نسل دوم بیوک رگال، نماد خودروهای آمریکایی دهه 80

نسل دوم بیوک رگال نه سریع‌ترین رگال تاریخ بود و نه قوی‌ترین اما به دلایل مختلفی، به یکی از نمادین‌ترین خودروهای آمریکایی دهه ۸۰ تبدیل شد.

پیش از آنکه بیوک رگال به یک سدان ضعیف دیفرانسیل جلو تبدیل شود، یکی از نمادهای واقعی ماسل کارها بود. هرچند رگال دههٔ ۸۰ بیشتر با نسخهٔ افسانه‌ای GNX سال ۱۹۸۷ شناخته می‌شود اما در سال‌های قبل هم این خودروی قدرتمند و چشمگیری بود که در قلب طرفداران در سراسر آمریکا جای گرفت. البته نسل اول رگال به‌عنوان یک کوپهٔ لوکس و در قالب پسوندی برای مدل سنچوری ارائه شد و هرچند در سال ۱۹۷۶ با حذف نام سنچوری به مدلی مستقل تبدیل شد اما این معرفی نسل دوم در سال ۱۹۷۸ بود که رگال را شکوفا کرد. ازاین‌رو، در اینجا قصد پرداختن به نسل دوم رگال را داریم که در نسخه‌های مختلفی عرضه شد مثل نسخه‌ای که می‌توانست در مسیر ۴۰۰ متر درگ سریع‌تر از فراری عمل کند. بیوک رگال ۱۹۸۵ با خطوط شارپ بیرونی، کابین بزرگ و لوکس و پیشرانه‌های متنوع، نمادی از خودروسازی آمریکا در دههٔ ۸۰ محسوب می‌شود.

نسل دوم و توربوشارژر

پنج سال پس از اولین عرضهٔ رگال در سال ۱۹۷۳، این خودرو دستخوش بازطراحی بزرگی شد و نسل دوم آن متولد شد. بحران سوخت که در اواسط دههٔ ۷۰ گریبان آمریکا را گرفته بود، تأثیر زیادی روی رویهٔ طراحی خودروها گذاشت و به همین دلیل، رگال جدید کوچک‌تر و سبک‌تر از نسل اول بود. این خودرو همچنین با خطوط شارپ بیشتر، ظاهر بسیار متفاوتی نسبت به نسل قبلی داشت. همچنین حالا امکان انتخاب پیشرانه‌های بیشتری هم وجود داشت و خریداران می‌توانستند از بین موتورهای V6 تنفس طبیعی و توربو و یک V8 قدرتمند نمونهٔ موردنظر خود را انتخاب کنند.

مهم‌ترین اتفاق در این نسل اما ارائهٔ پیشرانهٔ توربو بود. نسخهٔ توربوشارژ رگال ابتدا با نام اسپرت کوپه شناخته می‌شد اما در سال ۱۹۸۳ با رگال T-Type جایگزین شد. پیشرانهٔ توربوشارژ در آن سال‌ها کاملاً تازگی داشت زیرا هرچند خودروهایی مثل شورلت کورویر و پورشه ۹۱۱ قبلاً از موتورهای توربو استفاده کرده بودند اما رگال یکی از اولین خودروهای آمریکایی بود که پس از حدود یک دهه دوباره سراغ توربوشارژر رفت. هدف از این کار، نصف کردن مصرف سوخت و مهم‌تر از آن، تقویت پرفورمنس بود. استفاده از توربوشارژ پرفورمنس رگال را به میزان قابل‌توجهی بهبود بخشید و قدرت را تا ۲۰۰ اسب بخار افزایش داد.

افسانهٔ گرند نشنال

نسل دوم رگال پس از تجربهٔ یک فیس‌لیفت در سال ۱۹۸۱ که ظاهر آن را آیرودینامیک‌تر کرد، در مسابقات نسکار محبوب شد. در همان سال، «ریچارد پتی» با یک رگال در مسابقۀ دیتونا ۵۰۰ به پیروزی رسید که این اتفاق، ساخت نسخه‌های پرفورمنس رگال را پی‌ریزی کرد و منجر به معرفی گرند نشنال در سال ۱۹۸۲ شد. در سال ۱۹۸۳، گرند نشنال با رگال T-Type جایگزین شد و این مدل افسانه‌ای در سال ۱۹۸۴ با همان لباس مشکی نمادین خود دوباره بازگشت. درحالی‌که گرند نشنال مدل ۱۹۸۲ از یک پیشرانهٔ ۴.۱ لیتری V6 تنفس طبیعی استفاده می‌کرد، مدل ۱۹۸۴ به موتور ۳.۸ لیتری توربو با ۲۰۰ اسب بخار قدرت و ۴۰۷ نیوتن متر گشتاور مجهز شد.

برای رگال T-Type هم یک پکیج تعلیق پرفورمنس بالا ارائه می‌شد که با آنتی‌رول بارهای بزرگ‌تر که بادی‌رول را به میزان زیادی کاهش می‌دهد، باعث بهبود هندلینگ می‌شد. در جلوی خودرو هم باله‌ای اضافه می‌شد که از یک سو با هدایت جریان هوا به طرفین، آیرودینامیک را بهبود می‌بخشید و از سوی دیگر، ظاهری اسپرت‌تر و تهاجمی‌تر به خودرو می‌داد. البته T-Type با وجود تمام این قدرت و سرعت، ریشه‌های خود به‌عنوان یک کوپهٔ لوکس را فراموش نکرده و با حفظ DNA رگال و آمیختن آن با پرفورمنس یک ماسل کار، به خودرویی برای سرعت و راحتی تبدیل شد.

GNX، حد نهایی رگال

طی سال‌های بعد، قدرت رگال بیشتر شد. در سال ۱۹۸۶ به دلیل تجهیز موتور به اینترکولر، خروجی به ۲۳۵ اسب بخار قدرت و ۴۴۷ نیوتن متر گشتاور افزایش یافت تا اینکه در سال ۱۹۸۷، غول مرحلهٔ آخر یعنی GNX به بازار آمد. هرچند بیوک قدرت این مدل را ۲۷۶ اسب بخار اعلام کرده بود اما قدرت واقعی آن حدود ۳۰۰ اسب بخار بود. GNX با پیمودن مسافت ۴۰۰ متر درگ در ۱۲.۷ ثانیه، از فراری F40 سریع‌تر بود و ظرف ۴.۶ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید. به همین دلیل، GNX در کانون توجهات قرار گرفت و به پرتقاضاترین مدل نسل دوم این رگال تبدیل شد تا جایی که با قیمت سوپراسپرت‌ها در بازار خریدوفروش می‌شد. کسانی که توان خرید GNX را نداشتند اما سراغ گرند نشنال می‌رفتند که قدرت آن در سال ۱۹۸۷ به ۲۴۵ اسب بخا افزایش پیدا کرده بود.

نسل دوم رگال، خودرویی کلکسیونی

بیوک رگال برای طیف گسترده‌ای از فرهنگ‌های خودرویی آمریکا از عاشقان ارتفاع زدن تا علاقه‌مندان به ماسل کارهای قدیمی جذاب است. رگال همچنین در بین علاقه‌مندان به تیونینگ و سفارشی‌سازی هم محبوبیت دارد و به همین دلیل، امروز یافتن نمونه‌های استاندارد و دست‌نخوردهٔ آن دشوار است.