فیلترهای آئودی ذرات مضر معلق در هوا را جمع‌آوری می‌کنند
برخی از خودروسازان مانند تویوتا و هیوندای به فکر استفاده از ورودی هوای خودرو برای جداسازی برخی از مواد از اتمسفر افتاده‌اند. هم‌اکنون آئودی نیز به این گروه پیوسته است.
آئودی در همکاری با یکی از تامین‌کنندگانش، «Mann+Hummel»، پروژه فیلتر ذرات هوای «Urban Purifier» را آغاز کرده است. این دستگاه در رادیاتور یک آئودی ای-ترون نصب شده و هوا را از یک ورودی دریافت می‌کند. جلوپنجره این آئودی به گونه‌ای طراحی شده که با عبور هوا، از گذرکردن ذرات مضر جلوگیری می‌کند و به رادیاتور اجازه می‌دهد تا بهتر کار کند.
این پروژه تا سال 2024 به پایان خواهد رسید اما آئودی تاکنون حدود 50 هزار کیلومتر آزمایش را روی آن انجام داده تا برای ساخت فیلتر به اندازه‌ای مناسب دست پیدا کند. این فناوری جدید حتی در شرایط جوی خاص و درحال شارژ نیز هیچ تاثیری روی پیشرانه خودرو یا گستره مسافت قابل‌پیمایش ای-ترون ندارد.
این فیلتر وظیفه جمع‌آوری ذرات PM10 (ذراتی از 0.01 میلی‌متر تا 10 میکرومتر) را برعهده گرفته که با ذرات منتشرشده از موتورهای دیزلی برابر است. تا اینجای کار، فیلترها موفق شده‌اند تا کارایی خود را برای استخراج 100 درصد ذرات تعیین‌شده نشان دهند. فیلتر جدید آئودی مانند بسیاری دیگر از فیلترهای خودرو تنها نیاز به تعویض در یک دوره زمانی مشخص دارد. شبیه‌سازی‌ها میزان گردوغبار جمع‌آوری‌شده از یک فیلتر را از ابتدا تا انتهای عمرش برابر 14.9 کیلوگرم تخمین زده‌اند.
مجموعه Mann+Hummel نیز با پیوستن به این پروژه اهداف کاری خود را دنبال می‌کند. داده‌ها منتشرشده از این شرکت در سال 2016 نشان می‌دهند که از میان تمام ذرات مضر موجود در هوا 27 درصد آن‌ها متعلق به خوردگی ترمز، 28 درصد متعلق به سایش تایر، 33 درصد حاصل فرسودگی مسیر و 12 درصد آن‌ها نیز به آلاینده‌های منتشرشده از اگزوز ماشین‌ها اختصاص دارد. فیلترهای جدید آئودی می‌توانند تمامی این ذرات را در اندازه مشخص‌شده جمع‌آوری کنند.
Mann+Hummel هم‌اکنون یک سیستم فیلتر برای جایگذاری در سقف یا کنار خودروهای باربری موردآزمایش قرار داده است که همانند سیستم آئودی عمل می‌کند و از فن و پره برای گردش هوا در سیستم خود استفاده می‌کند؛ حتی زمانی که خودرو در ترافیک ایستاده باشد و حرکتی هم نکند. نتایج این تست که با استفاده از آزمایشی موسوم‌به «Fine Dust Eater Test» انجام شده‌اند، نشان می‌دهند که فیلتر یادشده می‌تواند تمام ذرات مضری را که یک موتور بنزینی یا دیزلی منتشر می‌کند، به‌صورت همزمان محصور کند.
یک جایگزین دیگر فیلتر ذرات ترمز است که ذرات این بخش از خودرو را در محل تولیدشان گیر می‌اندازد. این سیستم شامل یک بدنه اصلی می‌شود که دور دیسک را فرا خواهد گرفت و درست پشت کالیپر نصب می‌شود. عملکرد آن نیز کاملا شبیه به کارکرد یک کیسه سطل آشغال است. با چرخش دیسک، ذرات حاصل از ترمزگیری که ناشی از فرایند خوردگی ترمز هستند جمع‌آوری می‌شوند.
بررسی این سیستم جدید در شرایط واقعی در سناریوهای میدانی نشان داده که این فیلترهای جدید تا 80 درصد ذرات تولیدشده توسط ترمز را محصور می‌کنند. مهندسان اطمینان دارند که دوره تعویض فیلتر ذرات ترمز با دوره تعویض دیسک‌های ترمز همزمان خواهد بود. نظر شما درباره این فناوری جدید چیست؟ آیا بهتر نیست چنین سیستمی هرچه زودتر در تمام خودروها به یک استاندارد تبدیل شود؟!