اولین رانندگی با آستون‌مارتین والهالا، برتر از فراری و لامبورگینی؟

آستون‌مارتین به یک پیروزی نیاز دارد. منظور تیم فرمول یک نیست، بخش خودروسازی این شرکت به یک موفقیت در فروش نیاز دارد. آستون‌مارتین اخیراً ۴.۶ درصد سهام خود در تیم فرمول یک را به مبلغ ۱۴۶ میلیون دلار فروخت، حرکتی که نشان‌دهنده تلاش برای تأمین مالی است. خوشبختانه، خودروی جدید این شرکت تقریباً تضمین‌کننده درآمدی یک میلیارد دلاری است. درحالی‌که فراری، مک‌لارن، سازندگان خودروهای الکتریکی و حتی شورلت خودروهایی با ۱۰۰۰ اسب بخار عرضه می‌کنند، چه چیزی والهالا با ۱۰۸۰ اسب بخار را متمایز می‌کند؟

نخست، طراحی. با وجود پوشش استتاری فیروزه‌ای و مشکی، پروتوتایپ والهالا که در پیست اختصاصی استو (پیست ۱,۷۷۰ متری درون سیلوراستون) آزمایش کردیم، خیره‌کننده است. باله عقب روی ستون‌های هیدرولیکی قرار دارد. بدنه خوش‌تراش و سیال است. شیشه عقب وجود ندارد، اما وقتی می‌توانید در دو ثانیه به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت برسید، چه نیازی به آن است؟ زیر این بدنه متمایز اما فرمولی آشنا دیده می‌شود. یک سوپرکار موتور وسط چهارچرخ محرک پلاگین‌هیبریدی با درهایی که به سمت بالا باز می‌شوند. این فرمول در دنیای ابرخودروها رایج است. تاکنون، تقریباً همه خودروهای آستون‌مارتین تولیدی به‌جز والکری تولید محدود از فلز ساخته شده‌اند اما شاسی مرکزی و بدنه والهالا از فیبر کربن و از فناوری‌های پرفورمنس آستون‌مارتین ساخته شده‌اند.

ساب‌فریم‌های آلومینیومی سیستم تعلیق جلو با بازوهای کنترلی و عقب با چند اتصالی را نگه می‌دارند. کمک‌فنرهای تطبیقی بیلشتاین فنرهای لول را در هر چهار گوشه مهار می‌کنند، اما سیستم جلو از مکانیزم پوشراد استفاده می‌کند. ترمزها هم در هر چهارچرخ کربن سرامیکی هستند. آنتی‌رول بارهای سنتی مانع کج شدن خودرو می‌شوند و بوشینگ‌های لاستیکی انعطاف‌پذیری را برای این خودروی جاده‌ای حفظ می‌کنند. انتقال تعلیق جلو به داخل خودرو مشکل جانمایی را حل کرده است زیرا آستون‌مارتین داشبوردی پایین برای بهترین دید می‌خواست و با چیدمان افقی کمک‌فنرها و فنرها، فضای اطراف چرخ‌ها جمع‌وجور مانده است. شیشه جلوی بزرگ و فراگیر از این طراحی به بهترین شکل بهره‌برداری می‌کند.

پشت کابین یک غول یعنی موتور ۴ لیتری V8 میل‌لنگ تخت مرسدس AMG نهفته است. مهندسان آستون‌مارتین این پیشرانه را طبق خواسته خود تنظیم کرده و قطعات آن را انتخاب کرده‌اند. توربوشارژرهای عظیم بزرگ‌تر از نمونه‌های AMG GT بلک سریز هستند. این موتور تا ۷۰۰۰ دور rpm دور می‌گیرد و اگرچه از نوع کورس کوتاه است اما به‌تنهایی ۸۲۸ اسب بخار تولید می‌کند. برخلاف بسیاری از کاربردهای مرسدس که گشتاور در ۲۰۰۰ دور به اوج می‌رسد، این V8 با تنظیم آستون‌مارتین گشتاور و حداکثر قدرت را در ۶,۷۰۰ دور یعنی تنها ۳۰۰ دور کمتر از ردلاین، هماهنگ کرده است.

دو موتور در محور جلو، هر یک چرخ را به‌صورت مستقل برای گشتاور بُرداری هدایت می‌کنند. موتور سوم با گیربکس هشت سرعته دوکلاچه یکپارچه شده و گشتاور را به شفت دنده‌های زوج منتقل می‌کند صرف‌نظر از اینکه گیربکس در دنده‌های فرد یا زوج قرار داشته باشد. دنده‌عقب هم کاملاً الکتریکی است. پروتوتایپ والهالا که آزمایش کردیم، از نظر قطعات تقریباً مشابه نسخه تولیدی است و مهندسان صرفاً در حال نهایی کردن تنظیمات حالت‌ها و کنترل‌ها هستند. آیرودینامیک فعال جلو و عقب در سرعت ۲۴۰ کیلومتر بر ساعت داون‌فورس ۶۰۰ کیلوگرمی تولید می‌کنند. این نیرو تا سرعت ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت تقریباً ثابت می‌ماند، زیرا باله عقب زاویه حمله خود را تنظیم می‌کند.

