حقایق جذاب و خواندنی درباره خودروها! (قسمت اول)

تمامی صنایع دنیا دارای زوایای پیدا و پنهان زیادی هستند و صنعت خودرو نیز از این قاعده مستثنا نیست. در این مقاله خواندنی به برخی از حقایق عجیب و سورپرایز کننده درباره دنیای خودرو می‌پردازیم و امیدواریم که از خواندن آن لذت ببرید.

اگرچه خودرو توسط کارل بنز آلمانی اختراع شد اما ژرمن‌ها نبودند که در اولین سال‌های اختراع این وسیله کاربردی تولید انبوه را پیش بردند. شاید بهتر باشد فکر تولید انبوه خودرو توسط آمریکایی‌ها را نیز فراموش کنید. حتی از این لیست بریتانیا را نیز خط بزنید چراکه تا سال 1906 این فرانسه بود که خودروهای بیشتری را نسبت به کشورهای دیگر تولید کرد. آمریکایی‌ها در سال 1907 این عنوان را به خود اختصاص دادند.

ولوو اولین خودروی خود را در سال 1927 ساخت. این خودرو که به‌صورت غیررسمی جیکوب و به‌صورت رسمی OV4 نام داشت اولین بار در 14 آوریل آن سال از خط تولید خارج شد و دوباره به کارخانه برگشت زیرا اکسل عقب آن به اشتباه نصب شده بود و باعث می‌شد خودرو چهار دنده‌عقب و یک دنده جلو داشته باشد!

امروزه خریداران خودرو در بازارهای جهانی با طیف بسیار گسترده‌ای از خودروها با پیشرانه‌های گوناگون روبرو هستند اما یک قرن پیش اوضاع ساده‌تر بود و فورد مدل T بازار خودروی دنیا را در اختیار داشت. در واقع مدل T به حدی محبوب بود که نیمی از کل خودروهای فروخته شده دنیا در سال 1920 از این نوع بودند.

اکثر نسخه‌های مدل T در میشیگان تولید می‌شدند. بریتانیا امروزی حدود 35 میلیون خودرو دارد درحالی‌که تعداد خودروهای میشیگان در سال 1920 بیشتر از کل خودروهای بریتانیا شامل ایرلند بوده است. در سال 1923، کانزاس خودروهای بیشتری نسبت به فرانسه یا آلمان داشت. بله آمریکا با فواصل زیاد بین ایالت‌هایش خودرو را بسیار جدی گرفت. تا سال 1927 آمریکا 85 درصد خودروهای دنیا را ساخت. تصویر بالا بخش مرکزی دیترویت در دهه 20 میلادی را نشان می‌دهد.

اتوکار قدیمی‌ترین مجله خودرویی دنیاست و در نوامبر 1895 با همین نام منتشر شده است. درست دو سال بعدتر اولین نویسنده این مجله با نام هنری استارمی اولین مردی بود که کل بریتانیا را رانندگی کرد. این سفر 1405 کیلومتری 10 روز طول کشید و او سرعت متوسط 16 کیلومتر در ساعت را با خودروی دایملر 4 ثبت کرد.

زمانی که تایتانیک در سال 1912 غرق شد یک خودروی خاص یعنی رنو تایپ CB کوپه دویل را حمل می‌کرد. این خودرو توسط ویلیام کارتر از پنسیلوانیا خریداری شده بود و همراه او و خانواده‌ای در سفر اروپا بود. رنو پس از خاتمه سفر وارد تایتانیک شد تا همراه کارتر به خانه بازگردد اما این سفر هرگز به پایان نرسید و خودرویی که مشاهده می‌کنید نقش مهمی را در فیلم مشهور تایتانیک ایفا کرد. البته خانواده کارتر زنده مانند و از این حادثه جان سالم به در بردند. یکی از نسخه‌های این خودرو در حراجی سال 2008 با قیمت 270 هزار دلار فروخته شده است.

معمولاً فورد به عنوان مخترع اولین خط تولید متحرک شناخته می‌شود اما این دش الدزموبیل بود که عنوان اولین خودروی تولید انبوه دنیا را به خود اختصاص داد. الدزموبیل در سال 1901 معرفی شد درحالی‌که مدل T سال 1908 پدیدار گردید. علیرغم این موضوع هنری فورد از صنایع ساعت‌سازی و تسلیحات برای خط تولید خود الهام گرفت و ساعات تولید را از 12.5 به 1.5 ساعت کاهش داد. دلیل اینکه مدل T در برهه‌ای از زمان فقط با رنگ مشکی عرضه شد زمان کم خشک شدن آن بود تا به این ترتیب نظم و سرعت تولید به هم نخورد.

