شود اما این ویژگی را اولین بار پاکارد در سال 1956 برای محصولات خود ارائه کرد.

جاده‌های وسیع و طولانی آمریکا جای بسیار مناسبی برای ارائهٔ کروز کنترل بود و برند ایمپریال کرایسلر این ویژگی را در خودروهای مدل 1957 خود ارائه کرد تا رانندگان مجبور نباشد برای مدت طولانی پای خود را روی پدال گاز نگه دارند. این نشان می‌دهد که طی یک دهه از 1948 تا 1958، کرایسلر چه دوران طلایی و خلاقانه‌ای را تجربه کرده است زیرا علاوه بر کروز کنترل، اولین پنجره‌های برقی، اولین ترمزهای دیسکی، اولین فرمان هیدرولیک و اولین رادیوی ترانزیستوری در خودرو را همگی کرایسلر طی این مدت ارائه کرد.

تکنولوژی‌ای که حتی امروز هم فقط در خودروهای لوکس می‌بینیم را اولین بار کادیلاک در سال 1957 در سدان فوق لوکس الدورادو بروگام ارائه کرد و سواری قالیچهٔ پرنده را برای خریداران به ارمغان آورد. این سیستم کنترل بدنه و هندلینگ خودرو را هم بهبود بخشید. البته این سیستم هم مثل بسیاری از تکنولوژی‌ها، در ابتدای کار غیرقابل‌اعتماد بود. الدورادو بروگام با قیمت 13 هزار دلار، حتی از رولزرویس‌های آن زمان هم گران‌تر بود.

اینترنشنال اولین شرکت بود که یک پیکاپ دو کابین کارخانه‌ای را به شکلی که امروز می‌شناسیم ارائه کرد. تراولت پیکاپی سه‌در بود و ظرفیت حمل شش نفر را داشت اما در سال 1961 به در چهارم هم مجهز شد. این در حالی است سه خودروساز بزرگ آمریکا سال‌ها بعد اقدام به ساخت پیکاپ‌های دو کابین کردند.

در طول دههٔ 50، چند خودروساز سراغ سیستم سوخت‌رسانی انژکتوری رفتند و جنرال موتورز در سال 1957 این سیستم را برای کوروت ارائه کرد اما این موتورهای انژکتوری از سیستم کنترل مکانیکی استفاده می‌کردند. در سال 1957 اما شرکت آمریکایی بندیکس سیستم انژکتوری الکترونیکی را با نام الکتروژکتور معرفی کرد. یک سال بعد، کرایسلر تعداد کمی از مدل 300D و همین‌طور برخی خودروهای پلیموث، دسوتو و دوج را به این سیستم مجهز کرد. الکتروژکتور اما درست کار نمی‌کرد و به همین دلیل کرایسلر در اواخر تابستان 1958 برای تمام خودروهای مجهز به این سیستم فراخوان صادر کرد تا الکتروژکتور را با کاربراتور تعویض کند. بندیکس اما بعداً اختراعات خود را به شرکت آلمانی بوش فروخت که این تکنولوژی را به موفقیت بزرگی تبدیل کرد.

ولوو که همیشه به ایمنی شهرت داشته است، با معرفی کمربندهای ایمنی سه‌نقطه‌ای در سال 1959، جان‌های زیادی را نجات داد. این شرکت همچنین اجازه داد دیگر خودروسازان بدون نیاز به پرداخت هزینه‌ای از اختراع آن استفاده کنند.

الدزمبیل جت‌فایر اولین خودروی توربوشارژ جهان بود. با اضافه شدن یک توربوشارژر گرت به پیشرانهٔ 3.5 لیتری V8، قدرت موتور با 16 درصد افزایش به 215 اسب بخار رسید و شتاب 9.2 ثانیه‌ای را برای خودرو فراهم کرد که پنج ثانیه سریع‌تر از نسخهٔ تنفس طبیعی بود. در اواخر همان سال، به پیشرانهٔ شش سیلندر شورلت کورویر هم یک توربوشارژر اضافه شد. بااین‌حال، پیشرانهٔ جت‌فایر بی‌نقص کار نمی‌کرد و به همین دلیل در طول دو سال فقط 3,765 دستگاه از این خودرو ساخته شد.

پس‌ازاینکه نش در سال 1954 پیشرفت بزرگی در سیستم تهویهٔ خودرو ایجاد کرد، کولر به یکی از آپشن‌های ضروری خودروها تبدیل شد و نبرد برای بهبود آن جریان یافت. جنرال موتورز در کادیلاک دویل 1964 برای اولین بار سیستم تهویهٔ اتوماتیک را ارائه کرد و حالا فقط کافی بود راننده دمای موردنظر خود را تنظیم کند تا همه‌چیز به‌طور خودکار انجام شود.

