قابل‌اعتمادترین خودروهای تاریخ، از تویوتا هایلوکس تا شورلت سابربن و ژیان

درحالی‌که لیست‌های زیادی از خودروهای قابل‌اعتماد دیده‌ایم، در اینجا قصد داریم قابل‌اعتمادترین خودروها را بر اساس شهرتی که در طول سال‌ها اثبات شده است معرفی کنیم.

سازمان‌هایی مثل کانسومر ریپورتز و جی‌دی پاور هرساله لیست قابل‌اعتمادترین خودروها و برندها را منتشر می‌کنند اما این مطالعات فقط دورهٔ کوتاهی از عمر خودروها را بررسی می‌کنند درحالی‌که برخی خودروها در طول سال‌ها به قابلیت اطمینان بالا شهرت میابند. به همین دلیل، در اینجا قصد داریم فارغ از چیزی که این لیست‌ها و مطالعات میگویند، قابل‌اعتمادترین خودروهای تاریخ را بر اساس آنچه که در طول سال‌ها و یا حتی دهه‌ها اثبات شده است معرفی کنیم.

در دههٔ 80، تویوتا که می‌دانست هیچ شانسی در برابر برندهای لوکس باسابقه ندارد، برند لکسوس را برای ساخت خودرویی پرچم‌دار تأسیس کرد. لکسوس LS هیچ شباهتی به هیچ‌کدام از محصولات تویوتا نداشت. تیمی متشکل از 60 طراح و 1400 مهندس روی توسعهٔ این خودرو کار کردند و یک نفر فقط برای آزمایش کارکرد درست دکمه‌های داخل کابین به کار گرفته شد. این خودرو با چنان استاندارد بالایی ساخته شده بود که خراب نشدنی به نظر می‌رسید.

تاپ گیر اثبات کرد که از کار انداختن تویوتا هایلوکس غیرممکن است. تمام هایلوکس‌ها قابل‌اعتماد هستند اما جان‌سخت‌ترین آن‌ها نسل ششم است که بین سال‌های 1997 تا 2004 ساخته شد. شاسی این پیکاپ به‌گونه‌ای ساخته شده که برای چندین دهه در سخت‌ترین شرایط دوام بیاورد. همچنین این هایلوکس اگر نیاز به تعمیر داشته باشد، قطعات یدکی آن در یک مغازهٔ سوپری در زامبیا پیدا خواهد شد. هایلوکس بدون شک جان‌سخت‌ترین پیکاپ تاریخ است.

سادگی اصلی‌ترین دلیل قابلیت اطمینان بالای تویوتا کمری است. یک پیشرانهٔ چهار یا شش سیلندر عرضی، انتقال قدرت سادهٔ دیفرانسیل جلو، کابین بزرگ با پنج صندلی و صندوق بار بزرگ در عقب تمام چیزی است که کمری در طول سال‌ها ارائه کرده است. حتی نمونه‌های کنونی کمری هم همچنان به همین فرمول پایبند هستند و افزودن پیشرانه‌های هیبریدی هم لطمه‌ای به قابلیت اطمینان آن نزده است. همین موضوع در مورد لکسوس ES و تویوتا کرولا هم صدق می‌کند.

E کلاس نسل W124 متعلق به دورانی است که مرسدس بنز محصولات خود را خراب نشدنی تولید می‌کرد. این نسل که بین سال‌های 1984 تا 1995 ساخته شد، اساساً فناناپذیر بود. W124 به لطف ویژگی‌هایی مثل پیشرانه‌های دیزلی جان‌سخت، با حداقل تعمیرات به‌راحتی تا بیش از 800 هزار کیلومتر را طی می‌کرد. W124 خودرویی لوکس با قابلیت اطمینان مدل‌های اقتصادی تویوتا بود.

سیویک به‌گونه‌ای طراحی شده بود که ارزان و بادوام باشد. هوندا هنر ساخت خودروهای قابل‌اعتماد در تیراژ انبوه را به کمال رساند یعنی چیزی که برخی خودروسازان قدیمی حتی هنوز هم نتوانسته‌اند به آن دست پیدا کنند. هوندا همچنین تأمین دائمی قطعات یدکی با قیمت مقرون‌به‌صرفه را هم تضمین کرد. به همین دلیل، هزینه‌های نگهداری سیویک پایین بود و درنتیجه مالکین قید تعمیرهای غیرضروری خودروی خود را نمی‌زدند.