اولین رکورد سرعت زمینی در دسامبر 1898 و توسط خودرویی برقی با نام ژینتاد داک شکسته شد. این خودرو به سرعت حدود 63 کیلومتر در ساعت رسید و در 5 سال بعد نیز این خودروهای برقی بودند که رکوردها را پی‌درپی ارتقا دادند و نهایتاً به سرعت 105.7 کیلومتر در ساعت رسیدند. هفتمین رکورد سرعت توسط خودروی بخار شکسته شد اما رکورد بعدی به یک خودروی درون‌سوز اختصاص یافت. در سال 1902 بود که ویلیام کی واندربلت با خودروی خود به سرعت 122 کیلومتر در ساعت رسید.

زمانی که دایملر سدان جدید و کوچک خود را در سال 1953 معرفی کرد نام Conquest (فتح) را برای آن انتخاب کرد زیرا قیمت این خودرو قبل از مالیات به 1066 پوند می‌رسید و فتح نرمن نیز در سال 1066 رخ داد. تا خاتمه تولید در سال 1958 تعداد 4568 دستگاه از سدان دایملر راهی بازار شد.

بله شرکت کره‌ای سامسونگ که گوشی هوشمند و تلویزیون می‌سازد برای مدتی کوتاه خودرو نیز تولید کرده است. فرایند ساخت خودروی سامسونگ در سال 1994 شروع شد اما بحران مالی آسیا در سال 1998 بر فعالیت‌های آن سایه افکند. سامسونگ در سال 2000 به رنو فروخته شد.

باور بر این است که مدیر کارخانه پیشرانه فورد در دهه 50 میلادی با افتخار برخی از اولین ربات‌های خود را به رئیس اتحادیه کارگری والتر روتر نشان داده است. او به والتر گفت: "والتر چگونه می‌خواهی حقوق اتحادیه را از این بچه‌ها بگیری؟" والتر نیز در پاسخ گفت: "چگونه می‌خواهی این بچه‌ها را وادار کنی تا ماشین‌های شما را بخرند؟"

پس از خودکشی آدلف هیتلر در سال 1945، مخازن سوخت موتورخانه استخر او تخلیه شد تا سوخت کافی برای سوزاندن بدن او و همسرش فراهم شود. اگرچه هیتلر علاقه زیادی به خودروها داشت اما هرگز رانندگی را یاد نگرفت.

نه! اولین خودروهای برقی را تسلا نساخته است. اولین خودروی برقی در سال 1884 و توسط توماس پارکر اختراع شد. یک سال بعد نیز خودروی درون‌سوز کارل بنز پدیدار شد. آن روزها قوای محرکه برقی بسیار محبوب بودند مخصوصاً اینکه نیازی به هندل زدن برای روشن شدن نداشتند اما در ادامه خودروهای درون‌سوز کاربردی‌تر و کاراتر نشان دادند.

لامبورگینی امروز به خاطر تولید سوپر اسپرت‌های زیبا و سریع شناخته می‌شود اما کسب‌وکار خود را با تولید تراکتورهای کشاورزی شروع کرده است. بزرگ‌ترین و جذاب‌ترین تراکتور فعالی لامبورگینی با نام R8 شناخته می‌شود، نامی که برای سوپر اسپرت بازنشسته شده آئودی نیز بکار رفته است. پورشه نیز در دهه 50 و 60 میلادی تراکتور تولید کرده است.

با دقت در کابین خودروهای اوپل کورسا، اینسیگنیا، زافیرا تورر، آدام و آسترا شاهد تصویر کوسه در بخش‌هایی همچون جعبه‌داشبورد زیر نگه‌دارنده فنجان خواهید بود. هیچ‌کسی علت دقیق این کار را نمی‌داند اما شایعاتی وجود دارند مبنی بر اینکه طراحان اوپل با یکدیگر بر سر قرار دادن این طرح در خودروهای تولیدی شرط بسته‌اند. این نماد متولد شد و در تمامی محصولات جدید اوپل بکار رفت هرچند برند خواهر اوپل یعنی بیوک آمریکا فاقد این ویژگی است. اوپل قبلاً در اختیار جنرال موتورز بود اما هم‌اکنون زیر چتر حمایتی استلانتیس قرار دارد.

هنری فورد در سال 1928 شهری را کنار رودخانه‌ای در برزیل ساخت تا از تأمین لاستیک خودروهای خود در آمریکا مطمئن شود. فورد قوانین سخت‌گیرانه‌ای را مطابق اعتقادات خود بر این شهر حاکم کرده بود که از جمله آن‌ها می‌توان به ممنوعیت مصرف دخانیات و مشروبات الکلی اشاره کرد. همچنین غذای آمریکایی هم به مذاق ساکنان این شهر خود نمی‌آمد. پس از بروز مشکلاتی این شهر در سال 1934 جابجا شد و در نهایت هر دو شهر در سال 1945 به دولت برزیل فروخته شدند. فورد در این پروژه ضرر 208 میلیون دلاری را به پول امروز متحمل شد و نکته جالب اینکه هنری فورد هرگز از این شهرها بازدید نکرد.