«رابرت بالارد» از جنرال موتورز در سال 1951 اختراع گرم‌کن صندلی را به ثبت رساند اما 15 سال طول کشید تا این تکنولوژی به یک خودروی تولیدی راه پیدا کند. در سال 1965، کادیلاک فلیت‌وود اولین خودرویی بود که به گرم‌کن صندلی مجهز شد. در سال 2000 نیز ماساژور صندلی برای اولین بار به‌طور هم‌زمان در کادیلاک دویل و مرسدس بنز S کلاس ارائه شد.

بیوک نسخهٔ اولیه‌ای از سیستم کنترل کشش امروزی را در ریویرا سال 1971 معرفی کرد. این سیستم که MaxTrac نام داشت، از یک سنسور روی توپی برای اندازه‌گیری سرعت چرخ جلوی سمت چپ و یک سنسور در گیربکس برای نظارت بر سرعت چرخ‌های عقب استفاده می‌کرد. سپس یک کامپیوتر ترانزیستوری کوچک، این دو سرعت را مقایسه کرده و در صورت تشخیص هرزگردی چرخ‌های عقب، قدرت موتور را کاهش می‌داد. راننده می‌توانست توسط یک سوئیچ روی داشبورد این سیستم را خاموش یا روشن کند.

مهندس «جان هتریک» در سال 1952 ایربگ را اختراع کرد اما تا دههٔ 70 از آن در خودروها استفاده نشد. جنرال موتورز اولین شرکتی بود که در سال 1974 این تکنولوژی را در مدل‌های فول سایز بیوک، کادیلاک و الدزمبیل ارائه کرد.

اولین خودرویی که به صفحه آمپر دیجیتالی مجهز شد، آستون‌مارتین لاگوندا در سال 1976 بود. بااین‌حال، در آن زمان ساخت قطعات الکترونیکی قابل‌اعتماد آن‌قدر سخت بود که آستون‌مارتین نتوانست بیش از سه سال این تکنولوژی را در لاگوندا ارائه کند.

هرچند پیش‌ازاین تلاش‌هایی برای تجهیز خودروها به سیستم ترمز ضد قفل صورت گرفته بود اما اولین سیستم ترمز ضد قفل تمام الکترونیکی یا ABS در سال 1978 به‌عنوان یک آپشن توسط مرسدس در S کلاس نسل W116 ارائه شد.

پیشرانه‌های دیزلی در مقایسه با نمونه‌های بنزینی بسیار کند بودند و اضافه کردن یک توربوشارژر می‌توانست این مشکل را کمرنگ کند. این کاری بود که مرسدس بنز اولین بار در S کلاس W116 انجام داد. به دلیل افزایش قیمت سوخت در آمریکا، این مدل فقط در ایالات‌متحده عرضه شد. 300SD به یک پیشرانهٔ 3 لیتری پنج سیلندر با 111 اسب بخار قدرت مجهز بود و تا سال 1980 بیش از 28 هزار دستگاه فروخت.

اولین کامپیوتر سفری الکترونیکی در کادیلاک سویل 1978 ارائه شد. امروز اما این تکنولوژی آن‌قدر در خودروها متداول شده که شاید اصلاً به آن توجه نکنیم.

به دلیل افزایش قیمت سوخت در دههٔ 70، کادیلاک در سال 1971 سیستم غیرفعال‌سازی سیلندرها را برای خودروهای خود ارائه کرد. این موتور V8-6-4 نام گرفت که نشان می‌داد می‌تواند با شش یا چهار سیلندر هم کار کند. بااین‌حال، به دلیل سیستم‌های الکترونیکی ابتدایی آن دوران، این سیستم به‌درستی کار نمی‌کرد و پس از یک سال کنار گذاشته شد.

شرکت آمریکن موتورز در سال 1980 برای اولین بار سامانهٔ چهارچرخ محرک را در خودروهای سواری ارائه کرد و پایه‌گذار چیزی شد که بعدها کراس‌اوور نام گرفت.

رنو فوئگو اولین خودرویی بود که ریموت کنترل را ارائه کرد. این سیستم از طریق سیگنالی که توسط یک فرستندهٔ رادیویی ارسال می‌شد کار می‌کرد.

ما امروز به دیدن آیرودینامیک فعال در خودروها عادت داریم اما اولین شرکتی که این تکنولوژی را ارائه کرد لانچیا در سدان اسپرت تما 8.32 بود. این خودرو که از پیشرانهٔ V8 فراری استفاده می‌کرد، به اسپویلر باز شونده مجهز بود.

ادامه دارد...

خودروهای پیشروی تاریخ که فناوری‌های جدید را ارائه کردند (قسمت اول)