اولین تجربهٔ رانندگی با بنتلی بکلار، تجلی مهارت مولینر

مدل تولید محدود بنتلی بکلار قرار بود یکی از ستاره‌های نمایشگاه ژنو 2020 باشد اما بیماری کرونا همه‌چیز را به هم ریخت و بنتلی مجبور شد از نمایش عمومی ساختهٔ باشکوه خود صرف‌نظر کند. ازاین‌رو، بکلار به‌عنوان اولین خودروی دونفرهٔ بنتلی طی 90 سال گذشته، از طریق ارسال اطلاعات به رسانه‌های سراسر دنیا رونمایی شد؛ اما این مهم نبود زیرا هر دوازده دستگاه این خودرو بدون اینکه حتی یک نفر آن‌را از نزدیک ببیند سریعاً فروخته شدند.

اما غیرازآن دوازده دستگاه، یک پروتوتایپ هم از بکلار وجود دارد. این خودرو که اصطلاحاً Car Zero نامیده می‌شود، متعلق به خود مولینر است. این بکلار سفیدرنگ زندگی سخت‌تری نسبت به مدل‌های تولیدی خریداران دارد زیرا در جاده‌های ناهموار و پیچ‌های پرسرعت، تا 320 کیلومتر بر ساعت سرعت گرفته و بی‌وقفه در پیست‌ها و جاده‌ها تاخته است. این خودرو تاکنون ده‌ها هزار کیلومتر را پیموده و فقط در 20 هفته به‌اندازهٔ 10 سال پیر شده است. بااین‌حال، این بکلار نگون‌بخت حالا احتمالاً سخت‌ترین آزمون خود را پشت سر خواهد گذاشت زیرا تعدادی از روزنامه‌نگاران خودرویی در پیستی در بدفوردشایر انگلستان با آن رانندگی خواهند کرد.

به گفتهٔ بنتلی، بکلار آزمایش‌های بسیار سختی را پشت سر گذاشته تا اطمینان حاصل شود که بدنهٔ جدید آن که از حدود 750 قطعهٔ کاملاً جدید و متریال مختلف تشکیل شده است، مطابق با استانداردهای دقیق بنتلی و خریداران آن است. به لطف این سخت‌گیری‌ها، در کابین خودرو کوچک‌ترین صدای جیرجیری به گوش نخواهد رسید. با در نظر گرفتن این موضوع، 2 میلیون دلاری که بنتلی برای بکلار از خریداران می‌گیرد آن‌قدرها هم غیرمنطقی به نظر نمی‌رسد.

بکلار توسط یکی از بهترین اتاق‌سازان تاریخ ساخته شده است. یک شاسی بردارید و بدنه‌ای منحصربه‌فرد روی آن بگذارید. این کاری است که مولینر از زمانی که اسب‌ها شیوهٔ غالب حمل‌ونقل بودند انجام می‌داده است. ریشه‌های این شرکت به اواخر سال 1500 بازمی‌گردد که به‌عنوان سازندهٔ درشکه و زین اسب فعالیت می‌کرد. حال امروز، هنر و مهارت مولینر در بکلار تجلی پیدا کرده است.

اتاق‌سازی قبلاً کار افراد بااستعداد با چرخ‌های خیاطی و ابزار نجاری بود اما امروزه برای این کار پانل‌های فیبر کربنی از طریق چاپ سه‌بعدی ساخته می‌شوند. البته هنوز هم این قطعات با عشق به‌صورت دستی توسط افراد ماهر مونتاژ می‌شوند. علاوه بر این، هنوز نزدیک به 150 هزار کوک برای دوخت هرکدام از دو صندلی بکلار توسط چرخ‌های خیاطی زده می‌شود و کارکنان بخش چوب مولینر هم چوب‌های 5 هزارساله در شرق انگلستان را تراش داده و به طرز ماهرانه‌ای در داخل خودرو نصب می‌کنند.

بکلار در طراحی بیرونی از کانسپت بنتلی EXP 100 GT الهام گرفته است. این خودرو با ظاهری عصبانی، تحریک‌آمیز و جسورانه، نمای زیبایی از آیندهٔ بنتلی را نشان می‌دهد و درعین‌حال به تاریخ آن اشاره می‌کند. داخل خودرو نیز مثل همهٔ بنتلی‌ها عالی است و امکان شخصی‌سازی نامحدودی دارد. همین موضوع در بیرون خودرو هم وجود دارد و هر رنگ یا ترکیب رنگی که خریدار بخواهد برای او اجرا می‌شود. به گفتهٔ مولینر، برخی خریداران بکلار مشخصات و ویژگی‌های خودروی خود را در عرض چند دقیقه نهایی کرده‌اند درحالی‌که این کار برای برخی دیگر هفته‌ها یا ماه‌ها طول کشیده است.

