برجسته‌ترین خودروهای تاریخ امریکن موتورز، از جاولین تا گرملین و ایگل

همچنبن بخوانید:

تاریخچه امریکن موتورز AMC قطب چهارم خودروسازی آمریکا (قسمت اول)

تاریخچه امریکن موتورز AMC قطب چهارم خودروسازی آمریکا (قسمت دوم)

مارلین کوپهٔ فست‌بک بزرگ و لوکسی بود که به‌عنوان پرچم‌دار و ویترین توانایی‌های امریکن موتورز در سال 1965 به بازار آمد. این ماشین به‌طور مستقیم قصد رقابت با خودروهایی مثل دوج چارجر را داشت. نسل اول مارلین با برند رامبلر فقط در سال‌های 1965 و 1966 تولید شد و در سال 1967 نسل دوم آن با نام AMC مارلین به بازار آمد. این نسل که حالا روی پلت‌فرم سدان پرچم‌دار آمباسادور ساخته شده و بزرگ‌تر از قبل شده بود تا از جاولین که قرار بود به‌زودی عرضه شود فاصله بگیرد، در برابر خودروهایی مثل کادیلاک الدورادو و بیوک ریویرا قرار گرفت. نسل دوم مارلین فقط در یک سال تولید و 2,545 دستگاه از آن ساخته شد.

پس‌ازاینکه فورد موستانگ در سال 1964 معرفی شد و به موفقیتی فوق‌العاده دست یافت، امریکن موتورز که قصد جذب خریداران جوان‌تر را داشت هم تصمیم گرفت وارد عرصهٔ ماسل کارها شود. بدین ترتیب، جاولین بر اساس پلت‌فرم رامبلر امریکن ساخته و در آگوست 1967 با مدل 1968 معرفی شد. جاولین با پیشرانه‌های متنوعی از 3.8 لیتری شش سیلندر خطی تا 6.4 لیتری V8 به بازار عرضه شد که حداکثر 325 اسب بخار قدرت داشتند. جاولین که بزرگ‌تر و جادارتر از کامارو و موستانگ بود، با فروش 55,125 دستگاه در سال 1968، موفق عمل کرد و تصویر امریکن موتور را تغییر داد. نسل دوم جاولین در سال 1971 با طول عرض بیشتر و طراحی جدید به بازار آمد و تا سال 1974 که پایان دوران ماسل کارها بود تولید شد. جاولین علاوه بر آمریکا، در آلمان، مکزیک، استرالیا و... هم تولید و در کشورهای مختلفی به فروش رسید.

در دورانی که ماسل کارها در اوج محبوبیت بودند، امریکن موتورز از طریق همکاری با هرست پرفورمنس، دست به اقدام جنون‌آمیزی زد. این شرکت برای رقابت با سه غول خودروسازی آمریکا، سدان خانوادگی رامبلر را به هیولایی برای مسابقات خیابانی و درگ تبدیل کرد. بدین منظور، امریکن موتورز مدل سبک‌وزن و جمع‌وجور رامبلر امریکن (همان خودرویی که با نام آریا در کشورمان عرضه می‌شد) را گرفت و بزرگ‌ترین و قوی‌ترین پیشرانهٔ خود را زیر کاپوت آن قرار داد. این یک نیروگاه 6.4 لیتری V8 متعلق به مدل AMX بود که 315 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. SC رامبلر با 4.5 کیلوگرم بر هر اسب بخار، یکی از بهترین نسبت‌های قدرت به وزن را در آن زمان داشت و در 400 متر زمان‌هایی در حدود 14 ثانیه را ثبت می‌کرد که معمولاً فقط با هیولاهای بلوک بزرگ سه غول آمریکایی قابل‌دستیابی بود. SC رامبلر فقط در سال 1969 و تنها در 1,512 دستگاه ساخته شد.

پس از موفقیت SC رامبلر در سال 1969، امریکن موتورز تصمیم گرفت این مسیر را در سال 1970 با مدل ربل ادامه دهد. ربل خودرویی میان سایز بود که از سال 1967 در نسخه‌های سدان، کانورتیبل، کوپه و استیشن تولید می‌شد و حالا قرار بود نسخهٔ کوپهٔ آن به یک ماسل کار تمام‌عیار تبدیل شود. این نسخه که The Machine نام گرفت، به نسخهٔ اصلاح‌شدهٔ همان پیشرانهٔ 6.4 لیتری مجهز شده بود که 340 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. این قوی‌ترین پیشرانه در تاریخ امریکن موتورز است. ویژگی منحصربه‌فرد ربل ماشین، طرح رنگ بیرونی سفید، قرمز و آبی آن بود. این یکی دیگر از محصولات جوان محور AMC بود و قصد داشت با حضور در نمایندگی‌ها، نظر خریداران را به دیگر خودروهای AMC هم جلب کند. ربل ماشین فقط در سال 1970 در 2,326 دستگاه ساخته شد که هزار دستگاه به رنگ منحصربه‌فرد مذکور و بقیه به رنگ‌های دیگر با کاپوت مشکی بودند.

