لوکس‌ترین خودروهای ژاپنی تاریخ، از لکسوس LS تا تویوتا سنچوری

در این مطلب قصد داریم با لوکس‌ترین خودروهای ژاپنی تاریخ آشنا شویم. این لیست فقط شامل خودروهای کوپه و سدان خواهد بود و شاسی‌بلندها را شامل نمی‌شود.

یونوس کاسمو

کاسمو که در طول تاریخ خود جایگاه ویژه‌ای به‌عنوان پرچم‌دار تکنولوژی مزدا داشته است، نقش مهمی در معرفی پیشرانهٔ وانکل این شرکت به بازار ایفا کرد. آخرین نسل این خودرو که در سال ۱۹۹۰ معرفی شد، از طریق برند لوکس مزدا بنام یونوس به بازار عرضه شد. این خودرو که با کد JC شناخته می‌شد، یک کوپهٔ دودر لوکس یا به عبارت بهتر، گرند تورر بود. زیر کاپوت کاسمو JC یک پیشرانهٔ ۲ لیتری وانکل سه روتوری توربو قرار داشت که با تولید قدرت قابل‌توجه ۳۰۰ اسب بخار، این کوپهٔ لوکس و پرچم‌دار را از دیگر محصولات مزدا متمایز می‌کرد. کاسمو در اوایل دههٔ ۹۰ با برخورداری از ویژگی‌های نوآورانه‌ای مثل ناوبری داخلی و کنترل‌های لمسی، بسیار از زمان خود جلوتر بود و نقطهٔ اوج تجمل و نوآوری ژاپنی محسوب می‌شد.

لکسوس LS

لکسوس کار خود را با سدان فول سایز LS آغاز کرد. این ماشین با هدف بلندپروازانهٔ به چالش کشیدن برندهای لوکس مشهوری مثل مرسدس، ب‌ام‌و جگوار توسعه پیدا کرد. این پروژه پنج سال طول کشید و تویوتا سرمایه‌گذاری خیره‌کنندهٔ یک میلیارد دلاری روی آن انجام داد. جدیدترین نسل LS نیز هنوز رقیب شایسته‌ای برای مرسدس S کلاس و ب‌ام‌و سری ۷ محسوب می‌شود. قوی‌ترین نسخهٔ این ماشین، LS500 نام دارد که برخلاف پیشینیان خود، با یک پیشرانهٔ V6 توئین توربو تولید می‌شود. یکی از نقاط قوت اصلی سدان پرچم‌دار لکسوس، کیفیت سواری فوق‌العاده با سیستم تعلیق تطبیقی در کنار کابین فوق‌العاده ساکت است.

تویوتا کراون

کراون یکی از باسابقه‌ترین محصولات تویوتا محسوب می‌شود که همواره در صدر سبد محصولات این شرکت قرار داشته است. پیشینهٔ این ماشین به سال ۱۹۵۵ بازمی‌گردد. کراون همچنین اولین خودروی تویوتا بود که در سال ۱۹۵۸ به آمریکا صادر شد. هرچند کراون امروز به یک خانواده تبدیل شده که شامل مدل‌های مختلفی مثل سدان و کراس‌اوور می‌شود و از گذشتهٔ باشکوه خود کمی فاصله گرفته ولی نسل پانزدهم این خودرو که از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ تولید شد، با کابین مجلل مجهز به تودوزی چرمی باکیفیت، گرم‌کن و ماساژور صندلی‌های جلو، تریم چوبی و سیستم صوتی JBL یکی از لوکس‌ترین سدان‌های ژاپنی محسوب می‌شد. این خودرو هرچند نشان تویوتا را بر پیشانی داشت ولی از لحاظ تجمل چیزی از لکسوس کم نداشت.

نیسان پرزیدنت

پرزیدنت سدان لوکسی بود که اولین بار در دههٔ ۶۰ عرضه شد و ابتدا فقط در ژاپن به فروش می‌رسید. پرزیدنت بعداً حتی به خودروی رسمی نخست‌وزیر ژاپن هم تبدیل شد. آخرین نسل این سدان لوکس ژاپنی در سال ۲۰۰۳ معرفی و تا سال ۲۰۱۰ تولید شد. این ماشین در آمریکا هم با نام اینفینیتی Q45 به فروش رسید تا رقیبی برای سدان‌های لوکس آلمانی باشد. آخرین نسل پرزیدنت از یک پیشرانهٔ ۴.۵ لیتری V8 استفاده می‌کرد که ۲۸۰ اسب بخار قدرت داشت و به یک گیربکس پنج سرعته اتوماتیک متصل می‌شد. مثل اکثر سدان‌های لوکس ژاپنی، پرزیدنت هم از کابین مجلل و جاداری بهره می‌برد که با متریال لوکس و باکیفیت و تجهیزات فراوان پر شده بود.

تویوتا اوریجین

اوریجین یک سدان میان سایز لوکس بود که در سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱ در تعداد محدودی ساخته شد. این خودرو که بر اساس پلت‌فرم سدان پروگرس ساخته شده بود، طراحی رترو داشت که از نسل اول کراون الهام گرفته بود. اوریجین یکی از کمیاب‌ترین ساخته‌های تویوتا محسوب می‌شود زیرا تنها ۱,۰۷۳ دستگاه از آن ساخته شد. این سدان منحصربه‌فرد از ویژگی‌هایی مثل درهای متقارن و ستون‌های C با شیب معکوس بهره می‌برد که به‌ندرت در خودروهای مدرن دیده می‌شد. در داخل اوریجین هم خریداران شاهد صندلی‌های چرم طبعی و تریم چوبی بودند درحالی‌که روی داشبورد یک ساعت آنالوگ خودنمایی می‌کرد.

