یادی از فولکس‌واگن W12، سوپراسپرت فوق‌العاده‌ای که تولید نشد

در اواخر دههٔ 90 میلادی، صنعت خودروسازی در حال تحول بود و فولکس‌واگن در این شرایط قصد داشت ثابت کند که می‌تواند با پروژه‌هایی بلندپروازانه، در بخش سوپراسپرت‌ها هم رقابت کند. بدین منظور، کانسپت W12 ساخته شد یعنی سوپراسپرتی که در درجهٔ اول برای معرفی پیشرانهٔ نوآورانهٔ 12 سیلندر W شکل فولکس‌واگن طراحی شده بود. بااین‌حال، به خاطر تغییر استراتژی‌ها و تصمیمات مدیریتی فولکس‌واگن، این کانسپت هیچ‌گاه تولید نشد و صرفاً در حد یک پروژهٔ نمایشی باقی ماند.

گلف، پولو و پاسات سه خودرویی بودند که در اواخر دههٔ 90 فروش فولکس‌واگن را افزایش دادند اما شرکت آلمانی در همین سال‌ها، روی توسعهٔ پیشرانه‌های جدیدی هم تمرکز داشت که یکی از آن‌ها موتور انقلابی 12 سیلندر W شکل بود. این موتور از طریق ترکیب دو پیشرانهٔ 2.8 لیتری VR6 با زاویهٔ 72 درجه تشکیل شده بود که قدرت بالا را با اندازه‌ای جمع‌وجور ارائه می‌کرد. چنین موتوری اما باید روی خودرویی کاملاً متفاوت از فولکس‌واگن‌های معمولی نصب می‌شد. به همین دلیل، در سال 1997 مدیرعامل گروه فولکس‌واگن «فردیناند پچ» طراحی سوپراسپرتی را به جورجتو جوجارو از ایتال‌دیزاین سپرد. درخواست پچ ساده بود، طراحی خودرویی با شخصیت اسپرت که به سامانهٔ چهارچرخ محرک مجهز باشد.

این پروژه به‌طور بی‌سابقه‌ای سریع پیش رفت و تنها پس از شش ماه، کانسپت W12 متولد و در سال 1997 در نمایشگاه خودروی توکیو رونمایی شد. این یک سوپراسپرت موتور وسط با طراحی آینده‌نگرانه و سامانهٔ چهارچرخ محرک بود. پیشرانهٔ 5.6 لیتری W12 فولکس‌واگن هم در سینهٔ این کانسپت 420 اسب بخار قدرت و 530 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد. پس از معرفی این خودرو، فولکس‌واگن نه‌تنها عقب ننشست بلکه در نمایشگاه خودروی ژنو 1998 کانسپت W12 رودستر را رونمایی کرد که نسخه‌ای روباز و محرک عقب بود. ماجرای سوپراسپرت فولکس‌واگن اما به همین‌جا ختم نشد و در سال 2001 کانسپت سومی در نمایشگاه خودروی توکیو رونمایی شد.

این یک نمونهٔ کوپه با طراحی تکامل‌یافته بود. در این کانسپت سوم، حجم موتور W12 به 6 لیتر افزایش یافت و خروجی را به 600 اسب بخار قدرت و 620 نیوتن متر گشتاور رساند. این خودرو در فوریهٔ 2002 در پیست ناردو در ایتالیا مسافت 7,740 کیلومتری را سرعت میانگین 323 کیلومتر بر ساعت طی کرد و رکورد جهانی جدیدی را به ثبت رساند که تا پیش‌ازاین در اختیار شورلت کوروت C4 ZR1 بود. پس‌ازاین رکوردشکنی، نام کانسپت سوم به W12 ناردو تغییر پیدا کرد. این سوپرکار به لطف وزن سبک تنها 1200 کیلوگرمی، ظرف تنها 3.5 ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسید و می‌توانست به حداکثر سرعت 357 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند.

هرچند همه‌چیز برای تولید کانسپت W12 آماده به نظر می‌رسید ولی این اتفاق هیچ‌گاه رخ نداد. دلیل عدم تولید این سوپراسپرت هرگز اعلام نشد ولی در همان سال‌ها، گروه فولکس‌واگن برندهای بنتلی، لامبورگینی و بوگاتی را خرید و شاید مدیریت گروه، تولید چنین سوپراسپرتی را باعث تداخل و همپوشانی با خودروهای این برندها تشخیص داده است. البته هرچند پروژهٔ سوپراسپرت فولکس‌واگن متوقف شد ولی موتور W12 به تولید رسید و در سینهٔ خودروهای دیگری قرار گرفت که مهم‌ترین آن‌ها بنتلی کانتیننتال بود. آئودی A8 و فولکس‌واگن فیتون هم از این پیشرانه بهره‌مند شدند و حتی نسخهٔ 16 سیلندر آن‌هم به بوگاتی ویرون نیرو بخشید. به‌طورکلی، هرچند فولکس‌واگن W12 هرگز رنگ خط تولید را ندید ولی نقشی اساسی در آیندهٔ گروه فولکس‌واگن و توسعهٔ پیشرانه‌های سطح بالای آن داشت.