نیم‌قرن با فولکس‌واگن بیتل، مقایسهٔ بیتل‌های مدل 1965 و 2016
خودرو در ابتدا در دهه‌های ۳۰ و ۴۰ وسیله‌ای لوکس و گران‌قیمت بود که فقط ثروتمندان توانایی خرید آن‌را داشتند اما فولکس‌واگن بیتل برای اولین بار در سال ۱۹۳۸ به‌عنوان خودروی مردم معرفی شد و بعد از جنگ جهانی دوم به شهرت فوق‌العاده‌ای در سراسر جهان رسید. بیتل در ادامه به موفقیت غیرقابل‌تصوری دست پیدا کرد و در طول عمر خود فروشی نزدیک به ۲۲ میلیون را تجربه نمود. حال در سال ۲۰۱۷ قصد داریم برای آخرین بار سوار بر نسل جدید بیتل شویم چراکه به دلیل فروش پایین، عرضه بیتل به‌زودی در استرالیا خاتمه خواهد یافت. به همین مناسبت فولکس‌واگن یک نسخه ویژه تولید محدود از این ماشین را ارائه کرده است؛ بنابراین ما هم در این مطلب یک دستگاه بیتل مدل ۲۰۱۶ را در کنار یک بیتل مدل ۱۹۶۵ قرار داده و باهم مقایسه کرده‌ایم تا ببینیم که این خودروی نمادین آلمانی در طول بیش از نیم‌قرن چقدر تغییر کرده است.
بیتل قدیمی موردبررسی ما از نمونه‌های به‌روزرسانی شده است که از یک پیشرانه ۱۶۰۰ سی‌سی با تنها 30 اسب بخار قدرت و ۷۰ نیوتن متر گشتاور نیرو می‌گیرد. این موتور در عقب خودرو نصب شده و با هوا خنک می‌شود؛ بنابراین نیازی به رادیاتور ندارد. در سال ۱۹۶۵ ایمنی در خودروها اولویت بالایی نبود و به همین دلیل بیتل کلاسیک ما هم فاقد کمربندهای ایمنی عقب، ایربگ و دیگر تجهیزات ایمنی خودروهای امروزی است. در این ماشین حتی رادیو هم یک آپشن بوده است.
هر جای این بیتل را که نگاه می‌کنیم کروم بکار رفته است. سپرها، زه‌های جانبی، آینه، دور چراغ‌های جلو، قالپاق‌ها و دستگیره درها همگی کرومی هستند. طرح روی کاپوت یا در اصل همان درِ صندوق بار بیتل نیز به بال حشرات شباهت دارد. در زیر این درب، تنها برای چند کیسه کوچک جا وجود دارد چراکه چرخ زاپاس و باک سوخت نیز در همین‌جا قرار دارد. البته در پشت صندلی‌های عقب هم جایی برای قرار دادن یک چمدان وجود دارد. پشتی صندلی‌های جلو کوتاه است و شانه‌های سرنشینان جلو تقریباً به هم گیر می‌کند درحالی‌که صندلی‌های عقب هم برای افراد بالغ تنگ است اما برای کودکان مناسب خواهد بود.
اما بپردازیم به سواری این بیتل پنجاه‌ساله. این خودروی کم‌سرعتی است به‌گونه‌ای که با عبور سرعت از ۹۰ کیلومتر در ساعت ناله موتور بلند می‌شود. البته بیتل هرگز به قدرت و سرعت بالا معروف نبوده است. هرچند فرمان به هیچ‌گونه سیستم کمکی مجهز نیست اما به خاطر اینکه بیشتر وزن ماشین روی چرخ‌های عقب قرار دارد، جلوی آن بسیار سبک است که درنتیجه موجب روانی فرمان شده است. گیربکس بیتل قدیمی از نوع چهار سرعته دستی سنکرونایز است و دنده‌عقب نیز با فشار دادن دسته‌دنده به سمت پایین درگیر می‌شود. ضریب دنده یک بسیار سنگین است که هرچند برای بکسل کردن مناسب خواهد بود اما باید سریعاً دنده را به دو تعویض نمود. همچنین ترمزهای کاسه‌ای در هر چهارچرخ نیز ایده چندان مناسبی نیست.