قدرت پیشرانهٔ 6 لیتری W12 بنتلی از 635 اسب بخار در کانتیننتال به 660 اسب بخار در بکلار افزایش پیدا کرده است. البته درواقع خروجی این موتور در اینجا با کانتیننتال اسپید جدید برابر است و 900 نیوتن متر گشتاور خود را از دور 1,500 تا 5,000 rpm ارائه می‌کند. هرچند وزن بکلار 30 کیلوگرم از کانتیننتال W12 کمتر است اما وقتی با خودرویی 2.4 تنی طرف هستیم، این کاهش وزن کاملاً بی‌اهمیت خواهد بود و قدرت بیشتر پیشرانه باید در اینجا به‌خوبی خود را نشان دهد. برای هماهنگی با توزیع وزن و آئرودینامیک متفاوت بکلار نیز تغییراتی در سیستم تعلیق انجام گرفته است.

پیشرانهٔ دوازده سیلندر توئین توربوی بنتلی تاکنون هیچ‌گاه احساس کُندی نداشته است اما در بکلار تا حدی به سرزندگی این موتور افزوده شده است. سازندهٔ بریتانیایی زمان شتاب صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت بکلار را اعلام نکرده اما این عدد باید مشابه یا شاید یک‌دهم ثانیه کمتر از شتاب 3.6 ثانیه‌ای کانتیننتال اسپید روباز باشد. بدیهی است که مثل همهٔ محصولات دوران مدرن بنتلی، بکلار هم چهارچرخ محرک است اما مثل خویشاوندان خود، در اینجا هم سامانهٔ چهارچرخ محرک روی محور عقب تمرکز دارد و نیرو را از یک گیربکس هشت سرعتهٔ اتوماتیک تحویل می‌گیرد.

با فشردن دکمهٔ بزرگ استارت، صدای W12 با آوای واضح‌تر اگزوز که به لطف طراحی رودستر روباز بکلار همیشه به گوش خواهد رسید، بسیار شیطانی احساس می‌شود. همهٔ اعضای خانوادهٔ کانتیننتال کنونی نسبت به پیشینیان خود سرزنده‌تر و جذاب‌تر احساس می‌شوند اما در بکلار این موضوع افزایش پیدا کرده است. حذف سقف تأثیر اجتناب‌ناپذیری روی سواری خودرو دارد اما به نظر می‌رسد بدنه بهتر کابین را دربر گرفته است زیرا همهٔ عناصر کابین احساس پایین‌تر نشستن به راننده می‌دهند اما این فقط یک ترفند هوشمندانه توسط طراحان و مهندسان بنتلی است زیرا موقعیت صندلی‌های بکلار با کانتیننتال یکسان است.

وقتی خودرو در حالت رانندگی بنتلی قرار می‌گیرد یعنی حالتی که توسط مهندسان بنتلی پیشنهاد شده است، بکلار پرواز می‌کند. در این حالت، خودرو وزن سنگین خود را به‌طور قابل‌توجهی پنهان می‌کند و فرمان کاملاً همه‌چیز را تحت کنترل دارد اما با افزایش سرعت، قوانین فیزیک خود را نشان می‌دهند و نشانه‌هایی از کم‌فرمانی از چرخ‌های جلو به راننده می‌رسد. البته بکلار به‌طور شگفت‌انگیزی قابل تنظیم است خصوصاً اگر در حالت رانندگی پویا قرار گیرد که آستانهٔ دخالت سیستم‌های کنترل پایداری و کشش را افزایش می‌دهد.

هرچند احتمالاً هیچ‌کدام از دوازده خریدار بکلار آن‌را به پیست نخواهند برد اما ممکن است در بزرگراه‌های بدون محدودیت سرعت بخواهند سرعت خودروی خود را افزایش دهند. به همین دلیل، مولینر زمان زیادی را در تونل باد و آزمایشات سرعت بالا در دنیای واقعی سپری کرده است و به لطف این اقدامات، به‌طور شگفت‌انگیزی حتی در سرعت 240 کیلومتر بر ساعت هم امکان گفتگو بین سرنشینان وجود دارد.

بنتلی برای بکلار ترمزهای کربن سرامیکی را هم به‌صورت سفارشی ارائه کرده است زیرا هرچقدر هم که شاسی در کنترل وزن خودرو خوب عمل کند اما ترمزها بیشترین فشار را متحمل می‌شوند. البته برای خریدارانی که قصد نداشته باشند به پیست بروند ترمزهای معمولی هم کافی خواهند بود. درمجموع، پس از رانندگی با این دردانهٔ بنتلی باید گفت بکلار نشانه‌ای از کاری است که بخش مولینر بنتلی می‌تواند انجام دهد و ثروتمندانی که آن‌را خریده‌اند دلیل خوبی برای هیجان‌زده شدن دارند.