جگوار تا جنگ جهانی دوم با نام SS کارز شناخته می‌شد که SS مخفف عبارت Swallow Sidecar است. با توجه به بدنامی سازمان SS نازی در زمان جنگ و همچنین نشان بحث‌برانگیز شرکت در آن زمان، SS کارز تصمیم گرفت نام خود را به جگوار تغییر دهد. خودرویی که مشاهده می‌کنید SS جگوار اواخر دهه 30 میلادی است.

تابه‌حال فکر کرده‌اید چرا نیمه اول نام این برند محبوب به نام یک خانم تعلق دارد؟ در قرن 19 میلادی، امیل جلینک خودروهای دایملر را خریداری و برای شرکت در مسابقات آماده می‌کرد. خودروهای او با نام و نشان مرسدس شناخته می‌شدند. دختر او مرسدس نام داشت و دایملر نیز به حدی از خودروهای جلینک خوشش آمده بود که اولین خودرو با برند مرسدس را در سال 1900 عرضه کرد. دایملر و بنز در سال 1926 ادغام شدند و دایملر بنز را تشکیل دادند. خودروهای این شرکت پس از آن با نام مرسدس بنز شناخته می‌شدند. متأسفانه خانم مرسدس در سال 1929 بر اثر بیماری سرطان و در سن 39 سالگی درگذشت و ظاهراً هم همانند پدر خود علاقه‌ای به خودرو نداشت.

رنو با برداشتن سقف خودروی 9 تلاش داشت نظر خریداران آمریکایی را جلب کند. این خودرو روی کاغذ بسیار خوب بود اما خریداران سریعاً به این نتیجه رسیدند که برنزه شدن در زیر نور آفتاب به تحمل مشکلات کیفی شدید این خودرو نمی‌ارزد. اضافه شدن مدل پرفورمنس GTA به خانواده در سال 1987 اندکی میزان فروش را بهبود بخشید اما در نهایت توقف تولید این خودرو با خروج رنو از آمریکا در سال 1988 هم‌زمان شد.

در صنعت خودرو از استانداردهای متفاوتی برای اندازه‌گیری یک‌چیز استفاده می‌شود. برای مثال قدرت دارای حداقل 4 استاندارد یا یکاست که 3 تای آن‌ها با نام‌های اسب بخار، اسب بخار ترمز و PS (Pferdestärke) شناخته می‌شوند. این یکاها بسیار شبیه هم هستند اما یکسان نیستند. در سال 1992 اتحادیه اروپا استاندارد قدرت جدیدی با نام کیلووات را برگزید. همین داستان درباره گالن هم صدق می‌کند چراکه گالن آمریکایی 17 درصد کمتر از گالن‌های بکار رفته در بریتانیاست. بخش اعظم دنیا هم از استاندارد لیتر برای حجم استفاده می‌کند؛ اما تنها استاندارد مشترک دنیا سایر چرخ است. حتی مناطقی همچون اروپا هم که از چندین قرن پیش یکاهای متفرقه را کنار گذاشتند از اینچ استفاده می‌کنند.

پورشه علاقه بسیار زیادی به نسخه سبک‌وزن اولین 911 یعنی 911R سال 1967 داشت. آن‌ها برای کاهش حداکثری وزن لوگوی از نوع برچسب ساختند، کاپ وسط رینگ‌ها را حذف کردند و لولاهای درها را از آلومینیوم ساختند. نتیجه این اقدامات تولید خودرویی با 814 کیلوگرم بود که کمتر از نصف وزن 911 توربوی امروزی است.

در آن زمان قرار بود جایگزین پورشه 356 با نام 901 شناخته شود اما پژو به این اقدام اعتراض کرد و گفت تنها فرانسوی‌ها می‌توانند از نام‌گذاری سه‌رقمی با صفر در وسط استفاده کنند و به همین خاطر نام محصول افسانه‌ای پورشه به 911 تغییر یافت.

بخش استرالیایی جنرال موتورز یعنی هولدن دارای بازوی پرفورمنسی به نام HDT است که پیتر بروک مسئول آن بود. بروک در سال 1986 شروع به نصب گجتی در خودروهای این بخش با نام پولاریزه کننده انرژی کرد. این دستگاه از کریستال‌ها و آهن‌رباهایی در یک ساختار رزین اپوکسی استفاده می‌کرد و بنا به ادعای او باعث بهبود عملکرد و هندلینگ خودروها می‌شد. جنرال موتورز تحت تأثیر این تئوری قرار نگرفت و ارتباط خود با بروک را قطع کرد. او هم شرکت وسایل نقلیه ویژه هولدن را با همکاری تام واکینشاو تاجر اسکاتلندی تأسیس کرد. بروک در سال 2006 و به خاطر حادثه‌ای در مسابقات رالی درگذشت.

ادامه دارد...