سوبارو لگاسی را باید یکی از دست‌کم گرفته‌شده‌ترین خودروهای بازار دانست. این ماشین سدان میان سایز مناسبی با کابین جادار و شاسی جذاب است. جالب‌ترین نمونه‌های لگاسی مدل‌های آخر نسل چهارم بودند. این مدل‌ها با پیشرانهٔ 3 لیتری شش سیلندر تخت با 245 اسب بخار قدرت و گیربکس اتوماتیک قابل خریداری بودند و طبیعتاً به‌صورت استاندارد با سامانهٔ چهارچرخ محرک ارائه می‌شدند. هرچند در تاریخ لگاسی دوران بدی را نمی‌توان پیدا کرد اما در نسل‌های بعدی، گیربکس CVT کسل‌کننده مقداری از لذت رانندگی لگاسی را کشت و سوبارو هم از طراحی‌های جذاب و تهاجمی فاصله گرفت.

سابربن قدیمی‌ترین شاسی‌بلند جهان محسوب می‌شود و در طول نزدیک به 9 دهه، قابلیت اطمینان خود را اثبات کرده است. استفادهٔ گستردهٔ پلیس و سازمان‌های دولتی آمریکا از این ماشین هم دلیل دیگری بر قابلیت اطمینان بالای آن است. سابربن با شاسی نردبانی پیکاپ و پیشرانه‌های V8 ساده و بادوام پوشراد، شاسی‌بلندی است که مالک خود را کمتر راهی تعمیرگاه‌ها می‌کند.

بیتل زاییدهٔ افکار آدولف هیتلر بود اما یک سرگرد انگلیسی بنام ایوان هرست آن را جهانی کرد. پس از پایان جنگ جهانی دوم، متفقین قصد نابود کردن کارخانهٔ بیتل را داشتند زیرا آلمان از آن برای تولید وسایل نقلیهٔ نظامی استفاده می‌کرد اما هرست یکی از اولین بیتل‌های تولیدی را در گوشهٔ کارخانه مشاهده کرد و پتانسیل بالایی در آن دید. وی ابرقدرت‌ها را متقاعد کرد که اجازهٔ ازسرگیری تولید بیتل را بدهند. بیتل که با 23 میلیون دستگاه، پرفروش‌ترین خودروی تاریخ را در اختیار دارد، با پیشرانهٔ چهار سیلندر تخت هوا خنک ساده، بسیار جان‌سخت است و هیچ‌کس برای یافتن قطعات آن با مشکل مواجه نخواهد شد.

سیتروئن 2CV هم مثل بیتل برای چندین دهه تولید شد. سیتروئن در توسعهٔ این خودرو به دنبال کسب درآمد از خریداران از طریق خدمات پس از فروش نبود و به همین دلیل آن را به یک پیشرانهٔ دو سیلندر هوا خنک ساده و گیربکس چهار سرعتهٔ دستی مجهز کرد که امکان تعمیر آن در خانه وجود داشته باشد. این پیشرانه آن‌قدر ساده بود که می‌شد طی یک روز مثل مجموعهٔ لگو، کاملاً آن را اوراق و دوباره سرهم کرد. همچنین جدا کردن پانل‌های بدنهٔ 2CV بسیار آسان بود و با کمترین هزینه می‌شد آن‌ها را تعویض کرد.

برادران امیدوار، جهانگردان مشهور ایرانی، بین سال‌های 1340 تا 1343 با نسخه‌ی اتاق‌دار سیترئن 2CV از ایران به عربستان و سراسر افریقا سفر کردند.  این خودرو برای عیسی و عبدالله امیدوار، مشابه یک مدل آفرود بود و هزاران کیلومتر سفر در مسیرهای سخت خارج جاده را به اتمام رساند.  خودروی مذکور هم‌اکنون در موزه برادران امیدوار کاخ سعدآباد تهران نگه‌داری می‌شود.

ازآنجایی‌که می‌خواستیم حداقل یک خودروی اسپرت در این لیست داشته باشیم، سراغ مزدا MX-5 رفتیم که هرچند مشکلاتی دارد اما به‌طورکلی از همان کیفیت ساخت و قابلیت اطمینان ژاپنی برخوردار است. نسل اول این خودرو بسیار کم‌خرج و کم‌استهلاک است به‌گونه‌ای که یک نمونه از آن در طول 320 هزار کیلومتر فقط به یک رادیاتور و سیستم اگزوز جدید نیاز پیدا کرد. تعمیر میاتا هم ارزان است و قطعات آن به‌راحتی پیدا می‌شود.