تویوتا سنچوری

بدون شک سنچوری را باید لوکس‌ترین خودروی تاریخ ژاپن دانست تا جایی که لقب رولزرویس ژاپنی گرفته است. علاوه بر این، خریداران این خودرو هم عمدتاً اعضای خاندان امپراطور ژاپن، نخست‌وزیر ژاپن، مقامات ارشد دولتی و تجار بلندپایه هستند. نسل‌های قبلی سنچوری از پیشرانه‌های V12 استفاده می‌کردند اما نسل کنونی آن به یک موتور ۵ لیتری V8 هیبریدی مجهز است که سواری قدرتمند و نرمی را فراهم می‌کند. کابین سنچوری تجلی واقعی تجمل ژاپنی است. در اینجا برخلاف اکثر خودروهای لوکس، صندلی‌ها روکش پشمی دارند که باعث کاهش گرما و سروصدا می‌شود و دوام بیشتری دارد. در سراسر کابین نیز تریم چوبی واقعی دیده می‌شود.

لکسوس LC

با اینکه حدود هفت سال از زمان معرفی لکسوس LC می‌گذرد، هنوز هم یکی از زیباترین کوپه‌های حال حاضر جهان محسوب می‌شود. تمام جزئیات بیرونی این ماشین با دقت طراحی شده‌اند تا ظاهری پویا و چشمگیری را ایجاد کنند. زیر کاپوت این کوپهٔ جذاب ژاپنی هم یک موتور ۵ لیتری V8 تنفس طبیعی قرار دارد که با ۴۷۰ اسب بخار قدرت، شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر ۴.۴ ثانیه‌ای را فراهم می‌کند. کسانی که به دنبال مصرف سوخت کمتر هستند نیز می‌توانند سراغ نسخهٔ هیبریدی با پیشرانهٔ ۳.۵ لیتری V6 و دو موتور الکتریکی بروند که مجموعاً ۳۵۴ اسب بخار قدرت تولید می‌کند.

نیسان سدریک

سدریک یکی از قدیمی‌ترین خودروهای نیسان محسوب می‌شود که پیشینهٔ آن به سال ۱۹۶۰ بازمی‌گردد. البته در مدل‌های اولیهٔ این خودرو نفوذ زیادی از دوران همکاری نیسان با شرکت بریتانیایی آستین دیده می‌شد اما سدریک رفته‌رفته پیشرفت کرد و به یک سدان لوکس جذاب تبدیل شد. این خودرو طی ۱۰ نسل به تولید رسید که همگی لوکس و باابهت بودند اما در بین آن‌ها، نسل هشتم به دلیل طراحی جالبی که شبیه ترکیبی از جگوار و بنتلی به نظر می‌رسید، جذابیت ویژه‌ای دارد. این نسل که در سال ۱۹۹۱ معرفی شد، با پیشرانه‌های مختلفی به بازار عرضه شد که قوی‌ترین آن‌ها یک نمونهٔ ۳ لیتری V6 توربو با ۲۵۵ اسب بخار قدرت بود.

میتسوبیشی دبونایر AMG

هرچند همهٔ ما AMG را با مرسدس می‌شناسیم ولی زمانی این تیونر آلمانی با میتسوبیشی هم همکاری می‌کرد. یکی از محصولات این همکاری، دبونایر AMG بود. این خودرو سدان لوکسی بود که لباس AMG را بر تن کرد. البته ارتقاءهای AMG برای دبونایر صرفاً به همین کیت بدنه محدود می‌شد و مردان افلترباخ به پیشرانهٔ V6 و شاسی خودرو دست نزدند. البته دبونایر AMG قرار نبود سدان پرفورمنسی برای پیست باشد بلکه سدان لوکسی بود که کمی حال و هوای اسپرت به آن اضافه شد. در داخل این سدان ژاپنی هم غربیلک فرمان AMG دیده می‌شد که حس و حال اسپرت خودرو را افزایش می‌داد.

آکورا RLX اسپرت هیبرید

هرچند آکورا RLX اسپرت هیبرید در آمریکا موفقیت چندانی نداشت ولی سدان بسیار قانع‌کننده‌ای با پرفورمنس کافی و امکانات رفاهی عالی بود. علاوه بر این، سدان لوکس آکورا قیمت کمتری هم نسبت به رقبای خود از مرسدس، آئودی و ب‌ام‌و داشت. RLX اسپرت هیبرید از یک پیشرانهٔ ۳.۵ لیتری V6 تنفس طبیعی همراه با سه موتور الکتریکی کوچک استفاده می‌کرد که مجموعاً ۳۷۷ اسب بخار قدرت را از طریق یک گیربکس هفت سرعته دوکلاچه به هر چهارچرخ تحویل می‌دادند. RLX اسپرت هیبرید از سامانهٔ چهارچرخ سوپر هندلینگ آکورا بهره می‌برد که مثل NSX، از دو موتور الکتریکی با قابلیت کنترل گشتاور بُرداری در چرخ‌های عقب استفاده می‌کرد.