خودروی هیدروژنی برای شکستن رکورد سرعت زمینی آماده می‌شود

این خودرو بر پایه یک دستگاه جینتا G20 و موتور ۲.۳ لیتری فورد توسعه خواهد یافت.

با دورشدن پیشرانه‌های درون‌سوز بنزینی و گازوئیلی، موتورهای درون‌سوز هیدروژنی به جایگزین احتمالی آن‌ها تبدیل شدند که روند توسعه‌شان به‌آرامی جلو می‌رود. امروزه از این دسته موتورهای در زمینه‌های مختلف حمل‌ونقل مانند صنعت هوانوردی، خودروسازی و قایق‌سازی استفاده می‌شود. پس انتظار می‌رود که درصورت خوش‌اقبالی و روند پیشرفت سریع و مناسب، هیدروژن بتواند خود را به مردم اثبات کند.

مقالات مرتبط:

• راهنمای ساده شناخت خودروهای هیدروژنی
• مروری بر هر آنچه باید از پیشرانه درون‌سوز هیدروژنی تویوتا بدانید

حال که این فناوری باید توان خود را به رخ همگان بکشد، چه چیزی بهتر از ثبت یک رکورد سرعت تازه که نام آن را بر سر زبان‌ها بیاندازد! یک تیم دانشجویی از «دانشگاه بس» انگلستان تصمیم گرفته‌اند به این هدف دست پیدا کنند. این مجموعه علمی در حوزه کار با هیدروژن سابقه پیشین هم دارد. به همین دلیل دانشجویانش تصمیم گرفته‌اند رکورد سرعت زمینی را با خودرویی هیدروژنی بشکنند. هدف آکادمیک این دانشگاه، پرچمداری تولید، ذخیره، توزیع و استفاده نهایی از هیدروژن از نظر ظرفیت، امکانات و تخصص تولید است.

موسسه یادشده ماه گذشته اعلام کرد برای پیشبرد اهدافش با کنسرسیوم «HyFIVE» همکاری خواهد کرد تا به پژوهش پیرامون امکان استفاده از هیدروژن به‌عنوان سوخت هواپیماهای انگلستان بپردازد. وظیفه اصلی کنسرسیوم یادشده، تولید سیستم سوختی هیدروژنی با کیفیت است تا بتواند درکنار تامین زنجیره تولید، به هدف این کشور برای حمل‌ونقل پاک تا سال ۲۰۳۰ کمک کند.

تیم رکورشکنی این دانشگاه به‌تازگی پیشرانه تک‌سیلندر هیدروژنی خود را آماده کرده‌اند و هرچند هدف بلندپروازانه‌ای دارند اما ابتدا به‌فکر راه‌اندازی رسمی نخستین تیم محصلان جهان باشند که روی یک موتور درون‌سوز هیدروژنی کار می‌کنند. موتوری که روی آن کار می‌کنند، زندگی خود را به‌عنوان یک ژانراتور تک‌سیلندر بنزینی از شرکت «ونگارد» آغاز کرده است. تیم یادشده، موتور را برای سوزاندن هیدروژن آماده کرد و در این راه از قطعات تامین‌کنندگان دیگر هم بهره برده است. «سموئل ری»، ارشد تیم هیدروژن بس، می‌گوید:

موتورهای هیدروژنی در مقایسه با نمونه‌های بنزینی کارکرد بسیار متفاوتی دارند و نیازمند قطعات متفاوت هستند که در بازارهای تجاری دردسترس نیستند. ما خوش‌شانس بوده‌ایم که توانسته‌ایم با کمک اسپانسرهایمان به این قطعات دسترسی داشته باشیم. برای نمونه، در کنار تیم «لینک انجین منیجمنت» به‌سختی کار کرده‌ایم تا ECU آن‌ها را برای پیشرانه هیدروژنی بهینه‌سازی کنیم.

از آنجا که کار روی موتورهای هیدروژنی نوآورانه، تازه و تخصصی به شمار رفته و تیم هیدروژن بس هم شامل دانشجویان این موسسه می‌شود، تقریبا تمام آن‌ها فاقد تجربه کاری در این زمینه بودند؛ مشکلی که با راهنمایی‌های گوناگون، تحقیق بسیار و کمک اسپانسرهایشان مرتفع شد. پیشرانه تیم بس با اولین تلاش روشن شد اما از آن برای رکوردزنی استفاده نخواهد شد؛ بلکه فعلا یک بستر خوب برای توسعه بیشتر موتور اصلی خواهد بود. موتور رکوردزنی این مجموعه یک واحد ۲.۳ لیتری اکوبوست فورد خواهد بود که برای سوزاندن هیدروژن بهینه‌سازی می‌شود. پس از اتمام کار، موتور روی یک دستگاه جینتا G20 سوار خواهد شد تا خود را برای شکستن رکورد جهان آماده کند. نظر شما درباره این خودرو چیست؟ آیا تیم‌های دانشگاهی توان انجام این دسته از پروژه‌ها را دارند؟