هرچند گرملین خودروی جذابی نبود و ویژگی خاصی نداشت اما یکی از مهم‌ترین محصولات AMC به‌حساب می‌آمد زیرا در یک نسل 671 هزار دستگاه فروخت. این خودرو به‌عنوان یک مدل اقتصادی، برای رقابت با خودروهای وارداتی مثل فولکس‌واگن بیتل و تویوتا کرولا در نظر گرفته شده بود. گرملین بر اساس پلت‌فرم کوتاه شدهٔ مدل هورنت ساخته شده و درواقع از جلو تا ستون B با هورنت یکسان بود. گرملین اولین خودروی ساب‌کامپکت آمریکایی بود و با پیشرانه‌های شش سیلندر خطی 3.6 تا 4.2 لیتری تولید می‌شد. در سال 1972 اما یک موتور 5 لیتری V8 هم برای گرملین ارائه شد که هرچند تنها 150 اسب بخار قدرت داشت اما در کنار وزن زیر 1300 کیلوگرم، پرفورمنس خوبی را فراهم می‌کرد. در اواخر دههٔ 70 اما به دلیل عرضهٔ هاچ‌بک‌های مدرن دیفرانسیل جلو، فروش گرملین که هشت سال بدون تغییر خاصی تولید شده بود کاهش یافت و در سال 1979 با مدل اسپریت جایگزین شد که اساساً همان گرملین با ظاهری جدیدتر بود.

ماتادور محصول فول سایز AMC بود که نسل دوم آن در سال 1974 در نسخه‌های سدان و استیشن به بازار آمد. مدیران امریکن موتورز اما تصمیم گرفتند در این نسل، نسخهٔ کوپهٔ سادهٔ نسل قبلی را با یک طراحی کاملاً جدید جایگزین کنند تا نظر خریدارانی که به دنبال ظاهر اسپرت و هیجان‌انگیز هستند را جلب کنند. مدیران همچنین خواهان مدلی به‌منظور پاسخ به تقاضا برای کوپه‌های میان سایز پس از پایان دوران خودروهای عضلانی بودند. ماتادور کوپه خودرویی فست‌بک با ظاهر آیرودینامیک بود که رقابت با شورلت شول و فورد تورینو را در نظر داشت. بسیاری از اینکه AMC با منابع محدود چطور چنین کوپهٔ شیک و سریعی را توسعه داده است تعجب کرده بودند. ماتادور کوپه با فروش 62,630 دستگاه در اولین سال عرضه که بسیار از فروش 7,067 دستگاهی ماتادور کوپهٔ قبلی در سال 1973 بیشتر بود، موفق عمل کرد. بااین‌حال، فروش بعداً کاهش یافت و تا سال 1978 ماتادور کوپه مجموعاً نزدیک به 100 هزار دستگاه فروخت.

پیسر یکی از خاص‌ترین و عجیب‌ترین محصولات تاریخ امریکن موتورز محسوب می‌شود. کار طراحی این خودرو در سال 1971 آغاز شد و در سال 1975 به بازار آمد. فرم گرد و شیشه‌های بزرگ پیسر در قیاس با خودروهای سه جعبه‌ای آن دوران غیرمعمول بود. همچنین عرض پیسر هم برابر با خودروهای فول سایز آن زمان بود و امریکن موتورز آن را به‌عنوان اولین خودروی کوچک عریض جهان توصیف می‌کرد. پیسر با طراحی آیرودینامیک، زمانی به بازار آمد که خودروسازان دیترویت هنوز در حال ساخت کشتی‌های جاده‌ای بنزین خوار بودند. پیسر در بازارهای خارج از آمریکا هم عرضه شد و در اولین سال عرضه با فروش 145,528 دستگاه موفق عمل کرد. بااین‌حال، به دلیل تغییر سلیقهٔ خریداران آمریکایی به سمت خودروهای وارداتی، فروش پیسر پس از دو سال کاهش یافت و تا سال 1980 مجموعاً 280 هزار دستگاه از آن ساخته شد.

ایگل یکی از بزرگ‌ترین نوآوری‌های تاریخ امریکن موتورز را ارائه کرد. این اولین خودروی سواری چهارچرخ محرک آمریکا محسوب می‌شد و راحتی خودروهای سواری را با مزیت‌های چهارچرخ محرک در شرایط آب‌وهوایی ارائه می‌کرد. از ایگل به‌عنوان اولین کراس‌اوور جهان یاد می‌شود. نسخه‌های کوپه، سدان و استیشن ایگل که در آگوست 1979 با مدل 1980 معرفی شدند، بر اساس AMC کنکورد ساخته شده بودند اما در سال 1981 نسخه‌های ساب‌کامپکت دودر، SX4 و کام‌بک هم بر اساس مدل اسپریت به خانوادهٔ ایگل اضافه شدند. ایگل به‌سرعت به یکی از شناخته‌شده‌ترین محصولات AMC تبدیل شد و در مناطق برفی به فروش بالایی دست یافت. ایگل همچنین بنیان‌گذار سگمنت جدیدی در بازار بود و الهام‌بخش بسیاری از خودروها مثل سوبارو اوت‌بک و آئودی آلرود شد. این آخرین محصول AMC بود که پس از خریداری شرکت توسط رنو و کرایسلر همچنان تولید شد. از سال 1983 تا 1988، ایگل تنها خودرویی بود که با برند AMC عرضه می‌شد.