با فشار کامل روی ترمز، باله به‌سرعت بالا می‌رود تا به ترمزگیری کمک کند اما پیست استو برای کاوش چنین سرعت‌های تولیدکننده داون‌فورس کافی نیست. والهالا سریع به نظر می‌رسد اما نه به‌صورت خیره‌کننده ولی سرعت‌هایی را می‌بینیم که معمولاً در پیست‌های این‌قدر کوچک دیده نمی‌شوند. این را مدیون دید عالی هستیم؛ پیچ بعدی همیشه در شیشه جلو پیداست و ستون‌های A مانع نمی‌شوند. راننده پایین می‌نشیند و این پکیج شاید ترسناک به نظر برسد اما خیلی سریع احساس راحتی می‌کنیم، با وجود قدرتی بیش از ۱۰۰۰ اسب بخار در پیستی خیس که نمی‌شناسیم.

در شروع، خودرو به‌صورت پیش‌فرض در حالت اسپرت قرار می‌گیرد و باله عقب جمع می‌شود. این حالتی است که اکثر افراد عاقل با آن رانندگی می‌کنند. کمک‌فنرها در نرم‌ترین حالت خود هستند و اگزوز کم‌صدا است. فقط در حالت مسابقه باله عقب تا ۲۵ سانتی‌متر کامل باز می‌شود. فرصتی برای تجربه حالت الکتریکی والهالا نداشتیم اما در این حالت با باتری ۶ کیلووات ساعت کاملاً شارژ، حدود ۱۴.۵ کیلومتر برد ارائه می‌دهد. این سوپرکار آستون چیدمان اگزوز عجیبی دارد. دو جفت سر اگزوز وجود دارد که یک جفت از پایین دیفیوزر و جفت دیگر از بالا مثل پورشه ۹۱۸ بیرون آمده است.

هرچند سر اگزوزهای بالایی پرسروصداتر به نظر می‌رسند اما این‌ها خروجی اصلی و کم‌صدا هستند و زمانی که کاملاً فعال باشند خروجی‌های پایینی باز می‌شوند. در سرعت‌های معمولی، استفاده از سر اگزوزهای بالایی به خنک‌سازی کمک می‌کند زیرا هوای گرم را از محفظه موتور خارج می‌کند. بااین‌حال، به دلیل مقررات سخت‌گیرانه اروپا، خودرو چندان پرصدا نیست. کسانی که به کاهش وزن علاقه دارند، می‌توانند اگزوز تیتانیومی انتخاب کنند. با مایعات کامل، خودرو حدود ۱۷۷۰ کیلوگرم وزن دارد.

والهالا پر از جزئیات جذاب است. اگرچه فیبر کربن فورج‌کاری شده کابین عمدتاً تزئینی است اما تقریباً هیچ‌چیزی با دیگر محصولات آستون‌مارتین مشترک نیست، جز برخی دکمه‌ها و کلیدها. دریچه‌های کناری ورودی موتور باز می‌شوند تا درگاه‌های شارژ (سمت چپ) و سوخت (سمت راست) را نشان دهند. بازگشت به والهالا برای جلسه دوم پیست، احساس اولیه را تأیید می‌کند. فرمان سبک و بدون بازخورد زیاد است اما دقت میکرومتری دارد. پدال ترمز، با وجود ساختار برقی، طبیعی احساس می‌شود. به لطف موتورهای الکتریکی محور جلو که به کمک راننده می‌آیند، اعتمادبه‌نفس برای دریفت کردن در پیچ‌ها دور به دور افزایش می‌یابد.

والهالا بسیار جذاب است. از نظر دینامیکی چند ایراد کوچک دارد، مثلاً فرمان کمی سبک و بدون حس است اما نرم‌افزارها هنوز ۸۵ درصد تکمیل شده و آستون‌مارتین در حال نهایی کردن تنظیمات و سیستم‌ها است. والهالا نقش و جایگاه خود را بهتر از فراری SF90 درک می‌کند. این سوپرکار بریتانیایی نه به اندازه فراری وحشی و واکنشی است و نه به اندازه لامبورگینی روئلتو V12 آشوبگر و دیوانه‌وار، اما متعادل‌تر و روان‌تر از هردوی آن‌ها رانده می‌شود. آخرین موضوع قیمت است. لامبورگینی از ۶۰۸ هزار دلار و فراری SF90 XX از ۸۹۰ هزار دلار شروع می‌شود، اما آستون‌مارتین با قیمت حدود یک میلیون دلار از هردوی آن‌ها گران‌تر است. برای شرکتی که هرگز در این کلاس خودرو نساخته، صعود به قله آن با این قیمت حرکت جسورانه‌ای است.

درنهایت، آیا آستون‌مارتین در چالش ساخت یک ابرخودروی سطح بالا موفق شده است؟ بله، والهالا یک کپی نیست بلکه یک ابرخودروی جدید و هیجان‌انگیز است که می‌تواند با ایتالیایی‌ها رقابت کند. حس متفاوتی دارد، خاص است و مهم‌تر از آن، کاملاً یک آستون‌مارتین است. تقریباً به اندازه والکری نشستن در آن هیجان‌انگیز است اما راحتی و کاربردپذیری خودروهای کوپه موتور جلو را دارد.

منبع: Car&Driver