پشت فرمان آستون‌مارتین DBX707، پادشاه جدید شاسی‌بلندها؟

رئیس آستون‌مارتین «توبیاس موئرس» پایش را محکم روی ترمز می‌گذارد، لانچ کنترل را فعال می‌کند و پدال گاز را می‌فشارد. دور موتور با صدای غرغری بالا می‌رود و سپس ترمز را رها می‌کند. سوپر شاسی‌بلند آستون‌مارتین DBX707 با غرشی مثل شیر گرسنه شلیک می‌شود، گیربکس نُه سرعته به‌سرعت دنده‌ها را تعویض می‌کند و پیشرانهٔ V8 توئین توربو به ردلاین 7 هزار rpm خود می‌رسد. موئرس با صدای بلند می‌خندد و می‌گوید «این خیلی سریع است».

سپس وی آستون را وارد پیچ کرده و گاز را تخته می‌کند. انتهای پهن خودرو سر می‌خورد اما او همچنان پایش را روی پدال گاز نگه می‌دارد و DBX707 با دریفتی زیبا، به‌راحتی و منظم مثل یک خودروی اسپرت از پیچ خارج می‌شود. موئرس لبخندی میزند و درحالی‌که سرش را تکان می‌دهد می‌گوید «نباید بتوانید این کار را در یک شاسی‌بلند انجام دهید». مشخص است که رئیس از اسباب‌بازی جدیدش لذت می‌برد. DBX707 واقعاً اسباب‌بازی موئرس است. رد پای او در سراسر این سوپر شاسی‌بلند جدید آستون دیده می‌شود، از پیشرانهٔ 4 لیتری توئین توربوی بهینه‌شدهٔ AMG زیر کاپوت گرفته تا گیربکس اسپید شیفت نُه سرعتهٔ اتوماتیک AMG با حالت اسپرت پلاس و لانچ کنترل و شاسی که برای افزایش دقت رانندگی بدون قربانی کردن راحتی سواری تنظیم شده است.

مأموریت DBX707 ساده است: شاسی‌بلندی سریع‌تر از لامبورگینی اوروس و با هندلینگی بهتر از پورشه کاین توربو کوپه. پس از رانندگی کوتاهی با یک پروتوتایپ آمادهٔ تولید این خودرو در پیست آزمایشی آستون‌مارتین در سیلورستون انگلستان، باید گفت مأموریت انجام شده است. با 707 اسب بخار قدرت و 900 نیوتن متر گشتاوری که زیر کاپوت قرار دارد، حتی این شاسی‌بلند 2.2 تنی هم بسیار سریع احساس می‌شود. این آستون سرعتی را با شدتی بی‌امان تولید می‌کند و تحویل قدرت به‌قدری روان و یکنواخت است که در هنگام تعویض دنده‌ها به‌صورت دستی باید مراقب بود که پیشرانه به محدودکنندهٔ دور موتور نرسد.

ذره‌ذرهٔ DBX707 سریع احساس می‌شود و به ادعای موئرس در کمتر از 3.5 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت دست پیدا می‌کند درحالی‌که می‌تواند به حداکثر سرعت 310 کیلومتر بر ساعت دست یابد تا سریع‌ترین شاسی‌بلند حال حاضر دنیا لقب گیرد؛ اما در این ماشین چیزی که بسیار چشمگیرتر به نظر می‌رسد رفتار و چگونگی هندلینگ آن است. هنگامی‌که خودرو به‌سرعت تغییر جهت می‌دهد، احساس چابکی و پاسخگویی فوق‌العاده‌ای دارد. این ماشین بهترین و قابل‌اعتمادترین دماغه را در بین همهٔ سوپر شاسی‌بلندهای بازار دارد زیرا در پاسخگویی بسیار دقیق است و بازخورد مناسبی را هم ارائه می‌کند. به‌عنوان‌مثال، در پیچ‌ها دقیقاً همان‌جایی که راننده بخواهد می‌رود. مهم‌تر از این، پشتیبانی زیاد از سوی محور عقب است که از هنگام ورود تا خروج از پیچ وجود خواهد داشت.

به گفتهٔ موئرس، بخش بزرگی از این مهم به لطف بازسازی اساسی سیستم تعلیق جلو حاصل شده است. به‌عنوان‌مثال، پایه‌های کمک‌فنرهای جلو 55 درصد از DBX معمولی سفت‌تر شده‌اند و به لطف یک پانل 4 میلی‌متری در زیر بدنه، استحکام پیچشی خودرو 1.3 درصد افزایش یافته تا واکنش فرمان بهبود پیدا کند. همچنین نرخ فشردگی و برگشت فنرها هم به ترتیب 20 و 10 افزایش یافته است.

تغییرات در عقب DBX707 شامل تجهیز به یک دیفرانسیل الکترونیکی جدید با نرخ قفل بالاتر و کمک‌فنرهایی نرم‌تر از جلو می‌شود. سیستم الکترونیکی فعال بادی‌رول نیز از نو کالیبره شده تا در حرکات پایین بدنه 50 درصد گشتاور بیشتری ارائه کند. همچنین در سرعت‌های بالاتر حالا کنترل بادی‌رول در پیچ‌ها بیشتر روی قسمت عقب تمرکز دارد تا کم‌فرمانی را کاهش دهد. درنتیجهٔ این تغییرات، DBX707 به میزان قابل‌توجهی سبک احساس می‌شود و آن حس سنگینی که هنگام رانندگی با لامبورگینی اوروس یا پورشه کاین توربو کوپه (به‌جز نسخهٔ توربو GT) به راننده دست می‌دهد در آن دیده نمی‌شود.

این در حالی است که تیم موئرس در ابتدا کاین را به‌عنوان یک معیار پویایی برای توسعهٔ DBX707 در نظر گرفته بودند. هرچند این شاسی‌بلند قدرتمند بریتانیایی نسبت به DBX معمولی سفت‌تر و خشن‌تر شده اما سواری آن بدون هیچ لرزش یا تکانی روی دست‌اندازها و برآمدگی‌های کوچک، هنوز هم به‌طور چشمگیری راحت است. به همین دلیل، DBX707 هنوز هم بیشتر شبیه یک گرند تورر احساس می‌شود تا ابزاری برای پیست.

آستون‌مارتین DBX707 در خط مستقیم بسیار سریع و در پیچ‌ها به‌طور شگفت‌انگیزی خوب است. البته قضاوت نهایی را به چند هفته بعد که زمان بیشتری را با آن در جاده‌های واقعی سپری کردیم و همچنین زمانی که بتوانیم آن را طی یک آزمایش مقایسه‌ای در برابر رقبای خود قرار دهیم موکول می‌کنیم ولی بااین‌حال، در برداشت اول شاید بتوان DBX707 را معیار جدیدی برای سوپر شاسی‌بلندها دانست.