در حال حاضر فولکس‌واگن بیتل به خودرویی کلاسیک تبدیل شده به‌نحوی‌که نمونه موردبررسی ما ۳۶۹۹۰ دلار قیمت دارد و مهم‌تر از آن، تنها ۵۳ دستگاه از آن وجود دارد و بنابراین پتانسیل افزایش قیمت در آینده را دارد. البته تعداد ۵۳ دستگاه به خاطر شهرت جهانی این بیتل به خاطر حضور در سری فیلم‌های معروف هربی نیست بلکه این تعداد بیتلی است که در سال اول عرضه به استرالیا وارد شد. اما چیزی که بیتل کلاسیک موردبررسی ما را بیشتر خاص می‌کند این است که این ماشین، نمونه پنجاه و سوم است یعنی آخرین بیتل کلاسیک موجود در استرالیا.
اما بپردازیم به فرزند جوان و تازه‌نفس بیتل. فولکس‌واگن برای اولین بار نسخه جدید و مدرن بیتل را در اوخر دهۀ 90 میلادی با نام نیو بیتل معرفی کرد که ظاهر دخترانه‌ای داشت. سپس در سال ۲۰11، نسل دوم نیو بیتل معرفی شد که استایل عامه‌پسندتری پیدا کرده بود. بیتل جدید همچنان شباهت قابل‌توجهی به بیتل کلاسیک دارد به‌گونه‌ای که چراغ‌های گرد جلو، آینه‌های جانبی کرومی، تریم جانبی بدنه و حتی لوگوی فولکس‌واگن بر روی درِ صندوق همگی یادآور پدربزرگش هستند.
بزرگ‌ترین تفاوت بیتل جدید با نمونه قدیمی اما پیشرانه آن است که در جلو نصب شده، از نوع آب‌خنک بوده و قدرت بیشتری دارد. بیتل ۲۰۱۶ از یک موتور ۱.۴ لیتری چهار سیلندر سود می‌برد که با استفاده از سوپرشارژر و توربوشارژر، 160 اسب بخار قدرت و ۲۴۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. علاوه بر این، بیتل جدید به لطف برخورداری از ترمز ABS، هشدار نقاط کور و دوربین دید عقب، خودروی بسیار ایمن‌تری است. همچنین برخورداری از ترمزهای دیسکی نیز تجربهٔ متوقف کردن بسیار لذت‌بخش‌تری را فراهم می‌آورند. حجم صندوق بار بیتل جدید نیز برابر با 310 لیتر است که با خواباندن صندلی‌های عقب به 905 لیتر افزایش پیدا می‌کند.
برای تجربهٔ رانندگی با این ماشین ساب‌کامپکت آلمانی، دکمهٔ ستارت را می‌فشاریم و حرکت را آغاز می‌کنیم. بیتل خودروی فوق‌العاده سریعی نیست اما هنوز هم کاملاً سریع‌تر از مدل کلاسیک است. با قرار دادن خودرو در حالت رانندگی اسپرت، احساس سواری آن جذاب‌تر می‌شود. در این حالت در هنگام تعویض دنده دور موتور تا حد ممکن بالا می‌رود. به حالت رانندگی عادی بازمی‌گردیم و دنده‌ها را از طریق پدال‌های پشت فرمان تعویض می‌کنیم. موتور بنزینی بیتل اوج همکاری را با گیربکس اتوماتیک دوکلاچهٔ DSG دارد و تعویض هریک از دنده‌ها کاملاً نرم، روان و بدون تکان انجام می‌شود.
پس از رانندگی همزمان با این دو فولکس‌واگن بیتل، می‌فهمیم که چگونه شرکتی قادر است نیم‌قرن اصالت و جذابیت را در محصول خود حفظ کند. بیتل 1965 خودرویی جذاب است و هرکس با آن رانندگی کند لبخند رضایت بر لبان نقش می‌بندد درحالی‌که بیتل جدید هم نزدیک‌ترین خودرو به بیتل قدیمی است و درعین‌حال به لطف برخورداری از تجهیزات امروزی، خودروی بسیار ایمن‌تری است.
منبع: CarAdvice