اولین رانندگی با لوسید ایر سافایر، خودرو یا موشک لوکس؟!

لوسید قصد دارد سافایر را به یک زیربرند پرفورمنس مثل AMG و M پاور تبدیل کند که در محصولات آینده مثل شاسی‌بلند گرَویتی هم مورداستفاده قرار گیرد؛ اما حتی کندترین محصول کنونی لوسید یعنی مدل دو موتورهٔ ایر پیور هم در 3.5 ثانیه از سرعت صفر به صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد که این شتاب را هم‌اکنون بیشتر در خودروهای پرفورمنس می‌بینیم؛ بنابراین، تیم لوسید نه‌تنها باید ارقام پرفورمنس خیره‌کننده‌ای را در نسخهٔ سافایر ارائه می‌کرد بلکه باید قابلیت استفادهٔ روزمرهٔ خودرو را هم حفظ می‌کرد.

آن‌ها دقیقاً همین کار را انجام داده‌اند و ایر سافایر را با قوای محرکهٔ سه موتور به بازار فرستاده‌اند که در حالت پیست حداکثر 1234 اسب بخار قدرت و 1940 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. به ادعای لوسید، حداکثر سرعت این ماشین 330 کیلومتر بر ساعت است و ظرف تنها 1.9 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. این شتاب اما صرفاً یک ادعا نیست زیرا در طول آزمایش، درحالی‌که از همراهم خواسته بودم از سرعت‌سنج فیلم‌برداری کند، هنگام امتحان لانچ کنترل، گوشی از دست او رها شد و محکم به استخوان گونه‌ام برخورد کرد. کیسهٔ یخی که در ادامهٔ آزمایش با من همراه بود، راهی عالی برای نشان دادن شتاب سوپرسدان لوسید محسوب می‌شود!

رانندگی آزمایشی ما بیشتر یک تیزر بود زیرا امکان تست کامل و تایم زنی در پیست اواخر امسال فراهم می‌شود اما همین رانندگی کوتاه هم کافی بود تا بفهمیم سافایر چقدر دیوانه کننده است. این سدان برقی نه‌تنها آنقدر سریع است که سر شما را پشت‌سری صندلی فرومی‌برد بلکه مثل خودرویی با نصف این اندازه و وزن می‌پیچد و توقف می‌کند. این یعنی زیر پوستهٔ آبی نیمه‌شب متالیک سافایر جادوی زیادی در جریان است تا چنین شتاب و قدرت توقفی فراهم شود. در این نسخه برای مدیریت نیروی عظیم موتورها، همه چیز از کنترل کشش گرفته تا اتصالات تعلیق بهینه‌سازی شده یا کاملاً از نو طراحی شده‌اند.

نمای بیرونی ایر سافایر برخلاف برخی رقبا که از بال‌های عظیم و ویژگی‌های آیرودینامیکی افراطی استفاده می‌کنند، پرفورمنس بالای خود را فریاد نمی‌زند. این یعنی برای تشخیص سافایر از دیگر نسخه‌ها باید به اسپلیتر بزرگ‌تر جلو و اسپویلر عقب توجه کنید که برای بهبود پایداری در سرعت‌های بالا طراحی شده‌اند. علاوه بر این، سقف شیشه‌ای کاناپی مانند ایر هم با نمونهٔ آلومینیومی جایگزین شده که هم وزن کمتری دارد و هم مرکز ثقل را پایین می‌آورد.

بسیاری از خودروسازان برای کاهش وزن محصولات پرفورمنس بالای خود از تجهیزات و راحتی داخلی آن کم می‌کنند اما لوسید این مسیر را نرفته و هرچند برای سافایر صندلی‌های اسپرت را ارائه کرده اما این صندلی‌ها همچنان به گرم‌کن، تهویه و ماساژور مجهز هستند. به عقیدهٔ این شرکت، اکثر خریداران سافایر به دنبال خودرویی روزمره هستند نه مدلی مسابقه‌ای و بنابراین، حفظ راحتی و کارایی بسیار مهم خواهد بود.

مهم‌ترین تغییر فنی سافایر اضافه شدن یک موتور به قوای محرکهٔ آن است و حالا در عقب دو موتور وجود دارد. در این خودرو هم انتقال نیرو از جلو به عقب و هم در عقب به چرخ‌های چپ و راست کنترل می‌شود درحالی‌که تحویل بیش از 1000 اسب بخار قدرت حتی به تایرهای پهن‌تر و چسبنده‌تر به تنظیمات فوق‌العاده‌ای نیاز دارد. همچنین خودرویی که 400 متر را ظرف 9 ثانیه طی می‌کند باید بتواند به همان سرعت متوقف شود و به همین دلیل لوسید برای سافایر دیسک‌های عظیم کربن سرامیکی 16.5 اینچی با کالیپرهای 10 پیستونه در جلو و دیسک‌های 15.4 اینچی با کالیپرهای چهار پیستونه در عقب را در نظر گرفته است.

لوسید برای سافایر نرم‌افزار جدیدی را هم طراحی کرده است که می‌تواند با افزایش یا کاهش سرعت هرکدام از چرخ‌های عقب به‌صورت مستقل، پیچیدن آرام یک سدان لوکس یا واکنش‌های تند یک V8 دیفرانسیل عقب را شبیه‌سازی کند. به این خودرو یک حالت رانندگی بنام پیست هم اضافه شده که حداکثر قدرت موتورها را آزاد و فرمان و سیستم تعلیق را سفت می‌کند. این حالت سه بخش فرعی بنام‌های هات لپ، درگ و انجورنس دارد که باطری و انرژی را مدیریت می‌کند تا برای مدت کوتاهی حداکثر نیرو را ارائه کند یا روی ارائهٔ پرفورمنس یکنواخت برای مدت طولانی‌تری تمرکز داشته باشد.

با چنین تجربهٔ کوتاهی پشت فرمان، ما نتوانستیم برد 690 کیلومتری ادعایی لوسید را محک بنزیم ولی میدانیم که سافایر به باطری 118 کیلووات ساعتی مجهز است و با معماری 900 ولتی می‌تواند از شارژرهای سریع حداکثر 300 کیلوواتی استفاده کند. این خودرو هم‌اکنون با قیمت 250 هزار دلار به فروش می‌رسد و تحویل آن از ماه آینده آغاز خواهد شد. به‌طورکلی، باید گفت در جنگ اسب بخار خودروهای الکتریکی، لوسید ضربهٔ ناک‌اوت به رقبا زده است.