حجیمترین پیشرانههای تولیدی خودروهای آمریکایی، از 7.5 تا 8.4 لیتری!
برای دههها، خودروسازان آمریکایی به اصل «جایگزینی برای حجم موتور وجود ندارد» معتقد بودند و به ساخت پیشرانههای بزرگ و حجیم میپرداختند. به همین دلیل، بزرگترین موتورهایی که در خودروهای تولیدی ارائه شدند ساخت آمریکا بودند.
فورد 7.5 لیتری V8 سری 385
هرچند خانوادهٔ موتورهای V8 بلوک بزرگ فورد به لطف نسخههای پرفورمنس 7 لیتری کبرا جت و سوپر کبرا جت شهرت پیدا کرد اما نسخهٔ 7.5 لیتری این موتور که در سال 1968 بهعنوان جانشین موتور 462 MEL معرفی شد، پنجمین پیشرانهٔ تولیدی حجیم تاریخ آمریکا محسوب میشود. این موتور 7.5 لیتری ابتدا زیر کاپوت کشیدهٔ لینکلن کانتیننتال مارک III معرفی شد و تا سال 1971 فقط در محصولات لینکلن استفاده میشد. این پیشرانه ابتدا 365 اسب بخار قدرت داشت اما از سال 1972 به بعد به دلیل مقررات سختگیرانهٔ آلایندگی، قدرت آن به تنها 197 اسب بخار کاهش یافت. غیر از خودروهای لینکلن، موتور 7.5 لیتری از سال 1972 تا 1976 در فورد تاندربرد، از سال 1974 تا 1976 در مرکوری کوگار و چند خودروی میان سایز و فول سایز دیگر گروه فورد هم مورداستفاده قرار گرفت. این پیشرانه تا سال 1990 همچنان تولید میشد اما فقط در ونهای فورد سری E و نسخههای سنگین سری F استفاده میشد.
فورد 7.6 لیتری V8 سری MEL
موتورهای سری MEL (مخفف مرکوری، ادسل، لینکلن) که در اواخر دههٔ 50 توسعه پیدا کرد، مجموعهای از پیشرانههای V8 بلوک بزرگ بود که جایگزین موتور Y-Block لینکلن در خودروهای سواری فول سایز گروه فورد شد. این موتور که در سال 1958 معرفی شد، ابتدا در سه نسخهٔ 6.3 لیتری، 6.7 لیتری و 7 لیتری تولید میشد اما در سال 1966 نسخهٔ 7 لیتری با نسخهٔ بهبودیافتهای جایگزین شد که 7.6 لیتر حجم داشت. این هیولا که تایپیتهای هیدرولیکی و کاربراتور چهار دهنه مجهز شده بود، 340 اسب بخار قدرت تولید میکرد. آخرین نسخه از سری موتورهای MEL که تا اواسط سال 1968 تولید میشد، صرفاً در لینکلن کانتیننتال استفاده میشد. این موتور 7.6 لیتری تا به امروز بزرگترین پیشرانهای است که زیر کاپوت خودرویی از گروه فورد قرار گرفته است.
مارمون 8.0 لیتری V16
هرچند پیشرانهٔ V8 به لطف ارائهٔ نمونههای قدرتمندی در دوران طلایی ماسل کارها به نماد خودروسازی آمریکا تبدیل شد، چند دهه قبل، برخی شرکتهای آمریکایی پیشرانههایی با دو برابر سیلندر بیشتر تولید میکردند. شرکت خودروسازی مارمون موتور که در ایندیاناپلیس واقع بود و امروز کاملاً فراموش شده است، اولین شرکتی بود که در سال 1927 یک پیشرانهٔ V16 را توسعه داد. البته این موتور چهار سال بعد به تولید رسید و در طول این مدت کادیلاک پیشرانهٔ V16 خود را روانهٔ بازار کرده بود. به همین دلیل، موتور مارمون نتوانست اولین پیشرانهٔ V16 تولیدی جهان لقب گیرد. بااینحال، این به یکی از بزرگترین پیشرانههایی تبدیل شد که در یک خودروی تولیدی آمریکایی استفاده شد. این موتور 8 لیتری تمام آلومینیومی OHV که از سال 1931 تا 1933 تولید شد، 200 اسب بخار قدرت داشت. این پیشرانه در خودروی مجلل مارمون سیکستین استفاده میشد که از چند جهت بهتر از کادیلاکهای آن زمان بود.
کادیلاک 8.2 لیتری V8
بزرگترین پیشرانهٔ هشت سیلندری که تاکنون در یک خودروی تولیدی ارائه شده، ساخت کادیلاک است. این شرکت ابتدا در سال 1964 تولید یک پیشرانهٔ 7 لیتری را بر اساس موتور سری 390 یا 6.4 لیتری خود آغاز کرد اما در سال 1967 این موتور به حد نهایی خود رسیده بود و ازآنجاییکه برای همگام شدن با رقبا به قدرت بیشتری نیاز بود، کادیلاک برای مدل 1968 یک پیشرانهٔ کاملاً جدید 7.7 لیتری (سری 472) را ارائه کرد. دو سال بعد، این موتور اولین پیشرفت بزرگ خود را تجربه کرد و به لطف میللنگ جدید، حجم آن به 8.2 لیتر رسید. این موتور که صرفاً برای الدورادو در نظر گرفته شده بود، ابتدا 400 اسب بخار قدرت تولید میکرد اما قوانین آلایندگی باعث شد کادیلاک تولید این موتور را محدود کند. این موتور 8.2 لیتری در آخرین سال تولید خود یعنی 1975، در نسخهٔ استاندارد 190 اسب بخار قدرت و با سیستم انژکتوری سفارشی 215 اسب بخار قدرت تولید میکرد.
دوج 8.4 لیتری V10
دوج وایپر که ابتدا در اواخر دههٔ 80 طراحی شد و در سال 1991 به بازار آمد، اولین سوپراسپرت مدرن تولید انبوه آمریکایی بود. وایپر که طی سه نسل تا سال 2017 تولید شد، سنتشکنی کرد و بجای موتور V8 سراغ یک نیروگاه V10 تنفس طبیعی رفت. اولین نسخهٔ این موتور قدرتمند توسط لامبورگینی طراحی شد که آن زمان متعلق به کرایسلر بود. این پیشرانهٔ تمام آلومینیومی پوشراد ابتدا 8 لیتری حجم و 400 اسب بخار قدرت داشت اما در طول عمر خود بهطور مداوم بهبود پیدا کرد. آخرین و پیشرفتهترین نسخهٔ این موتور، نسل پنجم آن بود که در سال 2012 ارائه شد. در این نسخه که 650 اسب بخار قدرت تولید میکرد، حجم موتور به 8.4 لیتر رسید و موتور وایپر را به حجیمترین پیشرانهٔ تولیدی تاریخ آمریکا تبدیل کرد.